تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
شرح حدیث:فتنه و آشوب امنیت جامعه را به هم می زند و محیط را بر همه تباه و نامناسب می سازد. خود فتنه انگیز هم در آتشی که بر می افروزد، می سوزد. هر آتشی با هیزم و سوختنی برافروخته تر می شود. اگر فتنه را آتشی تصور کنیم که چون برافروخته شد، خشک و تر را می سوزاند، هیزم آن خود «فتنه گر» است. آنان که بلوا می آفرینند تا دیگران را در آتش آشوب خود بسوزانند، غافلند که خود هم گرفتار همان شعله ها و شراره های هستی برانداز می شوند. این از سنتّها و حکمتهای عادلانه ی خداوند در جهان است؛ یعنی: سوختن فتنه گر در آتشی که خود بر می افروزد. آنان که برای دیگران دام می گسترند، روزی هم خود به دام می افتند و آنان هم که برای دیگران چاه می کنند، روزی به چاه خواهند افتاد. هرگز مباد که هیزم کش آتش فتنه ها شویم!پی نوشت: (1) غررالحکم، ج 5، ص 458منبع: حکمت های علوی و ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام علی (علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستانه قدس رضوی، چاپ سوم (1391). .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.