تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
چه والدینی میتوانند پاسخگوی فرزندانشان باشند؟ کسانی که نیاز کودکشان را بشناسند؛ یعنی بدانند که بچه در این سن چه نیازی دارد. والدینی که حضور ندارند، یا از کودکشان غافلند آیا میتوانند پاسخده باشند؟ وقتی توقع یا میزان کنترل شما بالا میرود، اگر پاسخگویی شما هم بالا رود، با همدیگر تعادل پیدا میکنید؛ چون شما به قدری که پاسخده هستید، میتوانید توقع داشته باشید. اگر شما نیازی را نمیشناسید، چه انتظاری دارید؟ فرزند شما چهطور باید خواسته شما را اجابت کند؟ وقتی شما حضور روانی ندارید، مطالعه ندارید، چگونه میتوانید پاسخگو باشید؟ گاهی اوقات خود بچهها برای ما بهترین کتاب هستند؛ خودشان نیازشان را به ما میگویند. به عنوان مثال: بچه یکساله را هر چهقدر شما بغل کنید، او لازم دارد؛ اینکه میگویند: نه، بچه بغلی میشود، کاملاً غلط است، اما اگر همین بچه در سال اول عمرش به اندازه کافی بغل گرفته شود، سال دوم خودش پایین میآید. وقتی هم که دارد راه میافتد، اگر دستشان را بگیرید، ناراحت میشوند! چون در این مقطع نیازش این است که استقلال داشته باشد تا خودش راه رفتن را یاد بگیرد. شما فقط باید شرایطی را برایش فراهم کنید که این راه رفتن را خودش یاد بگیرد، نه اینکه شما دستش را بگیرید. وقتی خودش دارد غذایش را میخورد یعنی میگوید: نمیخواهم شما لقمه به دهن من بگذارید! چون شناخته است که دست به چه دردی میخورد. وقتی ما لقمهای در دهانش میگذاریم، عملاً دست او از کار میافتد و این برایش ضرر دارد.
وقتی بچه گرسنه است، اگر به جای غذا به او خاک داده شود، به خاطر اعتمادی که به شما دارد، خاک را میخورد. یادتان باشد شما تنها برآوردهکننده نیازش هستید. اگر شما پاسخ غلط به نیاز او بدهید، او آن پاسخ غلط را میگیرد؛ چون او در برابر کسی که به او اعتماد کرده است، مثل جاروبرقی است! بنابراین وقتی میگوییم پاسخدهی، یعنی اینکه شما باید نیاز او را بشناسید، مقدار ارضای نیاز او را هم بدانید؛ چون اگر ارضای نیاز او کم یا زیاد شود به او ضرر زدهاید.
دکتر جانبزرگی منبع:مجله خانه خوبان
.
پرسمان دانشگاهیان
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.