تخمین زمان مطالعه: 4 دقیقه
رشوه لفظى عربى از ریشه "ر ش و" و به سه صورت: با فتح، ضم و کسر «راء» به کار رفته است. این کلمه مفرد است و جمع آن «رُشا» یا «رِشا» (با ضم یا کسر راء) است که در فارسى به معناى مزد است.[1] و (در اصطلاح)عبارت است از اینکه کسى با تبانى و پرداخت چیزى، به خواسته خود برسد.[2]فقهاى عظام، براى بیان حرمت رشوه از چهار دلیل: قرآن کریم، سنّت، اجماع و عقل بهره جسته اند.[3]1. قرآن کریمخداوند می فرماید: "و اموال يكديگر را به باطل (و ناحقّ) در ميان خودتان نخوريد و اموال را به (عنوان رشوه، به كيسه) حاكمان و قاضىها سرازير نكنيد تا بخشى از اموال مردم را به گناه بخوريد، در حالى كه خود مىدانيد (كه خلاف مىكنيد)."[4] علاّمه طباطبایى (ره) در تفسیر این آیه مى گوید: "ادلاء (مصدر تُدْلُوا) در چاه کردن دلو براى کشیدن آب است و منظور از آن در آیه مبارکه، رشوه دادن به حاکمان است که کنایۀ لطیف و زیبایى بر این مطلب است که حکم مورد نظر رشوه دهنده را به منزله آب ته چاه قرار داده که به وسیله دلو رشوه، از آن بیرون کشیده مى شود".[5] پس لازمۀ حرمت دادن رشوه، این است که گرفتن آن نیز حرام باشد.[6]2. روایات:بسیارى از روایات گرفتن رشوه را از مصادیق کفر دانسته اند؛ مانند این روایات: پیامبر اکرم (ص) فرمود: "از رشوه دورى کنید؛ زیرا این کار کفر است و رشوه خوار بوى بهشت را استشمام نمى کند". امام صادق (ع) نیز در این باره می فرمایند: "و امّا رشوه، اى عمّار! در مورد احکام، کفر به خداى بزرگ و رسول او است".[7]3. اجماعلیل دیگرى که برخی از فقها در اثبات حرمت رشوه به آن استناد کرده اند، اجماع همۀ فرقه هاى اسلامى، اعمّ از شیعه و اهل سنّت است.[8]4. عقل:رشوه ضررهای زیادی به اجتماع وارد می کند. وقتی کسانی بتوانند با پول به همۀ خواسته های خود برسند، بی پولان یا کسانی که رشوه را به هر دلیل پرداخت نمی کنند، در رسیدن به حق خود با مشکلات فراوانی روبرو می شوند. وقتی که مسئولین در قبال انجام کارها به گرفتن رشوه عادت کنند، دیگر برای افرادی که رشوه پرداخت نمی کنند به خوبی انجام وظیفه نمی کنند و نظام اداری به فساد کشیده می شود.به همین علت علمایى چون مقدّس اردبیلى از عقل به عنوان دلیل مستقل بر حرمت رشوه یاد کرده اند؛ چنان که در کتاب «مجمع الفائده والبرهان» آمده است: "علت حرمت رشوه را مى توان از عقل و نقل از حیث قرآن و اجماع مسلمین و سنّت استفاده نمود."[9]در پایان فتاوای مراجع محترم تقلید را می آوریم:آيات عظام امام، بهجت، خامنهاى، صافى، فاضل، مكارم و نورى: پرداخت پول يا اموالى، از سوى مراجعه كننده، به كارمندان ادارهها- كه وظيفه ارائه خدمات به مردم را دارند- منجر به فساد ادارهها خواهد شد كه از نظر شرعى حرام است. گرفتن آن بر دريافت كننده نيز حرام است و حق تصرف در آن را ندارد.[10]آيات عظام تبريزى، سيستانى و وحيد: رشوه دادن در غير باب قضا، براى گرفتن حق جايز است ولى گرفتن آن بر كسى كه وظيفهاش ارائه كار و خدمت است، جايز نيست.[11]پی نوشتها:[1] مجمع البحرین، ج 1، ص 184.[2] ابن اثیر، النهایة، ج 2، ص 226.[3] خویی،مصباح الفقاهة،ج1، ص 256.[4] بقره، 188.[5] المیزان، ج2، ص52، ذیل آیه 188سوره بقره.[6] مصباح الفقاهة،ج1،ص 234[7] وسائل، ج 12، ص 63، باب 5، ح 1.[8] نجفی،جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام، ج22، ص 145؛مصباح الفقاهة،ج1،ص263.[9] مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة و البرهان في شرح إرشاد الأذهان، ج12، ص 49،دفتر انتشارات اسلامی،قم،1403قمری.[10] امام، تحرير الوسيله، ج 2، كتاب القضا، م 6 آيتالله فاضل، جامعالمسائل، ج 1، س 972 آيتالله مكارم، استفتاءات، ج 2، س 664 و 665 آيتالله صافى، جامع الاحكام، ج 2، س 1540 آيتالله خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س 1246 و 1247 و آيتالله بهجت، توضيحالمسائل، متفرقات، م 16.[11] آيتالله تبريزى، استفتاءات، س 999 آيتالله وحيد، منهاج الصالحين، ج 3، م 32 و آيتالله سيستانى Sistani.org ،رشوه.با استفاده از نرم افزار پرسمان.منبع: http://farsi.islamquest.net .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.