در عصر ظهور ، رشد عقلی و تکامل علمی انسان چگونه است ؟

نقش اصلی دعوت پیامبران در گسترش دانایی و آموزش و تجربه و تعلیم است و ایمان از شاخه های دانایی و شناخت به شمار می رود. پیامبران به انسان ها راه و رسم زندگی هدف و نتیجه آن را می آموختند. از سوی دیگر چون هدف از خلقت انسان رشد و تکامل معرفت و شناخت اوست باید روزی این هدف تحقق یابد و روزگار دانش های راستین و پیروزی خرد بر مجهولات فرا رسد. از این رو در دوران ظهور که روزگار تحقق همه آرمان های انسانی و الهی است ، شناخت انسان به تکامل نهایی می رسد و در ابعاد گوناگون دانایی ، از جهان شناسی ، انسان شناسی و خداشناسی ، عروج لازم را می یابد. در دوران امام زمان علیه السلام همه مسائل بشری به هدف اصلی و مرز نهایی می رسد ، و بشریت در تلاش ‌ اعصار و قرون به محضر استاد و معلمی راه می یابد که نکته ای از دید ژرف نگر و حقیقت بین او پوشیده نیست و هدف او پرده برداری از حقایق و مجهولات است و تا سرحد امکان و توان انسان ها ، آنان را به اوج تکامل علمی می رساند. این موضوع از مهم ترین برنامه ها و اقدام های حضرت مهدی علیه السلام است و از این رهگذر دو محور اساسی تحقق می پذیرد. 1- با گسترش شناخت و کشف اسرار کائنات پایه های خداشناسی استوار می گردد. 2- گسترش شناخت و دانایی ، تشکیل جامعه انسانی و بسامان و مرفه را ممکن می سازد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:... تاسعهم قائمهم الذی یملا الله عزوجل به الارض نورا بعد ظلمتها و عدلا بعد جورها و علما بعد جهلها ...(1) ؛((نهمین از آنان قائم است که خداوند به دست او سرزمین تاریک [ زندگی ] را نورانی و روشن می کند و از عدل می آکند ، پس از [ دوران ] ظلم و علم و دانایی را فراگیر می سازد پس از [ دوران ] جهل و نادانی ...)). امام باقر علیه السلام فرمود:اذا قام قائمنا وضع یده علی روؤس العباد فجمع به عقولهم و اکمل به احلامهم(2) ؛((قائم ما به هنگام رستاخیز خویش نیروهای عقلانی توده ها را تمرکز دهد و خردها و دریافت های خلق را به کمال رساند.)) .

موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/03

لینک کوتاه