شواهد و قرائن به وضوح نشان می دهد نگاه توطئه آمیز دشمنان جمهوری اسلامی به انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ۹۲ معطوف شده است. آنچه این فضا را روشن می کند تلاش ها و تحرکات دشمن در فاصله کمتر از هشت ماه به انتخابات است. البته پروژه دشمن برای انتخابات سال آینده در حالی است که تجربه انتخابات مجلس نهم در اسفند سال گذشته را نیز پیش روی دارد. نکته جالب اینجاست که دشمن هفت، هشت ماه مانده به انتخابات مجلس نهم، طرح ریزی ها و تحرکاتش را بصورت سازماندهی شده کلید زد تا در فرصت باقی مانده به اهداف مورد نظرش دست بیابد ولی طرفی نبست.

شواهد و قرائن به وضوح نشان می دهد نگاه توطئه آمیز دشمنان جمهوری اسلامی به انتخابات ریاست جمهوری در خرداد 92 معطوف شده است. آنچه این فضا را روشن می کند تلاش ها و تحرکات دشمن در فاصله کمتر از هشت ماه به انتخابات است. البته پروژه دشمن برای انتخابات سال آینده در حالی است که تجربه انتخابات مجلس نهم در اسفند سال گذشته را نیز پیش روی دارد. نکته جالب اینجاست که دشمن هفت، هشت ماه مانده به انتخابات مجلس نهم، طرح ریزی ها و تحرکاتش را بصورت سازماندهی شده کلید زد تا در فرصت باقی مانده به اهداف مورد نظرش دست بیابد ولی طرفی نبست. اکنون نیز برنامه ها و اقدامات دشمن برای انتخابات در پیش روی از پرده برون افتاده و کافی است تا شرایط فعلی با چشم انداز انتخابات مورد رصد دقیق و واکاوی عمیق قرار بگیرد. برای اینکه تصویری شفاف از تحرکات و سناریوهای دشمن داشته باشیم چه باید کرد؟ پاسخ بخشی از این پرسش مبنایی و کلیدی به انتخابات سال 90 برمی گردد. همچنانکه دشمن و جبهه استکبار بدون شک از تجربه ناکامی و شکست در انتخابات اسفند 90 و حتی پیش تر انتخابات حساس سال 88 استفاده خواهد کرد، ما نیز در سوی مقابل باید از تجربه موفقیت آمیز و عبور از آن شرایط خطیر بهره ببریم. بنابراین در وهله اول باید تحلیل صحیح و درستی از تحرکات و اقدامات دشمن داشت. این روزها پروژه اصلی دشمن برای تأثیرگذاری بر انتخابات سال آینده مقوله «تحریم»ها بر ضد کشورمان است. پس از آنکه در اول ژوئیه 2012-11تیر 1391-آمریکا و چند کشور غربی تحریم نفتی و تحریم بانک مرکزی را علیه ایران به صحنه آوردند؛ در همین راستا و در شرایط حاضر «Ъشدید تحریم ها» نیز دنبال و پیگیری می شود. اما در این میان چند سؤال مهم ݅طرح است؛ پروژه «تحصیم»ها چه ابعادی دارد؟ آیا پروژه های دیگری نیز مکمل آن است؟ تا چه حد و تا چه میزانی این پروژه بر انتخابات ایران تأثیر می گذارد؟ آیا آمریکا و چند کشور غربی می توانند از شرایط شکست بزرگ و ناکامی های پی در پی در سال های 88 و 90 بگریزند؟ در شرایط فعلی چگونه می توان جلوی برخی از افراد و جریان هایی که- خواسته یا ناخواسته- در زمین دشمن بازی می کنند را گرفت؟ و... درباره این «پرسش»ها و «محور»ها و بازی دشمن برای انتخابات سال 92 نکاتی وجود دارد که می تواند ما را به «پاسخ»ها و «فرمول»ها نزدیک کند؛ 1- پروژه تحریم های ضد ایرانی برای اثرگذاری بر انتخابات سال 92 در دو لایه «افزایش» و «تشدید» پیگیری می شود. اگر در تیر ماه سال جاری این پروژه در به اصطلاح شدیدترین حالت با تحریم نفتی و تحریم بانک مرکزی ایران کلید زده شد، پس از آن افزایش و تحریم های دیگری در دستور کار قرار گرفت. از همین روی؛ دوشنبه گذشته- 15اکتبر - اتحادیه اروپا در نشست لوگزامبورگ تحریم های جدیدی علیه شبکه بانکی، واردات گاز، انرژی و حمل و نقل دریایی ایران به تصویب رساند. خب، سؤال این است که خاصیت این تحریم ها که از ماه های گذشته تصویب و اعمال شده و کماکان در حال تشدید و افزایش است چه بوده که در نهایت بر شرایط انتخابات در ایران تأثیر بگذارد؟ آیا نباید در گام های اول، اثر این تحریم ها انزوای ایران باشد تا بعداً در شرایط و فضای انتخابات 92 بکار بیاید؟ برگزاری اجلاس غیرمتعهدها در تهران و حضور دو سوم کشورهای عضو سازمان ملل در این اجلاس به گونه ای بود که رسانه های صهیونیستی و غربی از دبکا، جروزالم پست تا نیویورک پست و وال استریت ژورنال و... اذعان کردند اجلاس تهران خط بطلانی بود بر سیاست انزوای ایران. سؤال بعدی این است که اگر این تحریم ها در سطح سیاسی ناکارآمد بوده آیا در سطح اقتصادی تأثیر واقعی داشته است؟ طرفه آنکه رسانه های غربی بارها با نگرانی این موضوع را مطرح کرده و پاسخ را روشن به بیرون درز داده اند. همین دو روز پیش بود که رویترز گزارش داد تحریم ها علیه ایران آنقدر بی تأثیر بوده که حتی صادرات آمریکا به ایران در این شرایط 30 درصد افزایش پیدا کرده است. و بالاخره آنکه «تحریم»ها حتی در سطح رسانه ای و عملیات روانی نیز موفق نبوده است چرا که اولا؛ نتوانسته بر محاسبات ایران اثر بگذارد و رهبر معظم انقلاب چند بار در این اواخر تأکید کردند که محاسبات نظام و رهبری تغییر نخواهد کرد. ثانیا؛ ایران با افزایش و تشدید تحریم ها، هیچ تغییر رویکردی در موضوع هسته ای نداشته است و این حربه غربی ها که از تحریم ها انتظار فشار به ایران جهت عقب نشینی از مواضع و اصول هسته ای آن بوده است بی نتیجه مانده است. ثالثاً؛ دست غربی ها و آمریکایی ها رو شده که هدف آن ها از تحریم ها، «مردم ایران» بوده است و برای همین است که گاردین دوشنبه گذشته طی گزارشی اعتراف می کند؛ «تحریم ها مردم ایران را نشانه گرفته است» و بان کی مون دبیرکل سازمان ملل نیز چندی پیش همین مطلب را به تلویح بیان کرد و تحریم ها را نقض کننده حقوق ملت ایران دانست. البته این نوشته بر آن نیست که تحریم های ضدایرانی را بطور کلی بی تأثیر بر پاره ای از مشکلات اقتصادی کشور بداند، بلکه سخن در این است که اثر این تحریم ها بر مشکلات اقتصادی نسبت به عوامل دیگر سهم بسیار کوچکی دارد و مهم تر آنکه تحریم ها قدرت تأثیرگذاری بر انتخابات سال 92 را ندارد. همچنانکه رهبرانقلاب در جریان سفر به خراسان شمالی بر این موضوع تاکید کردند که دشمن در مقابله اقتصادی هم غلطی نمی تواند بکند و مشکلات کنونی اقتصادی ایران قابل حل است و از سوی دیگر خاطر نشان نمودند که؛ «ایران عزیز به برکت هوشمندی، آگاهی و بصیرت حقیقتا تحسین برانگیز ملت و به پشتوانه حضور مردم در صحنه از آرامش و ثبات سیاسی مثال زدنی برخوردار است.» 2- به لحاظ هدف دشمن در تأثیرگذاری بر انتخابات 92، شرایط کنونی با شرایط انتخابات سال 90 قابل مقایسه است. دشمن از ماه ها قبل از 12 اسفند- موعد انتخابات مجلس نهم- پروژه تحریم ها را پیش کشید دهها شخصیت و نهاد ایرانی نیز مورد تحریم قرار گرفتند و حتی چاشنی این تحریم ها، فشارهای حقوق بشری و هسته ای بود که منجر به صدور 3 قطعنامه علیه ایران در سال 90 شد اما سوال این است که آیا دشمن با همه تحرکات و دسیسه ها بر انتخابات 12 اسفند 90 تأثیر گذاشت؟ حضور 65 درصدی مردم و انتخابات پرشور پاسخ را به روشنی مشخص کرد. اکنون نیز دشمن علاوه بر «تحریم»ها، فشارهای به اصطلاح حقوق بشری را پیش کشیده است. به تعبیر روشن تر، از پروژه نخ نما و تکراری حقوق بشر به عنوان پروژه تکمیلی، «تحریم»ها استفاده می شود. در همین ارتباط، پشت پرده سومین گزارش احمد شهید که هفته گذشته منتشر شد و نقض حقوق بشر در ایران را ادعا کرده بود بخاطر کمک به غرب برای پیش بردن تحریم ها علیه کشورمان است ولی آیا این برآورد محقق شده است؟ مشکل غرب اینجاست که سیاسی بودن و بی خاصیت بودن گزارش های حقوق بشری علیه ایران برای افکارعمومی دنیا برملا شده است. دست آمریکایی ها و غربی ها رو شده که چرا هر بار بحث تحریم ها علیه ایران داغ می شود گزارش های حقوق بشری بر ضد جمهوری اسلامی صادر می گردد و سر و کله گمارده ای چون احمد شهید پیدا می شود؟ 3- بازی دشمن با پروژه های تحریم و فشارهای حقوق بشری علیه ایران برای تأثیرگذاری بر انتخابات ریاست جمهوری و تحمیل بی ثباتی سیاسی در کشور همچنانکه در انتخابات سال قبل ناکام ماند و در انتها دشمن در موقعیت آفساید قرار گرفت در شرایط کنونی نیز به سرانجام نمی رسد و دشمن طرفی نخواهد بست و به تعبیر دیروز رهبر انقلاب در جمع نخبگان و برگزیدگان استان خراسان شمالی؛ «زورگویان غربی کوچک تر از آن هستند که ملت ایران را به زانو در بیاورند». دشمن نه تنها در پروژه تحریم ها بر ضد ایران و پروژه های تکمیلی مانند پرونده حقوق بشر یا پرونده هسته ای دچار محاسبات غلط در غلط است بلکه اگر به حرف و سخن جماعتی و افرادی در داخل دل بسته است که حرف او را تکرار می کنند و شاید بتواند از این طریق روزنه ای برای تأثیرگذاری بر انتخابات 92 پیدا کند باز هم دچار اشتباهات راهبردی شده است. پیوند ناگسستنی و درهم تنیده ملت و رهبری که این روزها، جلوه ای از آن در آینه خراسان شمالی به تصویر کشیده شده حاکی از ناکامی های دشمن است چرا که با دیده بانی رهبری و هوشیاری مردم روزنه های نفوذ برای بی ثباتی سیاسی و فضای بلبشو در انتخابات 92 مسدود است و تنها این گفته «آقا» که فرمول بر هم زدن بازی دشمن است باید نصب العین کارگزاران نظام باشد که؛ «در مدت باقی مانده تا انتخابات و در خود انتخابات، همت همه مسئولان بر حفظ آرامش و اجتناب از جنجالی شدن فضای سیاسی کشور متمرکز باشد.» حسام الدین برومند، کیهان، چهارشنبه 26 مهر 1391 . .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه