مقام فرزندان شاخص ائمه معصومين ـ عليهم السلام ـ مثل زينب کبري ـ سلام الله عليها ـ يا حضرت عباس ـ عليه السلام ـ يا حضرت قاسم ـ عليه السلام ـ و حضرت علي اکبر ـ عليه السلام ـ و... نسبت به انبياي اولوالعزم و غير اولوالعزم ـ عليهم السلام ـ چطور است؟ آيا آنها عصمت دارند؟

پيش از بيان نسبت فرزندان ائمه ـ عليهم السلام ـ با پيامبران اولوالعزم و غير آنها به چند نکته اشاره مي شود: 1. مقام انبياء الهي نبوت و پيامبري از مقامات خاص و جايگاه ويژه اي است که عده معدودي از انسان ها به آن مقام نايل مي گردند. منصب نبوت، منصبي است که خداوند خودش آن را تعيين کرده و او مي داند که آن را در کجا قرار دهد. چنانکه فرموده است: وَإِذَا جَاءتْهُمْ آيَةٌ قَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ حَتَّي نُؤْتَي مِثْلَ مَا أُوتِيَ رُسُلُ اللّهِ اللّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُواْ صَغَارٌ عِندَ اللّهِ وَعَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا کانُواْ يَمْکرُونَ. و چون آيتى برايشان بيايد، مى‏گويند: «هرگز ايمان نمى‏آوريم تا اينكه نظير آنچه به فرستادگان خدا داده شده است به ما [نيز] داده شود.» خدا بهتر مى‏داند رسالتش را كجا قرار دهد. به زودى، كسانى را كه مرتكب گناه شدند، به [سزاى‏] آنكه نيرنگ مى‏كردند، در پيشگاه خدا خوارى و شكنجه‏اى سخت خواهد رسيد. بنابراين اين مقام، مقام خاصي است که خداوند در ميان بندگان قرار داده است. 2. پيامبران اولوالعزم مقام «اولوالعزم» نسبت به مقام هاي ديگر انبياي الهي، مقامي بالاتر و با مسئوليت بيشتري است. چنان که درباره تحمّل اين مسئوليت، خداوند به حضرت خاتم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ فرموده است: فَاصْبِرْ کمَا صَبَرَ أُوْلُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَلَا تَسْتَعْجِل لَّهُمْ کأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ مَا يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِّن نَّهَارٍ بَلَاغٌ فَهَلْ يُهْلَک إِلَّا الْقَوْمُ الْفَاسِقُونَ. پس همان گونه كه پيامبرانِ نستوه، صبر كردند، صبر كن، و براى آنان شتابزدگى به خرج مده. روزى كه آنچه را وعده داده مى‏شوند بنگرند، گويى كه آنان جز ساعتى از روز را [در دنيا] نمانده‏اند [اين‏] ابلاغى است. پس آيا جز مردم نافرمان هلاكت خواهند يافت؟ با اين وصف، مقام عزم و يا مقام صاحبان عزم در بيان امام سجّاد اين گونه بيان شده است که از آن حضرت سئوال شده است که چرا بعضي از انبياء را اولوالعزم مي گويند؟ در پاسخ مي فرمايد: براي اينکه آنها رسالت جهاني داشته و به شرق و غرب عالم و براي جن و انس مبعوث شده اند. 3. مقام امامزاده گان: چنانچه که مقام و جايگاه انبياي الهي، مخصوص صاحبان عزم بيان شد، مقام آن ها يک مقام خاصي است که خليفه خدا، صاحبان شريعت و کتب آسماني و داراي عصمت قطعي مي باشند. امامزاده گان هر چند مقامات معنوي داشته باشند و از نظر تربيت خانوادگي داراي فضل باشند، به مقام رسالت و نبوت و نيز امامت نمي رسند. از اين جهت است که در قرآن فرموده «خداوند مي داند که رسالتش را چگونه و در کجا قرار دهد»؛ چون استعداد ها و توانائي هاي بشري از نظر قابليت ها متفاوت است يک انساني که به مقام رسالت، و از آن ميان به مقام اولوالعزمي مي رسد، معلوم است که خداوند قابليت او را درک کرده و مقام رسالت را به او واگذار کرده است، لذا مقام انبياي الهي با امامزاده گان قابل مقايسه نمي باشد. امامزادگان و مساله عصمت عصمت يکي امر انحصاري نيست که مخصوص انسان هاي خاصي باشد که کسي ديگر حق نداشته باشد که معصوم گردد. عصمت يک موهبت الهي است که انسان مي تواند با رياضت شرعي و تهذيب نفس، به مقام عصمت دست يابد. عصمت منحصر به انبيا و امامان نيست، البته هر پيغمبر يا امام بايد معصوم باشد؛ ولي اين گونه نيست که هر معصومي بايد پيغمبر و امام باشد. لذا با تهذيب نفس نسبت به آينده مي توان مصون ماند و نيز ممکن است گذشته را با کفارات و... جبران کرد، امّا آن را نمي توان به گونه اي ترميم کرد که عصمت به گذشته تحصيل شود؛ چون نمي شود واقع شده را تغيير داد، گرچه هر انساني مي تواند قبل از بلوغ، در سايه تعليم و تربيت صحيح و تهذيب و تزکيه درست به جايي برسد که در هنگام بلوغ معصوم باشد. کسي که از تعليم و تربيت صحيح اولياي الهي بهره مند است، ممکن است به مقامي از عصمت نايل شود. بنابراين، گرچه درباره امامزاده گاني همانند: حضرت عباس، زينب و... دليل خاصي وجود ندارد که آنان معصومند، امّا از نظر تربيت خانوادگي و مکارم انساني و معنوي به گونه اي است که نمي توان گفت که آنها معصوم نمي باشند. نتيجه آن که امامزادگان چون حضرت عباس و... مقام شان با مقام نبوت و نيز امامت قابل مقايسه نمي باشد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه