سلام.اگر بخواهیم اسلامی زندگی کنیم،چطور باید زندگی کنیم؟مثلا چه غذاهایی باید بخوریم؟میگند امام علی نان و نمک میخوردند.آیا ما هم باید نان و نمک و... بخوریم؟پس قضیه ویتامین ها و بیماری ها و نعمت های گوناگون خداوند چه می شود؟چگونه باید بپوشیم و چه وسیله ای سوار شویم؟آخه اکثر مسولین مملکت چون حقوق بالایی دارند،ماشین مدل بالا سوار می شوند و... .آیا علی (ع)که امیر مومنان بود،اینگونه بود؟

دوست عزیز، سوال بسیار خوبی است. ما باید از روی بصیرت و آگاهی راه درست زندگی را انتخاب کنیم و برای هر کدام از کارهایی که در زندگی انجام می‌دهیم دلیلی روشن داشته باشیم. زندگی از روی بصیرت است که راه به سوی کمال دارد و البته در این صورت هیچ شبهه‌ای در انسان نفوذ نمی‌کند.روش زندگی اهل بیت علیهم السلام همواره حرکت بر مسیر اعتدال بوده است و آن بزرگواران در همه امور زندگی به راه میانه که صراط مستقیم است عمل می‌کرده‌اند. اگر اندکی در زندگی ایشان مطالعه کنیم می‌بینیم که روش ظاهری زندگی آنها با هم متفاوت بوده است؛ علت این تفاوت چیست؟آیا راه زندگی میانه متفاوت است؟ یا در معنای اعتدال تغییر به وجود می‌آید؟در واقع هر کدام از معصومین علیهم السلام با توجه به زمانه خود و شرایط و وظایف خود و جایگاه اجتماعیشان حد اعتدال را حفظ می‌کردند. این بهترین الگوی زندگی برای ما است. پس ما هم باید همین مسیر را طی کنیم یعنی خودمان و جایگاه خودمان را بشناسیم و طبق همان زندگی کنیم.اسلام عزیز حد و مرزها را، حلال و حرام‌ها را بیان فرموده است و دیگر متغیرهای زمان و مکان، هر کدام نوعی از وظیفه را رقم می‌زنند. برای روشن شدن مسئله، شواهدی از زندگی ایشان بیان می‌کنم.اینکه رسول خدا و علی مرتضی بر خود در غذا و لباس و مسکن و غیره سخت می گرفتند نه از این جهت است که توسعه در زندگی بالذات زشت و ناپسند است، بلکه مربوط به چیزهای دیگر بوده است، یکی مربوط به وضع عصر و زمانشان بوده که برای عموم مردم وسایل رفاه فراهم نبوده است و فقر عمومی زیاد بود. در چنین اوضاعی مواسات و همدردی اقتضا می کرد که به کم قناعت کنند و مابقی را انفاق کنند. بعلاوه آنها در زمان خود زعیم و پیشوا بودند، وظیفة زعیم و پیشوا که چشم همه به اوست با دیگران فرق دارد.و الا حضرت علی علیه‌السلام درآمد بسیار زیادی داشته‌اند. ایشان نخلستانهای وسیعی احداث می‌کرده‌اند، همچنین قنات حفر می‌کرده‌اند ولی همه‌ی آنها را در راه خدا انفاق می‌کردند.در مورد حضرت صادق علیه السلام نقل شده است که به ایشان اعتراض کردند که جد شما حضرت علی علیه السلام لباس پر وصله و خشن می‌پوشید و شما لباس خوب می‌پوشید؟! حضرت در پاسخ به همان نکات بالا اشاره می‌فرمایند.البته دو نکته را باید توجه کرد؛ اول آنکه زهد نداشتن نیست, بلکه دل نبستن است, دلبستگی به دنیا به گونه ای که انسان را از یاد خدا و حرکت در مسیر الهی و رشد معنوی باز دارد خلاف زهد و سد راه کمال است. همچنان که هر دنیایی مذموم نیست. دنیایی مذموم است که باعث غفلت انسان شود وگرنه اگر ابزار رشد معنوی باشد مذموم نیست.ثانیا علی علیه السلام در قله‌ی پارسایی و زهد هستند، ایشان امیر مومنان هستند. صحبت کردن در مورد مقام ایشان به همین سادگی نیست و ادعای تبعیت عملی از ایشان ، ادعایی بس بزرگ است. توقع این است که مسئولین، با توجه به جایگاهشان مانند قشر متوسط و ضعیف جامعه زندگی کنند و رعایت این مطلب در مورد مسئولین ارشد بیشتر مورد انتظار است. کما اینکه ولی امر مسلمین حضرت امام خامنه‌ای زندگی بسیار ساده‌ای دارند و با حداقل امکانات زندگی می‌کنند.نکته پایانی یک تذکر بسیار مهم است: برادر عزیز ما باید خودمان از روی آگاهی و بصیرت و نه از روی اجبار و یا تحمیل به خود، با توجه به نیازهای واقعی و واقع‌بینانه خود امور مختلف زندگی را انتخاب کنیم. این امر در مورد خوراک و پوشاک نیز صادق است.اگر خدایی نکرده بدون آگاهی بر خود سخت گرفتیم، علاوه بر این که هیچ بهره‌ی معنوی نمی‌بریم ، ممکن است لطمات جبران نا‌پذیر جسمی و روحی و حتی اجتماعی و حیثیتی بخوریم. لذا حتما باید در همه امور روش اعتدال را انتخاب کنیم. حرکت بر اعتدال برکات فراوان مادی و معنوی به دنبال دارد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه