حدیثی از ائمه(ع) وجود دارد که عبادت در زمان غیبت بالاتر است از عبادت در عصر ظهور امام(عج) می باشد آیا درست است که دعا کنیم تا امام همیشه غائب باشند که عبادات ما ثواب بیشتری داشته باشد؟

در مورد مطلبی که طرح کرده اید چند نکته بیان می کنیم: 1 – اجر بیشتر عبادات در غیبت امام عصر(عج) ، می تواند جهت دو امر باشد: الف: جبران محرومیت از امام(ع). ب: راسخ و پایدار بودن انسان در ایمان، با ندیدن چهره ظاهری امام(عج)،که اولی از نوع مصائب است، و دومی از نوع امتحان. 2 – اگر کسی پدر خود را از دست دهد و بر آن مصیبت صابر باشد، اجر جزیل شامل حال او خواهد شد، اما می دانیم که هیچ کس حاضر نیست برای دست یافتن به اجر جزیل، دعا کند که پدر و مادر و یا دیگر عزیزان خود را از دست بدهد، بلکه دعا برای سلامتی آنها رواتر است. 3 – غیبت امام زمان(عج)، اگر یک یا چند اثر مطلوب دارد (مثل زیادی اجر و ثواب در عبادت) اما ظهور او، بسیار بسیار بیشتر از آن چه که در غیبت او تحصیل می شود، نصیب انسان می کند و تردیدی نیست که برای انسانها ظهور و حضور امام، بر غیبت و محرومیت از او، ترجیح دارد. و عوائد معنوی و حظوظ روحانی، که در حضور و ظهور از امام، بشر را کامیاب می کند، فراتر از آن بهره ای است، که به خاطر پایداری در عصر غیبت، شامل حال او می شود یعنی در واقع، این ثواب طفیلی، ایمان به ظهور است، پس خود ظهور، بسیار بالاتر از غیبت است. 4 – در مقام تشبیه باید گفت، که انتظار، مانند جهاد، و ظهور، مانند پیروزی است، و جهاد، ابزاری برای فتح و پیروزی حساب می شود. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه