لطفا این حدیث را شرح دهید. امام سجاد (علیه السّلام) فرمودند: إنَّ صَدَقَةَ السِّرِّ تُطفِیءُ غَضَبَ الرَّبِّ؛ همانا صدقه پنهانی، آتش خشم پروردگار را فرو می نشاند. (1)

شرح حدیث:صدقه، کمک مالی به محرومان و فقراست. گاهی همین کار خیر، ممکن است دچار آفت «ریا» یا «منّت» شود و هدر رود و تباه گردد. صدقه دادن آشکار، در معرض خطر ریا و تظاهر است، ولی «صدقه ی پنهانی» چون با قصد قربت است و از ریا دور، اخلاصش بیشتر است و مورد توجه خاصّ خداوند قرار می گیرد و لطف الهی را در پی دارد. قرآن می فرماید:صدقات خود را با منت نهادن و آزار، باطل نکنید. (2) امامان ما در سیره ی خود، اهل صدقه ی پنهانی بوده اند. پس از شهادت امام حسین علیه السّلام در پشت آن حضرت و روی کتف او نشانه ی کبودی دیدند. از امام سجاد علیه السّلام پرسیدند این کبودی اثر چیست؟ فرمود: پدرم در شبهای تار انبان غذا به دوش می گرفت و به محرومان و فقرا می رساند. این جای آن بارها و انبانهاست که باقی مانده است. (3) امام صادق علیه السّلام نیز، گاهی کیسه ی نان و غذا بر دوش می کشید و شبهای تاریک به حاشیه نشینان بی سروسامان در مدینه سر می زد. وقتی که خواب بودند، آهسته کنار آنان نان می گذاشت و رد می شد، تا ندانند که کیست. شهریار، در شعر زیبای خود درباره حضرت علی علیه السّلام و الفت او با شب، می سراید:ناشناسی که به تاریکی شب می برد شام یتیمان عرب پادشاهی که به شب، بُرقَع پوشمی کشد، بار گدایان بر دوش تا نشد پردگی آن سرّ جلینشد افشا که علی بود، علی (4) و چه زیباست به این حد از اخلاص رسیدن و خدایی بودن!پی نوشت: 1. کشف الغمّه، ج2، ص 772. بقره (2)، آیه 264. 3. مناقب، ابن شهر آشوب، ج4، ص 66. 4. گلواژه، ص 39. منبع: حکمت های سجادی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام سجاد علیه السّلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول (1390) .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه