پسري 26 ساله دارم که به نماز خيلي کوتاهي مي کند و به موسيقي علاقه دارد و مي گويد شما از نماز چه ديدي که ما ببينيم، امّا دختري دارم خيلي محجبه، با عفت، با حيا و با نماز که در دانشگاه مقام اوّل در رفتار و حجاب را کسب کرده است، پسرم به خواهرش حسودي مي کند در مورد ازدواج هر چه اصرار مي کنيم زير بار نمي رود در منزل هم خيلي مادرش را اذيت مي کند.

رفتارهاي ما ناشي از باورها و اعتقاداتي است که بدان دست يافته ايم و سعي مي کنيم در رفتارهاي شخصي يا رفتارهاي اجتماعي مطابق با اين عقايد و باورها حرکت کنیم. هر چقدر پايبندي ما به اين عقايد و باورها قوي تر و محکم تر باشد، اصرار و تأکيد ما نيز بر رفتارهاي مطابق با آن ها بيشتر و جدي تر خواهد بود. از طرفي اگر کسي بخواهد عقيده اي تازه يا رفتاري بر خلاف عقيده ما بروز و ظهور دهد به طور طبيعي با واکنش و مقاومت ما مواجه خواهد شد. چون شما فردي معتقد و متدين به آموزه هاي ديني هستيد کوتاهي و سهل انگاري فرزندتان در مورد نماز براي شما سخت است و شايد قابل تحمل نباشد. در واقع شما شاهد بروز رفتاري از سوي فرزند خود هستيد که بر خلاف اعتقادات و باورهاي شماست و اين رفتار او شما را به واکنش وا مي دارد. آنچه در برابر اين رفتار فرزندتان بايد مورد توجه قرار دهيد آن است که سعي کنيد باور و اعتقاد ايشان را نسبت به دين و آموزه هاي ديني تقويت و مستحکم تر نمائيد. علت اين که افرادي در انجام واجبات کوتاهي مي کنند آن است که يک شناخت واقعي و درستي از آموزه هاي ديني نداشته و به واقعيت و اثرات مثبت اين دستورات واقف نيستند. همين که فرزند شما مي گويد "شما از نماز چه ديده اي که ما ببينيم" اشاره به همين موضوع است که او يک درک و شناخت صحيح از نماز، دستورات و واجبات دين ندارد. پس باید باور و درک ايشان در مورد نماز، فلسفه نماز، اثرات آن و... اصلاح و تقويت شود، بايد به سؤالات و شبهات او در مورد دستورات و احکام دين به شکلي منطقي و صحيح جواب داده شود و زمينه اي را فراهم کرد تا او بتواند به باوري صحيح در اين مورد دست يابد. براي اين کار مطالعه کتاب هاي جذاب، گفتگو و بحث با افراد داراي صلاحيت و توانمند مي تواند مفيد و مؤثر باشد. از طرفي شما و ساير اطرافيان بايد نماز را وارد زندگي کنيد؛ يعني جوري رفتار و عمل کنيد که مصداق و الگوي عيني فرد نمازخوان باشيد. نمازگزار بايد خوش اخلاق، خوش برخورد، صادق، راز دار، وفادار به عهد و وعده ها، عيب پوش، خوش زبان و... باشد و به تعبير قرآن، نماز، آن ها را از بدي و زشتي باز دارد. چنين نباشد که رفتار، برخورد و لحن آن ها با کساني که اهل نماز نيستند يکسان يا حتي بدتر باشد؛ بلکه رفتار شما مي بايست هم در مسائل فردي و شخصي و هم تعاملات و روابط اجتماعي به بهترين وجه ممکن باشد. لذا در برخورد با ايشان توجه به نکات ذيل ضروري به نظر مي رسد: 1. با توجه به اين که سن ايشان 26 سال است و ايشان چندين سال از جواني و دوران مختلف زندگي را گذرانده اند، از تذکر مکرر و مستقيم به ايشان خودداري کنيد؛ بلکه سعي کنيد آن چه را که مد نظر داريد به طور غير مستقيم به ايشان انتقال دهيد. 2. از توهين و تحقير ايشان مطلقاً خودداري کنيد. مبادا به ايشان بر چسب «بي ديني» «اهل جهنم» و... بزنيد. 3. قهر يا طرد کردن يا قطع رابطه با ايشان مشکلي را حل نخواهد کرد؛ بلکه سعي کنيد با برقراري يک ارتباط عاطفي توأم با احترام و محبت و ابراز علاقه، به ايشان توجه دهيد که او را دوست داريد. او بايد به اين باور دست يابد که شما واقعا او را دوست داشته و دلسوز او هستيد؛ لذا اين محبت و ابراز علاقه شما مي بايست آن قدر ادامه يابد تا او واقعا به اين احساس دست يابد. 4. در بحث ها و گفتگوهايي که با يکديگر داريد در پي محکوم کردن ايشان نباشيد؛ بلکه به دنبال روشن شدن مسأله و رفع اختلاف نظرها باشيد و در صورت لزوم شخص دومي مي تواند به عنوان ناظر و داور بحث هاي شما باشد. البته به اين نکته توجه داشته باشيد که بحث ها به جدل و سروصدا منتهي نشود و هر وقت به اين سمت کشيده شد بهترين راه، قطع گفتگو و عدم ادامه آن است. 5. ضمن اين که اهل گذشت و اغماض نسبت به خطاهاي ايشان هستيد، گاهي اشتباهات و کوتاهي هاي خود را ـ البته اگر وجود داشته باشد ـ پذيرفته و بدان اذعان و اعتراف نمائيد. 6. گرچه خواهر ايشان بخاطر رعايت مسائل شرعي و حجاب، مستحق تشويق و تحسين است و حتما ايشان را تشويق نمائيد؛ امّا از مقايسه پسرتان با خواهرش يا ديگران جدا دوري کنيد و چه بسا منشأ حسادت ايشان نسبت به خواهرش نيز، مقايسه مستقيم يا غير مستقيم آنها با يکديگر است. 7. در مورد مسائل روزمره (اقتصادي، سياسي، اجتماعي و...) در برابر انتقادها که به وضع موجود، نظام، دولت و امثال آن دارد موضع دفاعي نگيريد؛ بلکه در مواردي که حق با ايشان است او را تأييد کنيد. 8. توانايي ها و نکات مثبت شخصيتي ايشان را مد نظر قرار دهيد و آن ها را برجسته کنيد و از طرفي سعي کنيد نيازها و خواسته هاي او را با توجه به شرايط و اوضاع فرهنگي متناسب با شأن، شناخته و در حد امکان آن ها را برآورده سازيد. 9. از انتقاد، سرزنش و تحليل شخصيت ايشان خصوصا در حضور ديگران دوري کنيد. اگر ايشان فرزند بزرگتر خانواده است، جايگاه و شأن ايشان را در تصميمات و برنامه هاي خود لحاظ کرده و برخي مسئوليت ها را به ايشان واگذار نمائيد. 10. اگر گوش دادن ايشان به موسيقي، زيادتر از حد معمول و متعارف نباشد، امري طبيعي است؛ چرا که يکي از علائق و سرگرمي هاي ايشان مي تواند موسيقي و گوش دادن به آن باشد. امّا اگر زيادتر از معمول يا گوش دادن به موسيقي هاي غير مجاز است، سعي کنيد با جايگزين کردن و ايجاد زمينه هايي براي داشتن سرگرمي يا علائق ديگر به کاهش تدريجي و آرام آرام آن کمک کنيد. از طرفي گاهي اوقات اصرار ايشان به گوش دادن موسيقي بخاطر حساسيت و دقت زياد شماست؛ يعني او چون مي بيند شما حساسيت زيادي به اين مسئله نشان مي دهيد به اين قسمت گرايش مي يابد. در اين صورت با بي توجه و بي تفاوت بودن شما چه بسا از شدت اين مسأله کاسته شود. با خريدن نوارها يا سي دي هاي مجاز يا وسيله جانبي مثل گوشي و... مي شود از بروز برخي موارد که باعث اختلاف نظر مي شود کاست. 11. اختلاف نظر و نداشتن تفاهم در خانواده امري شايع و تا حدودي طبيعي است. آنچه مهم است توجه به اين نکته است که منشأ اين اختلاف نظرها چيست و ريشه رفتارهاي متفاوت چه چيزي مي تواند باشد. شما بايد سعي کنيد ريشه رفتارها را بيابيد چرا که به نظر مي رسد اين گونه رفتارها از فرزند شما آن هم در اين سن مثل اذيت کردن مادر، اصطکاک با خواهر، بي توجهي به مسائل دين و... در واقع نوعي اعتراض به وضع موجود خانواده باشد که بايستي ذهنيت ايشان و آنچه را در نظر دارد کشف کرده و در مورد آن با يکديگر گفتگو و تبادل نظر نمائيد. در مورد ازدواج ايشان که در واقع يکي از حساس ترين تصميمات زندگي اوست، باید آمادگي و احساس نياز به طور واقعي در او شکل گيرد؛ يعني او بايد هم از نظر روحي و هم از نظر مادي و امکانات مالي اين آمادگي را در خود احساس کند که بتواند اقدام به ازدواج نمايد. لذا اگر آمادگي روحي در او احساس نمي شود از فرد يا افرادي که مورد قبول او هستند و در واقع او از آن افراد حرف شنوي دارد بخواهيد که با او صحبت کرده و اين آمادگي را در او ايجاد نمايند. يا کتاب يا نوشته هايي را براي او تهيه نمائيد (البته به طور غير مستقيم) تا با مطالعه آن ها به اين آمادگي برسد. اگر آمادگي مادي و توانايي مالي براي او وجود ندارد، بايد راهکارهايي را که مي تواند به او کمک نمايد ارائه نموده؛ مثل ايجاد فرصت شغلي، کمک مستقيم مالي، تأخير عروسي تا بهتر شدن وضعيت مالي و... و تصميم گيري را به او واگذار کنيد. در هر صورت اوست که بايد واقعا بخواهد و اوست که بايد تصميم بگيرد لذا در يک فضاي صميمي حرف هاي او را بشنويد و در مورد ازدواج او کاملا مسالمت آميز گفتگو کنيد. در پايان اشاره به اين نکته لازم است که توسل به درگاه خداوند و استمداد از اهل بيت ـ عليهم السلام ـ خصوصا شما که در جوار امام رضا ـ عليه السلام ـ هستيد در حل مشکلات و رفع گرفتاري ها بسيار مؤثر و مهم خواهد بود لذا خاضعانه و خاشعانه از خدا بخواهيد که به شما و ايشان کمک کند تا آنچه خير و مصلحت شما در آن است پديد آيد. پرسشگر گرامي در صورت نياز با شماره 09640 مرکز ملي پاسخ گويي ارتباط برقرار کنيد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه