آیا ما در دین و سنت چیزی به نام آش نذری داریم؟ آیا آش نذری تحقیر سنت قرآنی نذر نیست؟ آیا بهتر نیست به جای اینکه عده پول جمع آوری کنند آش بپزند و خودشان بخورند، این پول مثلا به سازمان بهزیستی اهدا شود تا نیاز انسانی برآورده شود؟ این سؤالات ناشی از بحثی است که بین عده ای از دانشجویان خارج از کشور در چگونگی برگزاری مراسم نیمه شعبان پدید آمده است.

در پاسخ به این پرسش توجه به چند نکته مفید و راهگشا است :1- معمولا این گونه نذرها نذر شرعی که لازم الاجرا باشد نیست چون نه صیغه نذر به عربی خوانده می شود و نه مضمون آن به فارسی بلکه در واقع این نوعی تعهد و بر ذمه گرفتن است . 2- این عمل اطعام دادن و غذا دادن به بردران دینی و مومنان است که از نظر دینی و اسلامی کاری ممدوح و پسندیده است و مورد سفارش و تاکید است 3- هر کاری که موجب خوشحالی و تقویت روابط میان اهل ایمان و دلگرمی و صمیمیت آنها گردد از نظر اسلام مطلوب و شایسته است و این برنامه چنین آثار و ثمرات شیرینی را در پی دارد . 4- هر برنامه و عملی در اسلام جایگاه و آثار خاص خود را دارد و نباید به خاطر یکی از دیگری چشم پوشی کرد . اطعام و به تعبیر شما آش نذری جایگاه و اثر خاص خود را دارد و کمک به بینوایان و نیازمندان نیز جایگاه و آثار خاص خود را واین دو باهم منافاتی ندارند . 5- این سخن به این معنا نیست که این گونه برنامه ها و رسومات دینی و مذهبی نیازی به باز نگری و سازماندهی ندارند و این برنامه ها در وضعیت ومطلوبی قرار دارند و از افراط و تفریط بدورند بلکه منظور این است که اصل عمل مطلوب و مفید و پر ثمر است (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/100107908) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه