در آیه 108 سوره طه منظور از «داعی که در او هیچ کژی نیست»، چیست؟

آیه شریفه: (در آن روز همگی از دعوت‌کننده الاهی که هیچ انحراف و کجی ندارد، پیروی کرده (و دعوت او را به حیات مجدد لبیک می‌گویند) و همه صداها در برابر (عظمت) خداوند رحمان خاضع می‌گردد، و جز صدای آهسته چیزی نمی‌شنوی).[1] آیه شریفه، مربوط به برپایی قیامت بوده که دعوت ‌کننده الاهی، مردم را به جمع در محشر و حساب دعوت می‌کند و همگی بی‌کم و کاست، دعوت او را لبّیک می‌گویند و از او پیروی می‌نمایند.[2] در قرآن دقیقاً مشخص نشده است که (داعی) چه کسی است[3] و به همین جهت، میان مفسران بحث به میان آمده که مقصود از این دعوت کننده چه کسی است: 1. اکثر مفسران بر این عقیده هستند که منظور، حضرت (اسرافیل) است.[4] 2. برخی با استناد به روایت، منظور از این دعوت کننده را حضرت امام علی (ع) می دانند.[5] و جمله( لا عِوَجَ لَهُ) (هیچ انحراف و کجی ندارد) ممکن است توصیف برای دعوت این دعوت‌کننده بوده باشد و یا توصیفی برای پیروی کردن دعوت شدگان و یا هر دو. جالب توجه این که همان گونه که سطح زمین آن چنان صاف و مستوی می‌شود که کمترین اعوجاجی در آن نیست، فرمان الاهی و دعوت ‌کننده او نیز آن چنان صاف و مستقیم و پیروی از او آن چنان مشخص است که هیچ انحراف و کجی در آن نیز راه ندارد.[6] .

موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/03

لینک کوتاه