اگر حق الناس نباشد و عبادت هم فقط نماز باشد، انسان به بهشت می رود؟

با توجه به این که در قیامت خدای تعالی حاکم و قاضی است «فالله یحکم بینکم یوم القیامه»[1] اجرای عدالت توسط حق تعالی بسیار واقعی و موشکافانه است «فمن یعمل مثقال ذره خیرا یره و من یعمل مثقال ذره شرا یره»[2] قضاوت قطعی نسبت به بهشتی یا جهنمی بودن افراد در دنیا کار درستی نیست. شهید مطهری در این زمینه کلامی دارد که فرموده است: «حساب اشخاص در دست خدا است. هیچ کس حق ندارد درباره کسی به طور قاطع اظهار نظر کند که اهل بهشت است یا دوزخ. اگر از ما بپرسند: آیا شیخ مرتضی انصاری با آن زهد، تقوا، ایمان و عمل شناخته شده اش، حتما اهل بهشت است یا نه؟ پاسخ ما این است که آن اندازه که ما از آن اطلاع داریم خیر و نیکی است اما این که صد در صد بگوییم اهل بهشت است در اختیار ما نیست. خدا است که بر همه ضمایر اشخاص مطلع است و تمام اسرار و خفایای نفوس را می داند و حساب خلایق نیز با او است. وقتی عثمان بن مظعون از دنیا رفت. زنی از انصار به نام «ام علا» که ظاهرا زن همان مردی بود که عثمان بن مظعون در خانه او می زیست و مهمان او بود، در حضور رسول خدا(ص) جنازه وی را مخاطب ساخته گفت: بهشت بر تو گوارا باد. با این که عثمان بن مظعون، مرد جلیل القدری است و رسول اکرم در مرگ او سخت گریست و خود را روی جنازه وی انداختند و او را بوسیدند، ولی از این اظهار نظر گستاخانه ای که آن زن کرد خشمگین شدند، و با نگاهی غضب آلود متوجه وی شده فرمود: «انی رسول الله و ما ادری ما یفعل بی؛ من فرستاده خدایم و نمی دانم با من چگونه رفتار خواهد شد» قرآن کریم نیز می فرماید: «قل ما کنت بدعا من الرسل و ما أدری ما یفعل بی ولابکم؛ بگو من پیامبر نوظهوری نیستم و نمی دانم با من و شما چه رفتاری خواهد شد»[3](پایان کلام شهید مطهری) ولی در عین حال شناختن راه هدایت و بهشت و همچنین گمراهی و دوزخ دشوار نیست. قرآن کریم اهل جهنم و بهشت را معرفی نموده است و هر کس به طور اجمال قادر است بداند در راه بهشت قرار دارد یا در راه جهنم. اگر سری به قرآن کریم بزنیم و یک دوره آن را تلاوت نماییم، با این دو راه و تمام ویژگی های اصحاب بهشت و اهالی دوزخ آشنا می شویم. هر فرد پس از آشنایی با معارف قرآن کریم با اندکی مطالعه در خویش و خودشناسی، خواهد دانست که اهل کدام راه است و سرانجامش چه خواهد بود. به برخی از آیات کلام الله مجید در این زمینه اشاره می نماییم. 1. همانا کسانی که گفتند الله پروردگار ما است، سپس استقامت ورزیدند، پس هیچ ترس و حزنی ندارند، ایشان اصحاب بهشت اند و در آن جاودان می مانند تا پاداش عملشان باشد[4]. 2. کسی که چیزی از اعمال صالح انجام دهد چه مرد باشد یا زن، در حالی که مؤمن باشد، داخل بهشت می شود و کمترین ستمی به ایشان نخواهد شد[5]. 3. کسی که به خداوند شرک بورزد، بهشت بر او حرام شود و جایگاهش جهنم است[6]. 4. پس کسی که طغیان کرده، زندگی دنیا را ترجیح دهد، به طور قطع دوزخ جایگاه او است، و آن کسی که از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوا باز دارد، قطعا بهشت جایگاه او خواهد بود[7]. 5. از آتش بپرهیزید که برای کافران آماده شده است[8]. 6. به درستی که منافقین در پایین ترین درکه جهنم قرار دارند و هیچ یاوری ندارند[9]. 7. به درستی که مسرفین اهل دوزخ اند[10]. 8. آری کسی که گناه کند و خطاهایش او را احاطه نماید، اهل آتش است و در آن جاودان خواهد ماند[11].     .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه