بر فرقه رفاعيه و خلوتيه چه نقدهايي وارد است؟

فرقه رفاعيه يکي از فرق تصوف است و متأثر از فرقه قادريه ميباشد و در رياضتهاي خود تندرو تر از فرقه قادريه ميباشد. سر سلسله اين فرقه ابو العباس سيدي احمد رفاعي بصري متوفي 578 ميباشد و سلسله شيخ به معروف کرخي ميرسد پيروان اين طريقه جهانگرد و خانه بدوش ميباشند. بر فرقه رفاعيه نقدهاي زير را ميتوان وارد نمود: 1. فرقه رفاعيه به پيروي از فرقه قادريه کارهائي انجام ميدهند که خلاف شرع مقدس اسلام ميباشد مثل خوردن سنگ، نيزه، لامپ مهتابي، يا خوردن مار و چيزهائي مانند آن که در شرع اسلام اين کارها حرام است. 2. حضرت رسول اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و ائمه اطهار که دين مبين اسلام را ياد دادند افرادي را که رو به رهبانيت و انزوا کرده و تمايل نمودهاند را مذمت نموده و در احاديث زيادي از پيامبر گرامي اسلام آمده است که فرمودند: «لا رهبانية في الاسلام». و در بعضي روايات است که فرمودند به اين مضمون رياضت امت من انجام واجبات و ترک محرمات است در غررالحکم از امام علي ـ عليه السلام ـ نقل شده که فرمودند: الشريعة رياضة النفس: يا فرمودند في خلاف النفس رشدها. 3. سر سلسله آنها اولاً به معروف کرخي ميرسد، ثانيا خود کرخي اشکالات زيادي در موردش وارد است نقل است موقعي که مرد کفار و مسلمانان گفتند از ماست يعني به گونهاي عمل کرده که لامذهب بوده به اقتضاي تصوفش که حتي کفار او را از خود ميپنداشتند. 4. سلسله و قطب سازي و امثال اينها در دين اسلام بدعت است و اصلا پيامبر گرامي اسلام چنين چيزي را در اسلام نياورده و ائمه اطهار نيز نياوردند و جانشينهاي پيامبر دوازده تن بودند که به سفارش پيامبر بايد مورد اطاعت واقع شوند اما صوفيان از جمله صوفيه رفاعيه از اقطاب شان پيروي ميکنند که هيچ نوع دليل شرعي و عقلي به اين نوع پيروي ندارند. 5. اسلام يک دين اجتماعي و جهاني است که بر پايه واقعيات زندگي و تکامل حقيقي انسان و پاره کردن پردههاي خرافات وموهومات بنا شده است روشن است چنين ديني با رياضاتي که نمونهاش در صوفيه ذکر شد مبارزه ميکند. طرز رفتار پيشوايان بزرگ اسلام تفاوتي از زمين تا آسمان با تعاليم صوفيه دارد. امّا فرقه خلوتيه خود را به حسن بصري نسبت ميدهد اين فرقه در مصر گسترش يافت و اعتقاد دارند فرق ديگر شاخهاي از اين فرقه هستند اين فرقه خود تقسيمات و انشعاباتي دارد از جمله به موارد ذيل اشاره ميشود. الف) سمائيه خلوتيه ب) جراحيه خلوتيه ج) جماليه د) بخشيه مؤسس اين فرقه کمال الدين بکري ميباشد. اين فرقه در شهرهاي کشورهاي زيادي فعاليت دارند از جمله: 1. مصر 2. آسياي سياه و از طريق مکه در جنوب شرق آسيا گسترش يافت. 3. ترکيه که عرصه مهم و اصلي اين طريقه ميباشد. 4. در قرن 11ق و 17 ميلادي به عنصري مهم در حيات عثماني ها تبديل شد و اوج شکوفائي معنوي اين فرقه در دوران عثماني دوره فرماندهي سليمان کبير و سلطان سليم اوّل بود فرقه جراحيه فعاليت خود را در اين کشور ادامه داد و استانبول را مرکز فعاليت خود قرار داد. 5. آلباني که تنها کشور مسلمان در اروپا ميباشد و 7 ميليون جمعيت دارد و فرقههاي رفاعيه و خلوتيه با انشعابات مختلف در آنجا فعاليت دارند تا انقلاب فرهنگي 1967 قدرتمند بودند و تا امروز در يوگوسلاوي فعال ميباشند. 6. در سوريه و لبنان نيز اين فرقه فعاليت دارند. عقايد و افکار فرقه خلوتيه 1. پيروان اين فرقه را وارث تعاليم جنيد ميدانند معمولا از ديدگاههاي ابن عربي به خصوص در آموزه وحدت وجود حمايت و پيروي مي کنند. 2. از لحاظ تاريخي بيشتر شيعه هستند شب زنده داري، طهارت، سکوت، نيايش، ذکر، عزت معنوي، و بر خلوت، از 3 روز تا 40 روز اصرار دارند. 3. به آموزههاي مفصلي در مورد مراحل هفتگانه الهي، اسماء سبعه قائلاند. 4. اعضاي اين فرقه در نيايش جمعي رقص مقدس و سماع شرکت جسته به خواندن آنها و دم گرفتن ورد در مواقع خاص که رهبران اين فرقه معرفي نموده اند تعليم داده ميشود. 5. علاوه بر برنامه عمومي فرقه، زير شاخهها نيز برنامهاي جداگانه مخصوص به خود دارند. 6. معتقد به مهدويت نوعيه ميباشند و ميگويند سيد نور الدين جراحي از استانبول خواهد بود و ظهور خواهد کرد. 7. کرامات براي او قائلند و ميگويند جايگاه رفيع خود را در بهشت ديده است و پس از وفات بي درنگ وارد بهشت مي شود. و خداوند دعاي کساني را که به زيارت او مي روند مستجاب ميکند. 8. تبار سيد نور الدين جراحي را به امام حسين ـ عليه السلام ـ منسوب ميکنند و از طريق مادر به ابو عبيده جراح ميرسانند که وي از صحابه پيامبر بوده است. 9. ذکر جراحي را باصداي بلند ـ تصانيف موسيقي هائي ـ و به دراويش هوزن معروف هستند زيرا هنگام گفتن هو فرياد ميکشند. نقد عقايد و افکار فرقه خلوتيه 1. سر سلسله حسن بصري است که انساني منحرف بوده است و در بعضي موارد با ائمه خصوصا امام علي ـ عليه السلام ـ مخالفت کرده است او جزء عباد هشتگانه بوده و دستگاه بنياميه از چهره مذهبي او براي توجيه خيانت خود فراوان استفاده کرده است. امام علي ـ عليه السلام ـ حسن بصري را که جواني نورس بود و در بين جمعيت بعد از جنگ جمل و فتح بصره وارد بصره مي شد ديد که لوح و قلم به دست گرفته است و حرف هاي امام را مي نويسد حضرت با صداي بلند صدا زد چه مي کني حسن پاسخ داد آثار شما را يادداشت مي کنم تا پس از شما براي مردم بازگو کنم امام سخناني در مورد او دارند که قسمتي از آن چنين است: «ان لکل قوم سامريا و هذا سامري هذه الامة لانه لا يقول لامساس و لکنه يقول لا قتال؛ هر ملّتي سامري اي دارد که با تزوير خود و با چهره مذهبي خود جامعه را از مسير واقعي خود منحرف ميکند ـ تنها تفاوت او با سامري زمان موسي اين است که او مي گفت کسي با من تماس نگيرد ولي اين ميگويد مبارزه با حکومت جنايتکار بني اميه جايز نيست». 2. از جمله اشکالاتي که بر اين فرقه ميتوان گرفت همان اشکالاتي است که بر رفاعيه گرفته شد علاوه بر اين که آن ها به شخصيت حضرت مهدي ـ عليه السلام ـ باور ندارند و سر سلسله خود را مهدي ميدانند و انتظار ظهورش را دارند. 3. در اسلام روزه سکوت نداريم امّا اين فرقه همان طور که گفته شد قايل به روزه سکوت است و آن را با بدعت به وجود آورده اند. 4. ادعاهاي گزاف و شطحيات در آنها فراوان است از جمله ديدن بهشت در اين دنيا و... 5. استفاده از آلات موسيقي و کارهاي حرام مثل رقص و... که از نظر شرع اسلام واقعا مذمت شده است و داراي حکم حرمت ميباشد. مطالبي که نوشته شد گزيده خلاصه اي بود از مطالب فراواني که در مورد اين دو فرقه آمده است و کتاب هائي که در اين مورد نوشته شده براي مطالعه بيشتر در مورد اين دو فرقه: .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه