لطفاً روایت زیر را توضیح فرمایید، و سند آن چگونه است:مُحَمَّدُ بْنُ یعْقُوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یحْیى عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ مَنْصُورِ بْنِ الْعَبَّاسِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِی بْنِ یقْطِینٍ عَنِ الْحُسَینِ بْنِ مَیاحٍ عَنْ أُمَیةَ بْنِ عَمْرٍو عن الشَّعِیرِی عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ کانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ یقُولُ إِذَا نَادَى الْمُنَادِی فَلَیسَ لَک أَنْ تَزِیدَ وَ إِنَّمَا یحَرِّمُ الزِّیادَةَ النِّدَاءُ وَ یحِلُّهَا السُّکوتُ.

روایت موجود در پرسش در کتاب کافی بیان شده است.[1] این روایت با اندک تفاوتی در متن در منابع دیگر نیز آمده است.[2]امام صادق(ع) به نقل از امیر مؤمنان علی(ع) می‌فرماید: «هر گاه منادى (دلال و واسطه)[3] مزایده، آوازش به اعلام قیمت بلند است حقّ ندارى بر قیمت بیفزایى، و چون سکوت کرد می‌توانى بر قیمتى که داده بیفزایى، و جز این نیست که حرمت [و یا کراهت] زیاد کردن قیمت تا هنگامى است که منادى فریاد می‌کند و قیمت را می‌گوید و مردم می‌شنوند و هر وقت ساکت شد اشکالى ندارد».چند نکته درباره روایت:1. در سند این روایت؛ اشخاصی هستند که یا مانند منصور بن عباس،[4] و حسین بن میّاح[5] وثاقتشان روشن نیست؛ و یا مانند أمیة بن عمرو[6] به جهت واقفی بودن توثیق نشده‌اند؛ و مقصود از شَعیری در این‌ روایت، اسماعیل بن ابی زیاد سکونی است[7] که طبق دیدگاه برخی از علمای شیعه، او سنی بوده[8] و در وثاقتش اختلاف نظر وجود دارد. اما غیر از این اشخاص، سایر راویان، امامی، ثقه و جلیل القدر هستند. و این روایت، به جهت ضعف برخی از راویان، ضعیف است.[9]2. اما فقها به متن این روایت اعتنا کرده‌اند‌.[10] متن این روایت مربوط به بحث بیع (خرید و فروش) است که در آن به حکم تعیین و اعلام قیمت کالا اشاره شده است و یکی از آداب کسب و تجارت را بیان می‌کند.توضیح این‌که؛ بیشتر فقها با توجه به این روایت؛ گفته‌اند هنگامی که کسی کالایی را به منظور جلب مشتری در مزایده قرار می‌دهد و قیمت پایه آن‌را اعلام و تعیین می‌کند، مکروه است[11] که شنونده، هنگامی که مزایده‌گذار در حال گفتن قیمت می‌باشد، بر قیمت آن اضافه کند،[12] بلکه باید صبر کند و ساکت باشد تا با حالت عادی کلام مزایده‌گذار تمام شود، آنگاه اگر انسان خواست مبلغی اضافه کند، مانعی ندارد.[13]3. گفتنی است؛ هر چند در روایت لفظ «یحرّم» آمده که در ظاهر به معنای حرمت است، اما با توجه به نکاتی این لفظ بر کراهت شدید حمل می‌شود؛ برخی از این نکات عبارتند از:الف. سند ضعیف است؛ب. سزاوار نیست که کلّاً از آن چشم­پوشی کنیم؛[14]ج. این روایت گوشزد می‌کند که شخص شنونده حرص و طمع نورزد و کلام شخص فروشنده که در حال اعلام قیمت است، قطع نکند و این یک امر اخلاقی می‌باشد که در روایت به آن سفارش شده است.[15] .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه