چه کنم تا مرگ را باور کنم و همواره به یاد آن باشم تا در نتیجه کارهای خوب انجام دهم؟

امور زیر در باور مرگ و یادآوری آن و پند گرفتن از آن مؤثر و مفید است: یک. اندیشه درباره مرگ به ویژه در خلوت؛ باید به این نکته توجّه کرد که: مرگ تنها پلی است که ما را از خانه عمل به خانه پاداش و جزا منتقل می سازد. و نیز اندیشه در این نکته که انسان برای این دنیای فانی و زندگی زودگذر آفریده نشده است؛ بلکه آفرینش او برای زندگانی ابدی است که مرگ آغاز سفر بدان است. دو. زیارت اهل قبور و تماشای قبرهای پوسیده و سنگ متلاشی شده و اندیشه در این مسأله که چه انسانهایی که روزگارانی زندگی می کردند - فقیر و غنی - و اکنون همگی در این گورستان ها خوابیده اند و هیچ یادی از آنان نیست. اگرچه جسم آنها خاک شده و غذای مورچگان گردیده است؛، اما آنها همگی در محضر پروردگار عالم حاضراند و پاداش رفتار نیک یا کیفر کردار بد خود را می بینند و این سرنوشتی است که دیر یا زود ما نیز بدان خواهیم رسید. سه. شرکت در تشییع جنازه و تدفین اهل ایمان و یادآوری این نکته که روزی ما نیز همانند آن فرد، بر روی دوش آشنایان و بستگان به گور سپرده خواهیم شد. پس کردار، رفتار و گفتار خود را بر اساسی تنظیم کنیم که مرگ ما، موجب آسایش ابدی ما بشود. چهار. تلاوت و تدبر در آیاتی که در مورد مرگ و قیامت است؛ به ویژه نگاه اندیشمندان به آیات عذاب و خود را با آن تطبیق دادن؛ و نیز مطالعه و اندیشه در روایات فراوانی که در این باره وارد شده است. در این موضوع مطالعه کتاب میزان الحکمه با ترجمه فارسی توصیه می شود. این کتاب مجموع آیات و و روایات را در موضوعات مختلف دسته بندی کرده است. پنج. توجه به این نکته که مرگ نیستی و نابودی نیست؛ بلکه دریچه ای برای ورود به عالمی بزرگ تر و گسترده است، مرگ ما را از خانه عمل و امتحان به خانه ابدی محاسبه و پاداش می برد و هر چه ما در دنیا کِشتیم، در قبر ظهور پیدا می کند و برداشت می شود. کسی که در دنیا با ایمان و عمل صالح سپری کرد، قبر او «روضة من ریاض الجنة» است و آن که دنیایش را با بی ایمانی و بدکرداری سپری کرد، قبرش «حفرة من حفر النیران» می شود. آری قبر همه انسان ها ظاهری مشابه دارد؛ اما باطن آن متفاوت است، یا بهشت است یا جهنم. آنکه در این دنیا با ایمان و عمل صالح سپری کرد، هم اکنون در بهشت است و مرگ او را به این سعادت ابدی می رساند. پیک مرگ برای چنین فردی هیچ نیست، مگر پیک بشارت و سعادت. زندگی بهشت مدارانه او در دنیا، باطنش بهشت شده و مرگ او را به بهشت می برد و قبرش بهشت خواهد شد. اما آن که با سوء اختیار خود، در دنیا بدکردار بوده، هم اکنون در جهنم است؛ منتها همانند مردم مست و بی هوش، می سوزد و ادراک نمی کند، آن گاه که پیک مرگ آمد، در حقیقت او بهوش می آید و آن گاه جهنمی که خود برای خود، فراهم کرده بود، به چشم جان می بیند و با همه وجود می چشد. شش. مطالعه کتاب هایی که در این باره نوشته شده است مثل: 1. معاد، شهید دستغیب شیرازی 2. معاد شناسی، علامه حسینی تهرانی 3. معاد، استادشهید مرتضی مطهری 4. معاد، آیت اللّه مکارم شیرازی .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه