شبهه: اولين همه‎پرسي در رابطه بانوع حكومت، در سال 1358 با دستور و تأييد رهبر انقلاب انجام شد و نتيجه آن تأييد حكومت جمهوري اسلامي ايران بود. با توجه به اينكه سالها از اولين همه‎پرسي گذشته و عملاّ نسل جديدي توانايي رأي دادن و شركت در رأي گيري دارند چرا اين همه‎پرسي مجدداً انجام نمي‎شود؟

براي پاسخ ، توجه به سه نكته لازم است: 1. ملاك مشروعيت حكومت از ديدگاه اسلام «در بينش اسلامي ملاك مشروعيت اذن خداوند است بر اساس اعتقاد توحيدي خداوند ربّ و صاحب اختيار هستي و انسان‎هاست، چنين اعتقادي ايجاب مي‎كند كه تصرّف در امور مخلوقات خدا حتماّ با اذن خداوند صورت گيرد، تشكيل حكومت و تنظيم قوانين و ايجاد نظم، مستلزم تصرّف در امور انسان‎ها و محدود ساختن آزادي افراد است و اين امر تنها از سوي كسي رواست كه داراي اين حق و اختيار باشد. وقتي خداوند كه منشأ حقوق است، حق حكومت و ولايت بر مردم را به پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ ، امام معصوم و يا جانشين امام معصوم واگذار كرد. او حق دارد احكام الهي را در جامعه پياده كند.»[1] پس روشن شد كه سرچشمه مشروعيت حكومت در ديدگاه ديني، الهي بوده و از ولايت تشريعي و يا اراده تشريعي الهي سرچشمه مي‎گيرد. و انتخاب مردم تنها عامل تحقق حاكميت ديني است يعني اقبال مردم براي تحقق حاكميت در خارج امري ضروري است. 2. محور همه‎پرسي سال 1358 آن چه در همه‎پرسي سال 1358، مورد تأييد مردم قرار گرفت «جمهوري اسلامي» بود كه مطابق قانون اساسي[2] نظامي است كه بر پايه ايمان به خداوند و وحي الهي و معاد و عدالت و امامت و رهبري مستمرّ و كرامت و ارزش والاي انسان و آزادي توأم با مسئوليت او در برابر خداوند، استوار است، «به حاكميت رساندن مكتب و موازين و ارزشهاي اسلامي هدف اصلي قيام مردم بود كه به انقلاب اسلامي تبديل شد در كليه شعارهاي قاطع و كوبنده همه قشرهاي مردم اين آرمانها متجلي بود، و شعارها نشان‎دهنده شعور و آگاهي مردم نسبت به اسلامي بودن انقلاب بود».[3] حكومتي كه مردم ايجاد آن را به جاي حكومت طاغوت خواستار بودند حكومت اسلامي با تماس مظاهر آن بود و به همين دليل حاضر به رهبري كسي بودند كه گفتار و كردار او براي اجراي اسلام بود و وحدت مردم نيز عليرغم همه اختلافات قومي، زباني، طبقاتي و حتي مذهبي، ريشه اسلامي داشت. اتخاذ شعار نه شرقي و نه غربي در اصل تبلور گرايش مردم به حكومت ديني در مقابل حكومت غير ديني است همه‎پرسي سال 1358 نشانگر عزم و اراده مردم بر ايجاد حكومت اسلامي بود و قانون اساسي تبلور آرمان مردم و مبيّن نهادهاي فرهنگي، اجتماعي، سياسي و اقتصادي جامعه ايران بر اساس اصول و ضوابط اسلامي است كه انعكاس خواست قلبي امت اسلامي مي‎باشد. 3. علت عدم نياز به همه‎پرسي مجدّد «بايد توجه كنيم انتخابات و مراجعه به آراي مردم از ديدگاه عقيدتي ما هيچ‎گاه مشروعيت آور نيست، تا با منفي شدن آراي عمومي مشروعيت نظام باطل گردد. گو اينكه آراي مثبت و موافق مردم عامل تحقق حاكميت ديني است. يعني اگر مردم موافق نباشند حاكميت ديني برقرار نمي‎گردد چرا كه چنين حاكميّتي با قهر و غلبه تحقق نمي‎يابد.»[4] پس با فرض عدم موافقت با حكومت ديني مشروعيت نظام به حال خود باقي است، هرچند مقبوليت خود را از دست مي‎دهد، اما ملت ايران پس از گذشت 24 سال از پيروزي انقلاب اسلامي همچنان با طراوت و شادابي در صحنه دفاع از ارزشهاي انقلاب حضور دارند و اين حضور پرشور و ده‎ها ميليوني نمايانگر آن است كه مردم با اصول و مباني نظام جمهوري اسلامي كه در قانون اساسي تبلور يافته است نه تنها مشكلي ندارند بلكه آن را متعالي‎ترين قانون نسبت به قوانين ساير كشورها مي‎دانند. «در زمان حيات امام راحل بارها از سوي مخالفان جمهوري اسلامي تبليغ مي‎شد مردم ايران به دليل مشكلات اقتصادي ناشي از جنگ و محاصره اقتصادي از جمهوري اسلامي بريده‎اند ولي ما شاهد بوديم در همان اوضاع مردم به طور گسترده در صحنه حاضر مي‎شدند و از هيچ فداكاري دريغ نمي‎كردند. پس از رحلت حضرت امام ـ‌ ره ـ جريان اجتماعي همان شكل و جهت راحفظ كرده از اين رو پشتيباني مردم از نظام و رهبري آن محفوظ است».[5] حضور پرشور مردم پس از انقلاب در بيش از دو انتخابات و سه همه‎پرسي و شركت گسترده در راهپيمائيها دليل روشني بر حمايت مردم از انقلاب اسلامي و تأكيد بر پيروزي از اصول و ارزش‎هاي نظام جمهوري اسلامي است لذا تصوّر اين كه مردم از جمهوري اسلامي بريده‎اند پذيرفته نيست آيا صحيح است كه بگوئيم مردم از اصول و مباني نظام جمهوري اسلامي خسته شده‎اند و خواهان حكومتي غير ديني هستند؟ آن چه اين توهّم را ايجاد مي‎كند وجود برخي مشكلات اقتصادي، سياسي و فرهنگي است و گرنه مردم با اصول نظام جمهوري اسلامي هيچ مشكلي ندارند علاوه بنا باشد به صرف احتمال و به خواست هرگروهي همه‎پرسي برگزار كنيم اين برنامه پايان نخواهد داشت و هر جناحي به صرف احتمال درخواست برگزاري همه‎پرسي مي‎كند و اين عقلاً پذيرفته نيست لذا در قانون اساسي آمده است: «محتواي اصل مربوط به اسلامي بودن نظام و ابتناي كليه قوانين و مقررات بر اساس موازين اسلامي و پايه‎هاي ايماني و اهداف جمهوري اسلامي ايران و جمهوري بودن حكومت و ولايت امر و امامت امت و نيز اداره امور كشور با اتكاء به آراء عمومي و دين و مذهب رسمي ايران تغيير ناپذير است. [6]»[1] . محمد تقي مصباح يزدي، نظريه سياسي اسلام، مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني ـ ره ـ ، ص 40. [2] . قانون اساسي،‌اصل دوم. [3] . عباسعلي عميد زنجاني، گزيده انقلاب اسلامي و ريشه‎هاي آن، كتاب طوبي، 76، ص 16. [4] . محمد تقي مصباح يزدي، پرسشها و پاسخ‎ها، مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره)، 79، ص 32. [5] . محمد تقي مصباح يزدي، پرسشها و پاسخ‎ها، مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره)، 79، ص 27. [6] . قانون اساسي، اصل 177.www.andisheqom.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه