چرا رسول خدا (ص) با آنکه علم لدنی داشت، و می دانست که بعد از او امکان غصب خلافت حضرت علی (ع) وجود دارد کاری انجام نداد؟

پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله بعد از بعثت، از آغاز رسالت خود تا زمان ارتحالش در هرجا و در هر زمان که شرایط اقتضا می‏نمود، از فرصت بهره می‏جست و مقام و منزلت علی علیه‏السلام را به اصحاب یادآور می‏شد و جانشینی او را به عام وخاص گوشزد می‏نمود که احادیث الدار، منزلت، ثقلین، علم و... نمونه‏هایی از موارد فوق است. و آخرین اقدام پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله در این مورد در غدیر خم می‏باشد که بیش از سیصدنفر از بزرگان اهل سنت به طرق مختلف حدیث غدیر خم را از یکصد صحابه پیامبر نقل نموده‏اند پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله در احادیث فوق از جمله در واقعه غدیرخم علی علیه‏السلام را در ولایت خود شریک کرده بود، او پس از دعوت مسلمانان به گردهم آمدن، از آن‏ها پرسیده بود که: «الست اولی بکم من انفسکم»؛ آیا من از شما برشما مسلط‏تر نیستم؟ وقتی که پاسخ «بلی» را شنید، سپس اعلام داشت که: «من کنت مولاه فهذا علی مولاه»؛ هرکس که من مولای اویم، این علی مولای اوست پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله پس از واقعه غدیرخم برای تثبیت جانشینی علی علیه‏السلام تمهیدی اندیشید، آن این که سپاهی به فرماندهی جوانی نورس اسامة بن زید را مأمور حرکت به سوی شام نمود و اصحاب را تحریص به شرکت در آن سپاه نمود و متخلفین را لعن فرمود تا شاید بتواند موانعی را که برسر راه جانشینی علی علیه‏السلام پس از رحلتش وجود داشت، برطرف سازد و اما با تمام اصرار پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله سپاه اسامه تا حضرتش حیات داشت، حرکت نکرد و حتی کوشش پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله برای مکتوب داشتن آخرین وصیت نامه‏اش ناکام ماند. [i] به هر حال، امت اسلام پس از رحلت پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله دچار فاجعه‏ای عظیم گردید و عده‏ای با توجه به قرابت‏هایی که با پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله داشتند؛ خواستار ارائه نقشی بودند که لایق آن نبودند. [i] مجله کوثر، شماره 48 .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه