دختری ۲۹ ساله هستم که پدرم هر خواستگاری را بدون دلیل رد می کند و بهانه های مختلف می اورد همین امر و رفتار های تبعیض آمیز بین من و برادرانم موجب شده تا زندگی ام تغییر کندبا توجه به این امر واقعا نمی توانم مثل قبل به پدر و مادرم احترام گذارم به خصوص به مادرم که وقتی ناراحت هستم حتی از من نمی پرسد برای چه ناراحتی ... و وقتی می بینم آنها اصلا به فکر من نیستند غم واندوه وجودم را می گیرد و به همین دلیل نیز رفتارم مدتی است تغییر کرده، نمی توانم کارم را به خوبی انجام دهم، زود عصبانی می شوم و حتی دلم می خواد که از جایی که زندگی می کنم بروم از طرفی نیز این رفتارم موجب شده تا احساس گناه کنم ولی دست خودم نیست و نمی توانمواقعا دلم شکسته و دیگر هم تصمیم جدی گرفته ام که ازدواج نکنمنیازمند راهنمایی شما هستم که چگونه با این وضعیت کنار بیایمبا سپاس فراوان

متن ارسالیتان را به دقت خوانده، با دغدغه هایتان در خانواده آشنا شده و احساستان را نسبت به والدینتان درک می کنیم، امیدوارم که به لطف خدا این گونه مسایل از زندگی شما و جوانان دیگری که در سنین جوانی نیازمند مهر، عاطفه و اطمینان بیشتری از سوی والدین بوده و بیش از هر زمانی به کانون گرم و با نشاط خانواده نیازمندند، رخت بربندد. به این نکته اساسی توجه داشته باشید که گرچه ممکن است نتوانید تمام شرائط و امکانات موجود در خانواده را بر وفق مراد خود فراهم نمایید ولى مطمئنیم که شما به عنوان فردی متدیّن مى توانید خود را با شرائط موجود به گونه ای مناسب و فعّال وفق داده و هماهنگ سازید که نه تنها از وضعیت موجود به درآیید بلکه با ابتکار ، خلاقیت و بهره مند شدن از توانمندیهاى خود زندگی شاد و با نشاطی را برای خود و خانواده تان رقم زنید. به این نکته مهم نیز توجه داشته باشید که شما تنها فردى نیستید که با این مسأله در خانواده خود مواجه هستید؛ متأسفانه جوانان بسیاری از مسأله مشابه شما در خانواده خود رنج می برند؛ لذا آن را به عنوان یک مسأله ببینید نه یک معضل و مشکل لاینحل . خواهر ارجمند همانگونه که شما هم خوب می دانید، محبت و مهربانی به پدر و مادر، امری است که عقل و شرع به ضرورت آن اقرار می کنند. اگر شخصی کوچک ترین نیکی و احسانی در حق انسان به جای آورد، عقل تشکر و قدردانی از او را لازم می داند، حال با توجه به این که پدر و مادر سمبل نیکی و احسان به فرزند هستند و از جان خود برای پرورش او مایه می گذارند، سزاوارترین انسان ها برای احترام و قدردانی اند. خداوند مهربان در قرآن مجید می فرماید: وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ (اسراء: 24) از روی محبت و مهربانی، بال فروتنی را برای پدر و مادرت فرود آور. اسلام از نظر حقوقى حساب ویژه اى براى پدر و مادر باز کرده همان گونه که در جنبه هاى عاطفى نیز حساب جداگانه اى براى آنها در نظر گرفته است. لذا در روایات آمده که اگر پدر و مادرى از فرزندانشان راضى باشند موجب خیر و برکت و سعادت فرزند مى شود، اگر در حق فرزندان خود دعا کنند خداوند به این دعا توجه خاصى مى نماید و به طور کلی احترام به پدر و مادر و به خصوص احترام به مادر در گشایش زندگی فرزندان و نزول رحمت الهی بر آنها و رفع مشکلاتشان نقش مهم و تاثیر گذاری دارد. کما این که اگر والدین از فرزندان ناراضى باشند و خداى ناکرده آنها را نفرین کنند ممکن است، خداوند بر چنین فرزندانى که موجب ناراحتى والدین شوند قهر و غضب نماید. از این رو باید در هر شرایطى احترام آنها را نگه داشت هر چند در بعضى اوقات در برخورد با فرزندان خود دچار اشتباه شوند. البته توجه به این نکته لازم است که خداوند همه انسانها را در مقابل اعمال و رفتارى که انجام مى دهند مورد سؤال قرار مى دهد و والدین نیز باید پاسخگوى اعمال و رفتار خود باشند بنابراین در همه حال ما وظیفه داریم به والدین خود احترام بگذاریم حتى اگر آنها به ما بى احترامى کنند. فقط اگر آنها بخواهند ما را به کار حرامى وادار کنند یا از انجام تکلیف واجبى باز بدارند، اطاعت از آنها لازم و صحیح نیست چه اینکه اطاعت خداوند بر هر کس دیگر حتى والدین نیز مقدم است. در مورد مسأله شما به نظر می رسد قدم اوّل این است که سعی نمایید ارتباط مناسبی را با سایر اعضای خانواده خود برقرار سازید تا در سایه آن به آرامش بیشتری برسید. در این زمینه به نکات زیر توجه کنید: 1- یک اصل کلی در مورد انسانها وجود دارد و آن اینکه انسان موجودی تغییرپذیر است یعنی همانطور که تأثیر روی دیگران می گذارد از رفتار دیگران نیز متأثر می شود و رفتار او تغییر می کند و قطعا شما با رفتار پسندیده خود می توانید والدین و بویژه پدرتان را تحت تأثیر قرار دهید. آنها را آن گونه که هستند دوست بدارید، از آنها اطاعت کرده و فرمانبردارشان باشید. چون رفتار و روحیه والدینتان با گذر عمر به صورت یک صفت ثابت شخصیتی در آمده است سخت تغییر می پذیرد و متحول ساختن چنین افرادی دشوار می نماید اما امری شدنی است لذا نیازمند صبر و حوصله و همین طور تدبیر و هوشیاری و ظرافت های رفتاری خاص از طرف خانواده و فرزندان است. لذا هرگز سعی در ایجاد تغییر ناگهانی در آنها نداشته و نیز برخوردهای تند و عصبانی نداشته باشید که این شکل رفتار نه تنها آنها را به سوی مخالفت می کشاند بلکه ناسازگاری را به صورت لجاجت آمیز در ایشان تشدید می نماید البته این نکات را تمام اعضاء خانواده به ویژه فرزندان باید رعایت نمایند. 2- همانطور که شما نیز واقفید، در وضعیّت موجود در روابط شما و والدین گرامیتان نه تنها هیچ مشکلی حل نمی گردد، بلکه دامنه اختلاف روز به روز عمیق تر شده و دلهایتان بیشتر از همدیگر فاصله خواهد گرفت. بدون از میان برداشتن علل تنیدگی و فقط با ابراز احساسات و ...، نیز مشکل برطرف نمی گردد، بلکه باید از طریق شناخت منبع تنیدگی راه حل مدبّرانه ای برای رفع آن بیابید. بنابراین ابتدا سعی کنید دریابید ریشه اختلاف شما با والدینتان چه بوده، آنگاه درصدد رفع مشکل برآیید. 3- سعى کنید روابط عاطفى خود را با افراد خانواده بویژه والدینتان بیشتر کنید و بیشتر از گذشته به ایشان احترام بگذارید. 4- اگر والدین با شما بد رفتاری کردند سعی کنید تحمل کنید. گرچه خیلی سخت است اما همیشه وضع بدین گونه نخواهد ماند. هیچ وقت به فکر مخالفت یا تلافی کارهای آنها نباشید. 5- برای گسترش یا ایجاد صمیمت بین خود و دیگر اعضای خانواده از فردی شروع کنید که فکر می کنید بهتر می توانید با او چنین رابطه صمیمانه ای داشته باشید. لذا ابتدا با هر یک از اعضای خانواده که از نظر روحی و اخلاقی تشابه و قرابت بیشتری با او دارید، آغاز کنید و به تدریج به دیگر اعضاء سرایت دهید. 6- انتظار نداشته باشید این رابطه صمیمانه بلافاصله و سریعا بین شما و دیگر اعضاء خانواده شکل گیرد. بلکه نیازمند زمان است و به تدریج به هدف خود خواهید رسید. لذا صبور باشید. 7- یک اصل کلی در ارتباطات این است : انسانهایی که ارتباطات سالم و درستی با دیگر اعضای خانواده دارند، استرس کمتری را تجربه می‌کنند و شادتر بوده و راحت تر می توانند به خواسته های خود برسند. در مواردی که فضای ارتباطی (مخصوصاً در محیط خانواده) با دیگران با مشکل مواجه می شود، هر یک از اعضاء باید فارغ از سعی و تلاش طرف مقابل برای برقراری ارتباط پیشقدم گردد. 8- در مورد جوی که در خانواده تان حاکم است، چرا سعی نمی کنید خود، ‌گام اول را برای بهبود روابط و برطرف کردن تنشها بردارید که این مسأله موجبات رضایت خداوند تبارک و تعالی است و مطمئناً‌ توفیقاتی را برای شما در زمینه های مختلف عبادی، تحصیلی و ... زمینه ساز خواهد بود . 9- سعی کنید در ارتباط خود با آنها مثبت اندیش باشید. توضیح اینکه ارتباط میان فردی مؤثر زمانی برقرار می شود که از مثبت گرایی نسبی بهره مند باشید. واقعیت این است که هر اندیشه مثبت یا منفی که در ذهن انسان جاری می شود بر سرنوشت او اثر می گذارد؛ لذا توصیه ما این است که روی نکات مثبت خانواده و هر یک از اعضای آن تکیه داشته و با برجسته سازی این نکات، به نوعی باعث تشویق افراد خانواده خود برای استمرار و تعمیق رفتارها و باورهای پسندیده در محیط خانواده گردید. یادتان باشد که هر چه بیشتر خوبی‌های دیگران را ببینید، روابط بهتری با آنها برقرار خواهید نمود. 10- یک رابطه سالم، گفتگوی سالم می‌طلبد؛ ‌لذا سعی کنید با تک تک افراد خانواده خود بر سر مسائل گوناگون با ملایمت و نرمی سر گفتگو را باز نمایید .توجه داشته باشید که هیچ کس دقیقاً همان چیزی نیست که خواهان آن هستید. گاه ممکن است آنها با اعمالشان شما را ناامید ‌کنند. یک رابطه سالم به این معناست که دیگران را به همان صورتی که هستند بپذیرید و قصد تغییر آنها را نداشته باشید. 11- به احساسات منفی و غیر قابل کنترل خود در برابر اعضای خانواده اجازه بروز ندهید. 12- مناسبات خانوادگی خود را بر سه اصل عدالت، احسان و محبّت استوار نمایید. 13- از سه صفت کینه، نفرت و خشم به دور باشید. 14- هنوز هزاران راه نرفته هست که نخواسته‌اید یا نمی‌دانستید که باید آن را طی کنید به عنوان مثال برای جلوگیری از ادامه چنین وضعیّتی از میان افراد خانواده و یا فامیل از کسی که با شما همفکر و بر والدینتان تاثیر گذار است جهت پادرمیانی کمک بگیرید. این روش خصوصا برای حل مشکل ازدواجتان می تواند به شما کمک کند. بنابراین در راه تحصیل رضایت والدین از همکاری و میانجی گری خیر اندیشان، فامیلهای نزدیک و صاحب نفوذ بر روی والدینتان مثل مادربزرگ، پدربزرگ، خاله، دایی، عمه، عمو یا یک دوست صمیمی خانوادگی و هم نظر با شما و یا حتی روحانی محل، بهره بگیرید. از آنها بخواهید با پدرتان صحبت کنند و این نکته را گوشزد نمایند که با بالا رفتن سن شما از تعداد خواستگاران کاسته می شود و به زودی روزی می رسد که دیگر خواستگاری نخواهید داشت لذا بعد از این بیهوده خواستگارانتان را رد نکنند. دوست گرامی؛ به این مسئله ایمان داشته باشید که هیچ خانواده ای بد فرزند خود را نمیخواهند و پدر و مادر شما هم از این قانون مستثنی نیستند. راه حل مسئله شما فرار از ازدواج نیست، پس با حفظ احترام ایشان به بهترین نحو، علاوه بر کسب رضایت خداوند تلاش کنید تا به خواسته هایتان از راههای منطقی و اصولی برسید. خواهر ارجمند؛ موثر واقع شدن راهکارهای ارائه شده نیاز به صبوری  شما دارد، ممکن است رسیدن به هدف، مدتی زمان ببرد اما از تلاش ناامید نشوید. دعا به درگاه حضرت حق و توسل به حضرات معصومین (علیهم السلام) را فراموش نکنید. مطمئن باشید اگر به خداوند متعال توکل کنید و تمام امور زندگى خود را به او واگذار کنید، خداوند به بهترین وجه و شکل به آن رسیدگى خواهد کرد زیرا او خیر و صلاح بندگانش را بهتر از آنها مى داند. *** امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام می فرماید : «آرام باش، توکل کن، تفکر کن، سپس آستین ها را بالا بزن، آن گاه دستان خداوند را می بینی که زودتر از تو دست بکار شده اند.» باز هم با ما سخن بگویید. موفق باشید. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه