دو شرط اساسی برای ظهور وقتی جامعه به این نتیجه برسد که با سیاست‌کاری و باندبازی و فامیل‌گرایی و رشوه و صد عامل دیگر نمی‌توان کشور و جامعه‌ای سالم داشت و تنها راه به سعادت رسیدن، اجرای عدالت است. در عصری که دلهای تکیده جهانیان در انتظار ریزش باران رحمت الهی است و چشم‌های بی‌فروغ مظلومان در غبار ظلمت و خودکامگی بسته می‌شود، گوشها در پی شنیدن زنگ جرس است تا نویدبخش عدالت باشد و اما رسالت من و تو چیست؟ و شرایط ظهور چگونه مهیا خواهد شد؟

دو شرط اساسی برای ظهور وقتی جامعه به این نتیجه برسد که با سیاست‌کاری و باندبازی و فامیل‌گرایی و رشوه و صد عامل دیگر نمی‌توان کشور و جامعه‌ای سالم داشت و تنها راه به سعادت رسیدن، اجرای عدالت است. در عصری که دلهای تکیده جهانیان در انتظار ریزش باران رحمت الهی است و چشم‌های بی‌فروغ مظلومان در غبار ظلمت و خودکامگی بسته می‌شود، گوشها در پی شنیدن زنگ جرس است تا نویدبخش عدالت باشد و اما رسالت من و تو چیست؟ و شرایط ظهور چگونه مهیا خواهد شد؟ شرایط متعددی برای ظهور باید فراهم شود؛ زیرا ظهور نیز مانند هر پدیده دیگر، به زمینه مساعد برای بروز و نتیجه دادن احتیاج دارد و بدون آن شرایط، ظهور اتفاق نمی‌افتد. بنابراین عامل دیگری غیر از فراهم شدن شرایط و زمینه های ظهور نمی‌تواند موجب ظهور یا تسریع آن شود. البته عواملی هست که با وجود آن، این شرایط سریع‌تر به وجود می‌آید و در نتیجه ظهور زودتر اتفاق می‌افتد، اما به هر حال باید این شرایط فراهم شود. به دو شرط از شرایط مهم ظهور اشاره می کنیم که شرایط دیگر نیز در درون آن خواهد بود: وجود یاران کارآمد: وجود رهبر، هرچند بسیار آگاه و کارآمد باشد، به تنهایی کافی نیست؛ زیرا باید کسانی باشند که دستورها و اهداف آن رهبر را اجرا کنند و به عرصه عمل آورند. بنابراین برای این که قیام ثمر بخش باشد، باید افرادی باشند که اوامر امام زمان‌(عج) را دقیقا و همانگونه که امام می‌خواهد انجام دهند؛ یعنی افرادی عالم و آگاه و در عین حال اهل تقوا و اخلاص باشند تا از موقعیت خود سوء استفاده ننمایند؛ فداکار و جان‌نثار، اهل مبارزه و مقاومت باشند و از هیچ چیز در راه اطاعت از امام دریغ نکنند و با تمام وجود، در خدمت امام باشند و خود را وقف او نمایند. آمادگی مردمی: اگر رهبر و افرادی فرمان بر باشند، اما توده مردم آنها را نپذیرند و حاکمیت آنها را قبول نکنند، باز قیام و حرکت اثری نخواهد داشت. بنابراین شرط دیگر ظهور این است که مردم واقعا طالب حکومت مهدوی باشند و تن به عدالت دهند و برای اجرای عدالت و اسلام و دین از چیزی دریغ نکنند و عدالت را فقط زمانی که به نفع آنهاست نخواهند، بلکه ارزش عدالت و دین را بفهند و برای برقراری عدالت و معنویت سرمایه‌گذاری نمایند. این وقتی اتفاق می‌افتد که مردم اولا، بفهمند تنها راه نجاتشان برقراری معنویت و عدالت است و ثانیا، به این علم و فهم خود عمل کنند ؛ یعنی عملا برای آن اقدام نمایند. البته عواملی وجود دارد که این علم را تسریع می‌کند؛ مثل وجود وسایل ارتباط جمعی و رسانه‌های جهانی که می تواند پرده از چهره مدعیان دروغین حقوق بشر، مبارزه به تروریسم، مبارزه برای امنیت و غیره بردارد و مردم زودتر بفهمند که اینان توان به سعادت رساندن انسان را ندارند و بلکه آنها را گمراه می‌کنند و باید سراغ راه دیگری بروند. از طرفی دیگر، به این نتیجه برسند که با سیاست‌کاری و باندبازی و فامیل گرایی و رشوه و صد عامل دیگر نمی توان کشور و جامعه‌ای سالم داشت و به سعادت رسید؛ بلکه تنها راه، اجرای عدالت است. آنگاه برای معنویت و عدالت به پا خواهند خاست و هر نوع فساد و بی‌عدالتی را محکوم و برای عدالت فداکاری خواهند کرد. در این زمان می‌توان گفت زمینه برای ظهور فراهم شده است و مردم حاضرند حکومت مهدوی را بپذیرند. البته نباید گمان کرد که چنین چیزی به این زودی ها اتفاق نمی‌افتد؛ زیرا نشانه‌هایی وجود دارد که مردم هر روز بیش‌تر و بیش‌تر تشنه عدالت می شوند و به دنبال افراد عادل می‌گردند. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه