چرآ نگاه کردن به چهره والدین عبادتست؟

رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرماید:نظر الولد الی والدیه حباً لهما عبادة.[1]نگاه دوستانه به پدر و مادر، عبادت است.در این روایت نگاه از روی محبت به پدر و مادر عبادت معرفی شده است. برای اینکه علت و فلسفه این امر را بدانیم نخست باید معنا و مفهموم عبادت برای ما مشخص باشد.منظور از عبادت هر نوع عملی است که انسان را به خدا وند نزدیک سازد و او را مقرب درگاه حق تعالی قرار دهد . هر چیزی که در روایات اسلای عبادت شمرده شده است حتما این اثر را دارد که مقرب ا نسان به درگاه حق است . البته عبادت دارای دو معنای خاص و عام است : عبادت به معنای خاص همان نماز و روزه و حج و امثال آن است که به دو بخش واجب و مستحب تقسیم می گردند و اما عبادت به معنای گسترده و عام بندگی خدا است - هر عملی که در راستای رضایت خداوند و انجام وظیفه صورت گیرد حتی اگر تجارت در بازار باشد بندگی خدا است - بچه داری و شوهرداری خانم ها نیز جزء عبادت محسوب می گردد و یا خدمت به خلق از عبادات اجتماعی شمرده شده- این که خداوند در قرآن فرموده «ما خلقت الجن والانس الا لیعبدون؛ جن و انسان را خلق نکردم مگر برای عبادت» منظور همین معنا است یعنی هدف از خلقت بندگی خدا است - بندگی خدای حکیم برای انسان معرفت و کمال می آورد و غرض و هدف خلقت چیزی جز رسیدن انسان و جن به کمال نیست.نگاه به عالم وپدر ومادر هم چون دستور خداست نوعی عبادت محسوب می شود ودر واقع بنوعی تبیین جایگاه عالمان دینی وپدر ومادر است,هنگامی که نگاه به آنها عبادت باشد,بنابر این تبعیت از آنها عبادت بالاتری است.خداوند متعال انسانها را امر به نیکی به والین کرده است و یکی از مصادیق این احسان و نیکی نگاه محبت آمیز به آنها است . شخصی که با محبت به چهره والدین خود نگاه می کند در واقع امر خداوند را امتثال وفرموده او را عملی می کند و عبادت نیز چیزی جزء به جا آوردن دستورات خداوند نیست. [1] تحف العقول، ص 44؛ کشف الغُمّه، ص 243؛ بحارالأنوار، ج 72، ص 80. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه