لطفاً بگوييد خود اباعبدلله(علیه السلام) آن همه ظلم و جنايت در سرزمين كربلا را چگونه ريشه يابى نموده است؟ چون بيان آن ريشه‏ها از زبان ايشان رساتر و ملموس‏تر است؟

ظلم و جنايت و درنده خويى در انسان، معلول قساوت قلب و سنگدلى است. عوامل فراوانى در قساوت و سختى دل نقش دارند، ولى در اين ميان خوردن غذاى حرام و هر نوع حرام‏خوارى داراى تأثير عميقى است. مردن دل و محجوب شدن فطرت پاك الهى و عدم گرايش به حق و عناد و دشمنى با خداوند و اولياى او، از ثمره‏هاى حرامخوارى است. عبادت در دين اسلام چنان معناى گسترده‏اى دارد كه پرهيز از خوردن غذاى حرام و پاكدامنى از بزرگترين عبادات شمرده شده است و در مقابل حرام‏خوارى از گناهان بزرگ و ويرانگر است. حضرت باقر (ع) در حديثى مى‏فرمايد: «ما عبادة افضل عند الله من عفة بطن و فرج» «در نزد خداوند عبادتى بالاتر از نگه داشتن شكم و پاكدامنى نيست«.(1) عامل ديگرى كه خود از آثار حرام‏خوارى است، از دست دادن حس تشخيص و از كار افتادن ابزار شناخت و عدم درك واقعيت‏ها است كه در قرآن كريم و سخنان معصومين (ع) از آن به «مهر خوردن بر دل» تعبير شده و اصرار بر باطل و لجاجت در برابر حق و بيداد گرى و كفر و ستم را به دنبال دارد. امام حسين (ع) در روز عاشورا،- در ميان لشكرى كه او را چون نگينى در بر گرفته بودند- ضمن خطبه‏اى، بر اين دو عامل مهم انگشت گذاشته و مى‏فرمايد: «فمن اطاعنى كان من المرشدين و من عصانى كان من المهلكين كلكم عاص المرى غير مستمع قولى، فقد ملئت بطونكم من الحرام و طبع على قلوبكم» «هركس از من اطاعت كند از رشد يافتگان و هر كس با من مخالفت كند از نابود شدگان است ولى همه شما با من مخالفت مى‏كنيد و به سخن من گوش نمى‏دهيد زيرا شكم‏هاى شما از حرام انباشته شده و بر دل‏هاى شما مهر زده شده است، واى بر شما چرا ساكت نمى‏شويد؟ چرا گوش نمى‏دهيد؟«(2) سومين عامل كه در واقع اصلى‏ترين آنها و ريشه همه انحرافات بشر است، «فراموشى ياد حق» و «غفلت از خداوند» است. ياد خداوند سرچشمه هر سعادت و كمال و بركت است. انسان هنگامى كه به ياد خدا است، چون قطره‏اى است كه به اقيانوس عظمت و كمال و زيبايى پيوسته است. از حصار تنگ وجود خود خارج گشته و در فضاى بى انتهاى نور و صفا به پرواز درمى آيد. در حال «غفلت از ياد خداوند»، انسان حالت بركه راكدى دارد كه از زلال چشمه حيات جدا افتاده و در معرض گنديدن و فساد است. جانى كه از ياد حق خالى است، بهترين چراگاه شيطان و ميدان تاخت و تاز اعوان و انصار او است. بذر گناه و عصيان در زمين چنين دلى راحت و به سرعت جوانه مى‏زند و پس از چندى انسان اسير دام شيطان مى‏گردد و داخل در حزب او مى‏شود. امام حسين (ع) در خطبه‏اى رو در روى انبوه دشمن و خطاب به آنها فرمود: «لقداستحوذ عليكم الشيطان فأنساكم ذكر الله العظيم» «بى شك شيطان بر شما مسلط شده و ذكر خداوند بزرگ را از يادتان برده است«.(3) اين سخن امام (ع) مضمون كلام الهى است كه مى‏فرمايد: «شيطان سخت بر آنها احاطه نموده پس ذكر خدا را از يادشان برده است. آنان حزب شيطان هستند، آگاه باشيد كه حزب شيطان همان زيانكاران مى‏باشند«.(4)سخن امام حسين (ع) از وراى قرون و اعصار پيامى براى همه انسان‏ها است كه كليد گنج سعادت حقيقى و تنها سپر در برابر شمشير تيز انحرافات و كج‏روى‏ها و گناهانى كه زمينه ساز هر نوع جنايت و فساد است، ياد خدا و توجّه دايم به او است. پی نوشتها:(1) وسائل‏الشيعة، ج 11، ص 197، باب 22.(2) بحارالانوار، ج 45، ص 8.(3) بحارالانوار، ج 45، ص 5.(4) مجادله (58): آيه 91. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه