اگر شيعه حق است , چرا در اقليت است و اكثر مسلمانان جهان , آن رانپذيرفته اند ؟

شناخت حق و باطل، در گرو كمى پيروان و يا فزونى آنها نيست. در جهان امروز، نسبت مسلمانان به منكران اسلام، در حدود يك پنجم يا يك ششم است، اكثريت ساكنان خاور دور را بت پرستان و گاو پرستان و ساير منكران ماوراء طبيعت تشكيل مى دهند. چين با جمعيت متجاوز از يك ميليارد، جزء اردوگاه الحادى كمونيسم است و اكثريت مردم هندوستان را، كه نزديك يك ميليارد جمعيت دارد، گاو پرستان و بت پرستان تشكيل مى دهند. و از سويى چنين نيست كه اكثريت، نشانه حقانيت باشد. قرآن مجيد غالبا اكثريت هارا نكوهش نموده و به ستايش از برخى اقليتها مى پردازد، كه در اين مورد به عنوان نمونه، به برخى از آيات اشاره مى نماييم: 1- و لا تجد اكثرهم شاكرين؛(1) اكثر آنان را سپاسگزار نخواهى يافت. 2- ان اوليائه الا المتقون و لكن اكثرهم لا يعلمون؛(2) اولياى وى نيستند مگر پرهيزكاران، وليكن اكثر آنان نمى دانند. 3- و قليل من عبادى الشكور؛(3) و اندكى از بندگان من سپاسگزارند. بنابراين، انسان واقع گرا، هيچ گاه نبايد از اقليت پيروان آيين خود بهراسد ونيز نبايد به خاطر اكثريت آنان مباهات كند. بلكه شايسته است چراغ عقل را روشن سازد و از نور و فروغ آن بهره مند گردد. مردى به اميرمومنان على عليه السلام عرض كرد: چگونه ممكن است كه مخالفان تو درجنگ جمل، كه اكثريت نسبى را تشكيل مى دهند، بر باطل باشند؟ امام عليه السلام فرمود: ان الحق و الباطل لا يعرفان باقدار الرجال، اعرف الحق تعرف اهله، اعرف الباطل تعرف اهله.- حق و باطل، با مقدار پيروان، شناخته نمى شود، حق را بشناس، اهل آن راخواهى شناخت. باطل را بشناس، اهل آن را خواهى شناخت. بر يك فرد مسلمان لازم است كه اين مساله را از طريق علمى و منطقى تحليل نمايد وآيه و لا تقف ما ليس لك به علم(4) را بسان چراغى فرا راه خود قرار دهد. گذشته از اين، هر چند شيعه از نظر جمعيت به پايه اهل تسنن نمى رسد، اما اگرسرشمارى دقيقى صورت گيرد، معلوم خواهد شد كه يك چهارم مسلمانان جهان را شيعيان تشكيل مى دهند، و آنان در نوع مناطق مسلمان نشين دنيا زندگى مى كنند(5) و درتمام برهه هاى تاريخ، در ميان آنان دانشمندان و نويسندگان نام آور و صاحبان تصانيف و آثار مى زيسته اند. شايسته است روشن گردد كه پايه گذاران علوم اسلامى نيز غالبا شيعه بوده اند كه درميان آنان: ابوالاسود دئلى، پايه گذار علم نحو خليل بن احمد، پايه گذار علم عروض معاذ بن مسلم بن ابى ساره كوفى، پايه گذار علم صرف و ابوعبداللّه محمد بن عمران كاتب خراسانى (مرزبانى) يكى از پيشتازان علم بلاغت به چشم مى خورند.(6)براى آگاهى بيشتر بر تاليفات انبوه علما و دانشمندان شيعه، كه شمارش همه آنهابسيار دشوار است، مى توانيد به كتاب ارزشمند الذريعه الى تصانيف الشيعه مراجعه كنيد و نيز جهت آشنايى با شخصيتهاى بزرگ شيعه كتاب اعيان الشيعه وبراى كسب اطلاع از تاريخچه شيعيان تاريخ الشيعه را ملاحظه فرماييد. پی نوشتها:1.اعراف: 18 2.انفال: 34 3.سباء: 13 4.اسراء: 36 5. براى توضيح بيشتر، به كتاب اعيان الشيعه، ج 1، بحث 12، ص 194 مراجعه شود.6- در اين مورد، مى توانيد به كتاب تاسيس الشيعه، به نگارش سيد حسن صدرمراجعه شود.منبع: شيعه پاسخ مى دهد، سيد رضا حسينى نصب .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه