باسلام و احترام لطفا درخصوص استخاره (پایه و اساس استخاره ، عمل به استخاره،ایه و یا روایات در باره استخاره و....)توضیح و راهنمایی فرمایید. باتشکر

استخاره دو نوع است: 1 طلب خیر و هدایت از خداوند معنای حقیقی استخاره که «طلب خیر و صلاح و هدایت از خداوند» است و در روایات ما این نوع معروف است، نوعی دعا، استمداد از خداوند و توکل به او است. شیوه ای که پیشوایان معصوم(ع) بدان پایبند بودند و به اصحاب خود سفارش می نمودند. رسول اکرم درود خداوند بر او و آل او باد می فرمود:«از سعادت و نیکبختی انسان، استخاره او از خداوند و رضایت وی به قضای الهی است و از شقاوت و نگون بختی او، ترک استخاره و ناخرسندی از خواست خداوند است».[1] و یا در وصایای امیرمؤمنان علی(ع) به امام حسن(ع) است که: «و اکثر الاستخارة» بسیار از خداوند طلب خیر و سعادت نما.[2]و آن حضرت، خود برای استخاره دو رکعت نماز می خواند، در تعقیب نماز صد مرتبه: استخیرُ اللّه (طلب خیر می کنم از خداوند) می فرمود و به دنبال آن دعایی با مفهومی اینچنین قرائت می کرد:«خدایا! قصد انجام کاری دارم که تو می دانی، اگر صلاح دین و دنیا و آخرت مرا در این کار می دانی وسیله آن را برایم فراهم ساز و اگر می دانی که برای دنیا و آخرت من بد است، مرا از آن بازدار، چه کراهت داشته باشم، چه علاقه، زیرا تو مصالح واقعی را می دانی ولی من نمی دانم و تو علاّم الغیوب (دانای غیبها) هستی».[3] بعد از آن تصمیم می گرفت و وارد عمل می شد.[4] امیرالمؤمنین علی(ع) ماجرای مأموریت خود به یمن را این گونه بازگو می کرد: رسول خدا(ص) مرا به سوی یمن می فرستاد و در همان موقع به صورت سفارش، به من فرمود: یا علی! ما حار من استخار و لا ندم من استشار.[5] ای علی! هیچ کس دچار حیرت و سرگردانی نگردید چون استخاره کرد و پشیمان نشد وقتی مشورت نمود. و امام علی(ع) نیز در سخنان بسیاری استخاره را سبب دوری از پشیمانی و حیرت نامیده و سفارش فرموده که ماندن در ندانم کاری و سرگردانی چه بسا هلاکت و نابودی انسان را به دنبال داشته باشد. از این رو چون استخاره کردی، بی درنگ مشغول شو تا از هر حیرتی نجات یابی.[6] از سوی دیگر امام صادق(ع)، بلاها و گرفتاریهای بعد از عمل به استخاره را موجب پاداش الهی دانسته[7] و خیر و مصلحت را گرچه با حوادث ناخوشایندی همراه باشد دستاورد پرارزش استخاره معرفی نموده است،[8] زیرا شقاوت و نگون بختی فرد در آن است که در کارهای مهم و ارزشمند که قدرت تشخیص راه در آن وجود ندارد بدون طلب خیر از خداوند اقدام کند.[9] بخش دیگری از سخنان معصومان(ع)، در باره استخاره به وسیله دعا است. بدین بیان که در تمام کارهایی که انسان انجام می دهد، بین خود و خداوند ارتباطی قلبی برقرار کرده، از او درخواست خیر، موفقیت و سعادتمندی نماید همان که در قرآن این گونه بدان اشاره می کند: «قل ما یعبؤ بکم ربی لولا دعائکم».[10]بگو ای رسول ما خداوند هیچ اعتنایی به شما نمی کرد، اگر دعای شما نبود. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه