قهر کردن در چه مواردی جایز و در چه مواردی جایز نمی باشد ؟

قهر كردن به غير از موارد بسيار كمي، كار ناشايستي مي باشد. زيرا باعث آزار و اذيّت ديگران شده و روابط دوستانه را بكلي از بين مي برد و به همين خاطر خداوند مهربان را ناراحت مي كند. از اين رو خداوند چنين افرادي را دوست ندارد و كارهاي نيك آن ها را نمي پذيرد. قهر كردن در واقع نوعي فشار رواني است كه قهر كننده قصد دارد مخاطب خودش را بوسيلة آن تحت فشار قرار داده، وادار به پذيرش خواسته هاي خود نمايد. مثلاً وقتي كه كودكي سر سفرة غذا قهر مي كند، به خاطر اين است كه مادرش را تحت فشار رواني قرار داده، در نتيجه او را وادار به زياد كردن غذا نمايد. حتماً مي پرسيد آيا قهر كردن كار خوبي است يا نه؟ قهر كردن به غير از موارد بسيار كمي، كار ناشايست و بدي مي باشد. زيرا چنين حركتي از ضعف شخصيت فرد قهر كننده حكايت كرده و باعث آزار و اذيّت اطرافيان مي گردد. قهر كردن و بريدن پيوند دوستي تا حدّي ناشايست است كه پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ دربارة آن مي فرمايند: «يا اباذر ايّاك و هجران اخيك فانّ العمل لا يتقبّل من الهجران» «اي ابوذر مبادا رابطة خود را با برادرانت قطع نمايي، زيرا اعمال (نيكوي) كسي كه پيوند دوستيش را با برادرانش قطع نمايد، پذيرفته نمي شود » و در جاي ديگري مي فرمايند: «لا تحلّ الهجرة فوق ثلاثة ايام فان التقيا، فسلّم احدهما، فردّ الآخر اشركا في الاجر، و ان لم يردّ برئ هذا من الاثم . بآء به الآخر» «بيش از سه روز قطع رابطه كردن حلال نيست. پس هرگاه (پس از سه روز) همديگر را ببينند و يكي از آن ها به ديگري سلام بكند (آشتي نمايد) و ديگري جواب سلام اوّلي را بدهد، هر دو در ثواب اين پيوند دوستانه شريك خواهند بود. ولي (اگر اولي سلام داد)، امّا دومي جواب سلام او را نداد (و آشتي نكرد) كسي كه سلام داده است از گناه قطع رابطه پاك مي شود و گناه آن به دوش دوّمي خواهد بود.» بنابراين اگر كسي پيوند دوستانة خود را با دوستان و نزديكانش ببرد بايد بداند كه كارهاي نيكي كه انجام مي دهد مورد قبول خداوند قرار نگرفته و به سوي او بالا نمي رود. و در صورتي كه مرتكب اين عمل شيطاني شد، هر چه زودتر بايد آشتي بكند، و تمام ناراحتي ها و كينه هايي را كه از طرف مقابل در دل داشت بيرون بريزد و اگر طرف مقابل نيز مقصر باشد ، بايد او را ببخشد تا به ثواب و پاداش بزرگ الهي دست بيابد. در موارد زير قهر کردن اشکال ندارد: الف) در صورتي که فرد مورد نظر داراي اخلاق ناشايست باشد و ارتباط با او موجب شود که شما نيز به طرف رفتارهاي ناشايست تمايل پيدا کنيد. در اين صورت بايد ارتباط خود را با او قطع کنيد. ب) در صورتي که دوست شما در رفتارهاي خود دچار اشتباه شده است و تذکرات و نصيحت هاي شما به او ثمري نداشته است، در اين صورت براي اين که او به اشتباه خود پي ببرد مي توانيد براي مدت کوتاهي با او قطع ارتباط کنيد. مثلاً جايي كه مادري به دخترش مي گويد درس بخوان! ولي با وجود نصيحتهاي مادر، دخترش درس نمي خواند در اين صورت اگر او با دخترش حرف نزند، تا دخترش متوجه اشتباه خود شده و به خاطر ايجاد ارتباط با مادرش درس بخواند. اين مادر كار خوبي انجام داده است.حال اگر ما خواهر يا برادر و يا دوست بهانه گيري داشته باشيم که با ما قهر کرده، چه بايد بكنيم؟ در صورتي كه قهر كردن او بخاطر كار بدي است كه از ما سرزده است حتماً بايد از او عذر خواهي كرده و دلش را بدست آوريم. امّا اگر در غير اين صورت بهترين راه و شايد تنهاترين راه اصلاح چنين افرادي بي اعتنايي به قهر كردن آنهاست يعني براي ما هيچ گونه اهميّتي نداشته باشد كه مثلاً خواهرمان قهر كرده است يا نه؟ زيرا در اين صورت او متوجّه خواهد شد كه نمي تواند با قهر كردن ما را تحت فشار قرار داده و به خواسته هاي غير معقول خود برسد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه