۳.نحوه تعامل و رویارویی دولت جمهوری اسلامی با امریکا و برخی دولت های اروپایی باید چگونه باشه؟

سیاست خارجی جمهوری اسلامی کاملاً روشن بوده و بر پایه مبانی و اصول اسلامی «بر اساس نفی هرگونه سلطه جویی و سلطه پذیری ، حفظ استقلال همه جانبه و تمامیت ارضی کشور، دفاع از حقوق همه مسلمانان و عدم تعهد در برابر قدرت های سلطه گر و روابط صلح آمیز متقابل با دول غیر محارب استوار است .»(قانون اساسی، اصل یکصد و پنجاه و دوم )اصل سیاست خارجی حکومت اسلامی در این دو آیه شریفه به زیبایی ترسیم شده است. « لا ینهاکم الله عن الذین لم یقاتلوکم فی الدین ولم یخرجوکم من دیارکم ان تبروهم وتقسطوا الیهم ان الله یحب المقسطین. انما ینهاکم الله عن الذین قاتلوکم فی الدین و اخرجوکم من دیارکم و ظاهروا علی اخراجکم ان تولوهم و من یتولهم فاولئک هم الظالمون؛ خدا شما را از نیکى کردن و رعایت عدالت نسبت به کسانى که در امر دین با شما پیکار نکردند و از خانه و دیارتان بیرون نراندند نهى نمى کند، چرا که خداوند عدالت پیشگان را دوست دارد. تنها شما را از دوستى کسانى نهى مى کند که در امر دین با شما پیکار کردند، و شما را از خانه هایتان بیرون راندند، یا به بیرون راندن شما کمک کردند از اینکه با آنها دوستى کنید، و هر کس آنها را دوست دارد ظالم و ستمگر است.»(سوره ممتحنه، آیه 8-9) بر این اساس، اصل در روابط با سایر کشورها، رابطه مسالمت آمیز، بر پایه احترام متقابل است و کشورهایی که به دنبال سلطه جویی و مقابله با نظام اسلامی هستند از این قاعده مستثنی شده اند . بر اساس مبانی دینی، کشور اسلامی نه ظلم می کند و نه زیر بار ظلم می رود « لا تظلمون و لا تُظلمون؛ نه ظلم کنید و نه ظلم را بپذیرید» ( سوره بقره، آیه 279) و ایستادگی در برابر ظالمان و دفاع از مظلومان وظیفه مسلمانان و کشور اسلامی شمرده شده است. «کونا للظالم خصماً و للمظلوم عوناً؛ همواره خصم ظالم و یار و یاور مظلوم باشید»( نهج البلاغه، نامه 31) آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی در روابط خود با جمهوری اسلامی به دنبال تحکیم خواسته ها و تحمیل سیاست های سلطه جویانه خود بوده و حاضر به احترام به حقوق کشور ما نیستند از این رو عزت و شرافت اجازه نمی دهد که در برابر زیاده خواهی آنان کوتاه بیاییم. از آنجا که دشمنی آمریکا و نظام سلطه با نظام جمهوری اسلامی به دلیل ماهیت اسلامی، استکبار ستیزانه و استقلال طلبانه آن است، آنها به چیزی جز دست برداشتن از اصول و ارزش های اسلامی و انقلابی راضی نمی شوند و این گونه نیست که با عقب نشینی و دست برداشتن از یک مسأله دشمنی آنان با نظام تمام شود. براستی مرز عقب نشینی و کوتاه آمدن جمهوری اسلامی از رفتارها و برنامه های خود و پایان دشمنی نظام سلطه با کشور ما تا کجاست و چه وقت نظام سلطه حاضر به پذیرش جمهوری اسلامی خواهد شد؟ آیا می توان برای آن حد و مرزی در نظر گرفت؟ اگر ما از فعالیت های هسته ای خود صرف نظر کنیم یا از توانمندی موشکی خود دست برداریم، دشمنی آنان با نظام جمهوری اسلامی کاهش پیدا خواهد کرد؟با کدام عقل و منطق یک کشور می تواند از مؤلفه های قدرت خود تنها به احتمال کاهش دشمنی ها چشم پوشی کند؟در قضیه برجام شاهد بودیم که با وجود کوتاه آمدن جمهوری اسلامی در این زمینه و مذاکره با آنها، وقتی این بهانه از دست آنها خارج شد، بهانه های دیگری همچون حقوق بشر، توان موشکی و نفوذ منطقه ای در دستور کار آنان قرار گرفت و سالهاست که جمهوری اسلامی را به دلیل حمایت از مردم مظلوم فلسطین و لبنان در برابر رژیم غاصب صهیونیستی، متهم به حمایت از تروریسم می کنند. این رفتارها ثابت می کند که دشمنی استکبار با نظام جمهوری اسلامی، یک دشمنی سطحی و ظاهری نبوده و ریشه در ماهیت استکباری، سلطه جویانه و هژمونی طلبی آن و ماهیت اسلامی، استقلال طلبانه، حق طلبانه، سلطه ستیزانه و حمایتگرانه جمهوری اسلامی دارد و مصداق این کلام الهی است«وَلَن تَرْضَى عَنکَ الْیَهُودُ وَلاَ النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم بَعْدَ الَّذِی جَاءکَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَکَ مِنَ اللّهِ مِن وَلِیٍّ وَلاَ نَصِیرٍ؛هرگز یهود و نصاری از تو راضی نخواهند شد مگر آنکه پیروی از آیین آنها کنی. بگو: راهی که خدا بنماید به یقین راه حق تنها همان است؛ و البته اگر از میل و خواهش آنها پیروی کنی بعد از آنکه طریق حق را دریافتی، دیگر از سوی خدا یار و یاوری نخواهی داشت.»(سوره بقره ، آیه 120) حضرت امام عمق کینه و دشمنی دشمنان نظام را این گونه تبیین فرمودند: «نکته مهمی که همه باید به آن توجه کنیم و آن را اصل و اساس سیاست خود با بیگانگان قرار دهیم این است که دشمنان ما و جهانخواران تا کی و کجا ما را تحمل می کنند و تا چه مرزی استقلال وآزادی ما راقبول دارند ؟ به یقین آنان مرزی جز عدول از همه هویت ها و ارزش های معنوی و الهی مان نمی شناسند به گفته قرآن کریم هرگز دست از مقاتله و ستیز با شما بر نمی دارند مگر این که شما را از دین تان برگردانند ...آری اگر ملت ایران از همه اصول و موازین اسلامی و انقلابی خود عدول کند و خانه عزت و اعتبار پیامبر و ائمه معصومین علیهم السلام را با دستهای خود ویران نماید، آن وقت ممکن است جهانخواران او را به عنوان یک ملت ضعیف و فقیر و بی فرهنگ به رسمیت بشناسند ولی در همان حدی که آنها آقا باشند ما نوکر , آنها ابر قدرت باشند ما ضعیف , آنها ولی و قیم باشند، ما جیره خوار و حافظ منافع آنها، نه یک ایران با هویت ایران اسلامی»(صحیفه نور، ج20 ، ص 237) تا زمانی که هویت اسلامی و دینی نظام جمهوری اسلامی وجود داشته باشد و ماهیت حق طلبانه و ظلم ستیزانه آن تداوم داشته باشد و در مسیر استقلال و پیشرفت گام بردارد، دشمنی آمریکا نیز با جمهوری اسلامی تداوم خواهد داشت و یگانه راه مقابله با این دشمنی، ایستادگی و پافشاری بر اصول و ارزش های اسلامی و انقلابی و ارتقای اقتدار ملی در همه زمینه هاست . همانگونه که مقام معظم رهبری تصریح فرمودند:«همه ما این را هم بدانیم که دشمنی [آمریکا، رژیم صهیونیستی و دستگاه استکبار]، موسمی و فصلی نیست؛ این دشمنی، یک دشمنی ذاتی است، دشمنی همیشگی است، هر وقت بتوانند ضربه بزنند می زنند. علاجش این است که ما خودمان را قوی کنیم؛ قوی از لحاظ نظامی، قوی از لحاظ امنیّتی، قوی از لحاظ سیاسی، قوی از لحاظ اقتصادی. از جهات مختلف خودمان را قوی کنیم که دشمن نتواند ضربه بزند؛ وَالّا دشمنی او دشمنی ذاتی است. اینکه بعضی خیال کنند که اگر چنانچه ما یک قدم عقب رفتیم، یک کمی کوتاه آمدیم، آمریکایی‌ها دست از دشمنی برمی دارند، بسیار خطا است؛ این فکر خطای فاحشی است. این که بعضی فکر کنند و می‌گویند و در روزنامه می نویسند شما کاری نکنید که آمریکا عصبانی شود، این درست نقطه مقابل فرمایش پروردگار عالم در قرآن است.» (بیانات در دیدار مردم قم؛18/10/1398)جمهوری اسلامی در راستای رویکرد منطقی خود بارها بر این مسأله تأکید کرده است که آماده برقراری رابطه با همه کشورها بر اساس احترام متقابل است و آمریکا نیز اگر بدنبال برقراری رابطه است باید به حقوق کشورمان احترام بگذارد و از موضع بالا و با تکبر با کشور ما سخن نگوید. در برابر فشارها و هجمه های نظام سلطه دو راه پیش روی ماست؛ یا باید دست از مواضع حق و اصول خود برداریم و تسلیم خواسته های آنان شویم و یا مقاومت و ایستادگی کنیم. انتخاب هر یک از دو راه هزینه دارد و نباید تصور کرد که تنها مقاومت و ایستادگی در برابر دشمنان هزینه داشته و با سازش و کوتاه آمدن، مشکلات حل خواهد شد، بلکه هزینه سازش و کوتاه آمدن در برابر دشمنان با توجه به عمق دشمنی آنان، به مراتب بیشتر وسنگین تر از هزینه مقاومت و ایستادگی است. اگر با ایستادگی و مقاومت، برخی فشارها و دشمنیها را باید تحمل کرد، اما در عوض هویت اسلامی و عزت و استقلال کشور حفظ خواهد شد. اما با پذیرش خواسته های آنان که تمامی نداشته و با فتح یک سنگر، به دنبال تصرف سنگرهای دیگر تا تحمیل همه خواسته های خود هستند، هویت و ماهیت اسلامی و استقلال و عزت کشور از بین خواهد رفت و زمینه سلطه آنان بر مقدّرات کشور فراهم خواهد شد که نه آموزه های دینی به ما چنین اجازه ای می دهد و نه وجدان و شرافت انسانی به از دست رفتن عزت و استقلال رضایت می دهد. تجربه کشورهایی که تن به سازش و پذیرش نظام سلطه دادند همچون سرنوشت لیبی قذافی، برخی کشورهای عربی، ایران دوره پهلوی و... نشان از هزینه گزاف سازش دارد که هویت و عزت این کشورها را از بین برده و آنان را به عنوان تأمین کنندگان و حافظان منافع غرب و گاو شیرده آنان تنزّل خواهد داد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه