بنده تمایل به مسیحیت پیدا کرده ام، من را راهنمایی کنید.

شما باید بیشتر با دین اسلام و مذهب شیعه آشنا بشوید تا بتوانید مقایسه کنید. راجع به اسلام بعدا اگر شبهه و ایرادی داشتید مطرح نمایید. مطمئن باشید بدون اعتقاد به قرآن، پذیرفتن وجود حضرت عیسی مسیح علیه السلام ، نه تنها ممکن نیست بلکه غیر عقلی است. اگر قرآن کریم به وجود عیسی مسیح شهادت نداده بود، ما مسلمین حتّی وجود خارجی داشتن عیسی مسیح را هم باور نمی کردیم کجا رسد نبوّتش را؛ چون از حیث تاریخی هیچ سند معتبری مبنی بر وجود شخصی به نام عیسی مسیح در جهان وجود ندارد؛ همانگونه که در تاریخ از حضرت موسی علیه السلام نیز هیچ نام و نشانی نیست؛ کجا رسد که در مورد نبوّت اینها سند تاریخی وجود داشته باشد. تاریخ مصر را بخوانید، تاریخ فراعنه مو به مو بیان شده است؛ امّا کوچکترین اشاره ای به جریان حضرت موسی علیه السلام نکرده اند. تاریخ روم را بخوانید، مو به مو تاریخ را ثبت نموده اند؛ امّا اثری از عیسی مسیح در این تواریخ نیست. حضرت یوسف علیه السلام در مصر موقعیّت بالای سیاسی داشته است؛ امّا هیچ نامی از او در تاریخ مصر نیست؛ بلی می دانیم که یکی از فراعنه به نام آخن آتن به صورت مرموزی موحّد شده و با بت پرستی مبارزه نموده است؛ امّا اینکه او تحت تعلیم یوسف علیه السلام بوده است، در تاریخ نیست. بسیاری دیگر از انبیاء هم همینطور. البته عجیب هم نیست. چون بسیاری از حوادث تاریخ را شاهان نوشته اند و کتب تاریخ در دربار شاهان نگهداری و نسخه برداری شده است. لذا طبیعی است که آنها بخواهند نام انبیاء را از صفحه ی تاریخ محو نمایند. ولی به هر حال، هیچ سند تاریخی بر وجود این اشخاص وجود ندارد. نسخه های قدیمی تورات کنونی نیز هیچکدام به زمان حضرت موسی علیه السلام نمی رسند، این تورات، سندی مثل سند آیات قرآن و احادیث اسلامی هم ندارد. حتّی اناجیل چهارگانه هم با هیچ سندی به آن چهار نویسنده ختم نمی شوند. طبق اعتقاد خود یهودیان و مسیحیان، عهد عتیق ـ که کتاب یهود و قسمتی از کتاب مسیحیان است ـ پانصد سال گم شد و در این پانصد سال اثری از آن نبود، تا در زمان کورش هخامنشی کسی ادّعا نمود که عهد عتیق را یافته است. از آن پس همان کتابی که این شخص آورد، به عنوان عهد عتیق اصلی پذیرفته شد. آیا حُمق و نادانی و غرض ورزی از این بالاتر که کسی ادّعا می کند کتاب گمشده ی یهود را یافته و دیگران هم بی هیچ مدرکی آن را قبول می کنند؟! چه نقدهای کلی بر دین مسیحیت وارد است؟مسیحیت از ادیان زندة جهان است که در شاخة ادیان غربی یا نژاد سامی قرار دارد. این دین با دو دینِ هم‌خانواده خود، اسلام و یهود، از آنجا که اصل و ریشة خود را به حضرت ابراهیم ـ علیه السلام ـ می‌رسانند، ادیان ابراهیمی نامیده می‌شوند کتاب مسیحیت، کتاب مقدس، که دارای دو بخش عهد قدیم و عهد جدید است، می باشد. عهد جدید شامل بیست و هفت کتاب و رساله است. معروفترین بخش آن که در ابتدای این مجموعه قرار گرفته است، چهار انجیل منسوب به متی، مرقس، لوقا و یوحنا است. در کتاب عهد جدید، احکام و شریعت دین نیامده و احکام مسیحیت همان است که در عهد عتیق آمده است. به همین جهت است که عهد قدیم در نزد آنها مقدس می باشد. مسیحیان هیچ یک از قسمتهای عهد جدید را وحی نمی‌دانند و قائلند که لزومی نداشته مسیح از خود کتابی به جا بگذارد، چون «خداوند ما عیسی مسیح کلمه پاک خدا و در وی تمامی خزائن حکمت و علم مخفی بود.»[1]از آنجا که متن کتاب هر دینی، مهمترین منبع شناخت و بررسی آن دین است، نقطه شروع نقد ما دربارة مسیحیت، کتاب مقدس آنهاست. تعارض آموزه‌های انجیلدرمیان مطالبی که انجیل‌ها بیان می‌کنند، تناقض‌های فراوانی وجود دارد.[2] سه انجیل همنوا (انجیل متی، انجیل مرقس و انجیل لوقا) تنها پنجاه و دو درصد مطالب آنها با هم منطبق است. و انجیل یوحنا به طور کلی با آن سه متفاوت و تنها هشت درصد مطالبش با آنها مطابقت دارد.[3] مسیحیت در ابتدا وجود تناقض در کتاب مقدس خود را نمی‌پذیرفت. اولین بار در قرن هجدهم میلادی بود که آنها حاضر به اعتراف درباره وجود تناقض در کتاب خود شدند.[4] بیان دیدگاه‌های معارض از سوی انجیل‌ها، سبب شده که صاحبنظران دربارة اعتبار آنها به عنوان یک سند تاریخی معتبر به دیدة شک و تردید بنگرند.[5] دوگانگی نظام عقیدتیهر دینی دارای یک نظام عقیدتی است. این نظام عقیدتی، باید با آموزه‌های کتاب مقدس آن دین هماهنگ باشد. مسیحیت فاقد یک نظام الهیات هماهنگ با مجموعة کتابهای مقدس است. در اینجا ما شاهد دو نظام عقیدتی هستیم که هر یک با بخشی از کتاب مقدس مطابقت دارد.الف) نظام الهیاتی ای که براساس الوهیت مسیح است. مؤسس این نظام، پولس است. رساله‌های پولس، انجیل یوحنا و رساله‌های او اساس آن را تشکیل می‌دهند «درازل کلمه بود، کلمه با خدا بود و کلمه خود خدا بود... پس کلمه انسان شد و در میان ما ساکن گردید.»[6]ب)نظام الهیاتی ای که بر اساس بندگی مسیح است. مؤسس آن حواریون عیسی و در رأس آنها پطرس می باشد، این گروه پس از سال 70 میلادی اهمیت خود را از دست دادند.[7]سه انجیل همنوا، کتاب اعمال رسولان، رساله‌های یعقوب، پطرس، یهودا و مکاشفه یوحنا اساس این نظام را تشکیل می‌دهند. نقد الهیات الوهیتیالهیات الوهیتی با آموزه‌های اصیل مسیح، مخالف است. این پولس بود که چنین بدعتی را در دین مسیح ایجاد نمود. وی آنچنان تغییر و تحولی در مسیحیت ایجاد نمود که به عنوان مؤسس دوم این دین شناخته شده است.[8] قائل شدن مقام الوهیت برای عیسی، با عقل نیز ناسازگار است. عقل آدمی نمی‌تواند بپذیرد که وجود نامحدودی، در جسم موجود محدودی حلول کند. اعتقاد به الوهیت، با آموزه‌های تمام ادیان مخالف است. تمام ادیان الهی بر بندگی و رسالت پیامبران از ناحیه خداوند،تأکید داشته‌اند. تثلیث (اقانیم سه‌گانه)براساس اعتقادنامه شورای کلیسا که در سال 325 م، در شهر نیقیه (در کنار تنگه بُسفر) منعقد گردید، مسیحیان باید به سه اقنوم، اب، ابن و روح‌القدس معتقد باشند. «نظریه تثلیث حاکی از وجود یک خداوند در سه شخص می‌باشد.»[9] نقد تثلیثعقیده تثلیث، از ناحیه پولس وارد مسیحیت شده است،[10] و بعدها شورای کلیسا آن را رسمیت بخشید. چنین عقیده‌ای نه تنها با آموزه‌های اصیل مسیحیت، بلکه با مبانی تمام ادیان آسمانی که اولین اصل مسلم خود را دعوت به توحید دانسته‌اند، کاملاً در تضاد است. خردستیزی تثلیث کاملاً آشکار است. زیرا یک چیز محال است در عین حال که یکی است، سه چیز باشد.[11] اشرافیت کلیساپس از رسمیت یافتن مسیحیت در سال 383 م. 7 کلیسای روم به عنوان کلیسایی که پایه‌گذار آن پطرس حواری و معلم آن پولس بوده است؛ از اهمیت خاصی برخوردارند،[12] به طوری که تشکیلات کلیسا، شباهت تامی به تشکیلات دولتی پیدا نمود.[13] و از آن پس بود که کلیسا، سازمان، فلسفه و نظام حقوقی روم را به خدمت خود گرفت.[14] و قرون وسطی شاهد ابعاد گسترده‌ای از فساد کلیسا در زمینه‌های مختلف بود.[15] نقد اشرافیت کلیساکلیسا بایستی به عنوان یک نهاد دینی، در خدمت بیان و تفسیر احکام الهی و سنگر محکمی در برابر انحرافات دینی و اخلاقی باشد. اشرافیت کلیسا، باعث دور شدن کلیسا از اهداف اولیة دین مسیح شده است. همین امر باعث شد که برخی راه نجات دین خود را در ترک جامعه و خزیدن به گوشه‌ عزلت یافتند.[16] و یکی از عوامل مهم ظهور پروتستان، همین استبداد کلیسا بود. تا آنجا که لوتر گفت: «مقصود از کلیسای حقیقی، هیچ‌گونه تشکیلات خاصی نیست، بلکه آن همان اتصال بین مؤمنان، تحت ریاست و رهبری عیسی است، و تنها قوة حاکم که میان عیسویان حاکم مطلق است همانا کتاب مقدس می‌باشد.»[17] رهبانیت مسیحیپس از رسمیت یافتن دین مسیح از ناحیه امپراطور وقت روم، کنستانتین در سال 383 م. براساس دستورات پولس، که مؤمنان عیسوی شایسته را کسانی می‌دانست که بدون همسر زندگی کنند، رهبانیت مسیحی به وجود آمد.[18] نخستین کسی که روش رهبانیت را بنیاد نهاد، قدیس آنتونیوس از اهل مصر بود. راهبان در دیرها و صومعه‌هایی که غالباً در خارج از شهر قرار داشت به مراقبت و تفکر و ریاضت می‌پرداختند. نقد رهبانیت مسیحیرهبانیتی که درمسیحیت شکل گرفت، نتیجه دنیاگرایی کلیسا و مسیحیانی بود که پس از رسمیت یافتن دین مسیح اسماً مسیحی بودند.[19] این نهضت تحت تأثیر تعالیم گنوسیها و متکلمان اسکندری شکل گرفت که دنیای مادی را پلید و جسم و جسمانیات را ناپاک می‌دانستند.[20] در حالی که براساس تعالیم کتب آسمانی دنیای مادی مزرعه فعالیت انسان برای برخورداری از سعادت جاودانه است. و پلیدی در صورتی به وجود می‌آید که زندگی مادی در خدمت اجرای مقاصد شیطانی واقع شود. مطلب دیگر اینکه دین برای هدایت و مدیریت غرایز طبیعی انسان آمده است نه سرکوب آن. میل به زندگی اجتماعی یک نیاز طبیعی در وجود بشر است. و غالب تجردها چون به شکل انفرادی انجام می‌شود، ممکن است منجر به دیوانگی شود.[21] و از آنجا که امور غیرطبیعی دوامی ندارند، در هر دوره‌ای زندگی رهبانی شکل متمایزی یافته است.[22]تا آنجا که چنین تفکری در میان گروه‌هایی که پس از نهضت پروتستان به وجود آمده، چندان رایج نیست.[23] مسیحیت و عیسای مصلوبمسیحیت معتقد است به صلیب کشیده شدن عیسی، تاوان گناه همه بشریت است.گناهی که نسل اندر نسل از آدم به فرزندانش منتقل شده است. این بود که پولس رسول نوشت: «و چنانکه در آدم همه می‌میرند، در مسیح همه زنده خواهند شد.»[24]در بررسی نظریه فوق باید بدانیم که چنین اعتقادی را پولس رسول وارد مسیحیت کرده است.[25] و در میان مسیحیت اولیه چنین عقیده‌ای وجود نداشته است. اینکه انسان دارای گناه ذاتی باشد با روح تعالیم ادیان آسمانی ناسازگار است. انبیاء الهی از گناه معصوم بوده و نسل بشر دارای زمینه پذیرش راه حق است. از عدالت خداوند دور است که گناه کسی را به حساب کس دیگری بگذارد. یا فردی را در مقابل گناه دیگری فدیه بگیرد مصلوب شدن عیسی را به خاطر اشتباهی بود که در شناسایی مسیح واقعی رخ داد و عیسی به آسمان برده شد.[26] معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:1 . آشنایی با ادیان بزرگ، حسین توفیقی.2 . تاریخ جامع ادیان، جان . بی . ناس.3 . جهان مذهبی، گروه نویسندگان، ترجمه عبدالرحیم گواهی. پی نوشت ها:[1] . ر.ک: و . م . میلر، تاریخ کلیسای قدیم، ترجمه علی نخستین، ص66.[2] . ر.ک: همفری کارپنتر، عیسی، ترجمه حسن کامشاد، ص 67، طرح نو، دوم، 75 و نیز دربارة مفهوم انجیلها، کری ولف، ترجمه محمد قاضی، ص 17، انتشارات فرهنگ.[3] . ر.ک: دربارة مفهوم انجیلها، ص 25.[4] . ر.ک: عیسی، ص 36.[5] . ر.ک: دربارة مفهوم انجیلها، ص 38.[6] . ر.ک: انجیل یوحنا، آیه14، همان، 1 و 3، همان، 10: 30 و نیز رساله پولس، کولسیان 1؛ 15.[7] . ر.ک: جوان اُ. گریدی، مسیحیت و بدعتها، ترجمه عبدالرحیم سلیمانی اردستانی، مؤسسه فرهنگی طه، اول،77، ص 43، و نیز تاریخ جامع ادیان، جان . بی . ناس، علی اصغر حکمت، ص 614 ـ 613.[8] . ر.ک: تاریخ جامع ادیان، ص 613، بخش پولس حواری و انتشار مسیحیت در اروپا و نیز جهان‌ مذهبی، گروه نویسندگان، ترجمه دکتر عبدالرحیم گواهی، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، اول، 74، ص 706.[9] . رابرت ا. هیوم، ادیان زنده جهان، ترجمه دکتر عبدالرحیم گواهی، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، اول،69، ص 36.[10] . ر.ک: شلبی، احمد، مقارنة الادیان، قاهره، مکتبة النهضة الدویه، دهم،98 م، ج 2، ص 138(مسیحیت).[11] . ر.ک: جان والوورد، خداوند ما عیسی مسیح، ترجمه مهرداد فاتحی، ص 8، کلیسای جماعت رباتی. در منبع مذکور توضیح داده شده است که چگونه غیرعقلانی بودن آموزه تثلیث باعث شده که تمایل قلبی افراد نسبت به مسیحیت از دست برود.[12] . ر.ک: تاریخ جامع ادیان، ص 637.[13] . ر.ک: تاریخ کلیسای قدیم، ص 251.[14] . ر.ک: مسیحیت و بدعتها، ص 111.[15] . ر.ک: تاریخ جامع ادیان، ص 665 و نیز ر.ک: ویل دورانت، تاریخ تمدن، ج 6، (اصلاح دین) ص 30 ـ 20.[16] . ر.ک: همان، ص 639[17] . ر.ک: همان، ص 670.[18] . تاریخ جامع ادیان، ص 639.[19] . ر.ک: مسیحیت و بدعتها، ص 133.[20] . ر.ک: تاریخ جامع ادیان، ص 639.[21] . تاریخ جامع ادیان، ص 639.[22] . همان، ص 640.[23] . ر.ک: گروه نویسندگان، جهان مذهبی، ترجمه دکتر عبدالرحیم گواهی، ص 755.[24] . رساله اول پولس رسول قرنتیان، باب 15، آیه 22.[25] . ر.ک: ویل دورانت، تاریخ تمدن، گروه مترجمین، انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی، دوم،67، ج سوم، ص 689.[26] . ر.ک: نساء/157و158.https://www.pasokh.org/fa/Question/View/8986/%DA%86%D9%87-%D9%86%D9%82%D8%AF%D9%87%D8%A7%D9%8A-%D9%83%D9%84%D9%8A-%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D9%8A%D9%86-%D9%85%D8%B3%D9%8A%D8%AD%D9%8A%D8%AA-%D9%88%D8%A7%D8%B1%D8%AF-%D8%A7%D8%B3%D8%AA .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه