پس از توبه عشق به خدا در درونم پيدا شد ليكن اين حالت دوام ندارد گاهي به فكر سير و سلوك مي افتم ولي مي ترسم گمراه شوم مرا راهنمايي كنيد.

حالتى كه در شما پديدار گشته فوق العاده زيبا و ارزنده است به ويژه بازگشت از گناه ترك محرمات و رو به سوى حقتعالى آوردن براى يك جوان محبوبترين چيز نزد خداوند است و شيرينى آن از هر لذتى برتر و دير پاى تر است. راستى چه محبوبى بالاتر از ذات جميل على الاطلاق و چه معشوقى برتر از كمال مطلق؟ اين عشق همان در يگانه اى است كه نه هر قلبى صدفش تواند بود و نه هر دلى جايگاه آن. امام سجاد (علیه السلام) در مناجات المحبين مى فرمايند: ((الهى من ذالذى ذاق حلاوه محبتك فرام منك بدلا آن كيست كه شيرينى عشق تو را چشد و ديگرى را برگزيند؟)) پيمايش مسير حب الهى نه چندان دور بل براى اهلش نزديك و به چنگ آمدنى است ((ان الراحل اليك قريب المسافه همانا رهسپاران بسوى تو راهى بس كوتاه پيش رو دارند)). زيرا او محبوبى است كه دور از ما نيست بل از رگ گردن به ما نزديكتر است و دورى او مفهومى جز اعراض و رويگردانى ما جاهلان ندارد. برادر عزيز بكوش اين گوهر گرانمايه را با ثمن بخس از كف ندهى و گرايشات و تمنيات نفسانى و تعينات عالم كثرات ترا از توجه به حق جدا نساخته و در دام ابليس گرفتار نسازد. در اين راستا توجه شما را به نكاتى چند جلب مى نمايد: 1- اولين نكته اى كه هر سالك الى الله بايد پيوسته بدان توجه تام داشته باشد آن است كه در اين وادى با قدم ((رب)) پاى گذارد نه با قدم ((نفس)) زيرا چه بسا انسان در مسير سلوك عرفانى نيز گرفتار نفسانيت ها و انانيت هاى پيچيده و ناپيدا گشته و هرقدر به پيش رود در باتلاق انانيت خود فروتر رفته و از خدا دورتر مى گردد. بسيارى از انحرافات مدعيان عرفان و بدعت آفرين آنها در شريعت مقدس با آرم تصوف و عرفان مظاهر وجود اين ريشه كاسده در مكان نفس است. از اينجا روشن مى شود كه بدون پالايش نفس و تخليه آن از همه رذايل و در راس آن نفس پرستى ره به عالم لاهوت نتوان سپرد. 2- التزام به احكام ظاهرى شريعت (خصوصا انجام واجبات و ترك محرمات) نه تنها در تمام مراحل سلوك بل حتى براى واصلين نيز لازم و اجتناب ناپذير است لذا بايد با تمام وجود بكوشيد واجبات فوت شده را جبران نموده و در برابر هجوم طوفانزاى هواها و معاصى همواره چون كوه استوار و با استقامت باشيد. 3- در ميان مستحبات نوافل يوميه بويژه نماز شب جايگاه ويژه اى دارد و بهترين رفرف عروج مومنان و رساننده به ((مقام محمود)) است. ضمن تحفظ بر آنها اززياده روى بپرهيزيد و كيفيت و حال و توجه و حضور قلب را در عبادات بر كميت آنها ترجيح دهيد. ضمنا شما مى توانيد نمازهاى قضاى خود را در وقت نوافل يوميه بخوانيد (به تعداد ركعت نوافل) در اين صورت علاوه بر آنكه قضاى واجب خود را انجام داده ايد ثواب نافله را نيزمى بريد و نياز به خواندن مجدد نوافل نيست (به استثنا نماز و تيره و نماز شفع و وتر) البته نيت آن بايد همان قضا واجب باشد. 4- ضمن انجام عبادات رعايت سلامت جسمى خود را نيز بايد بكنيد و آن را نيز در حد متعارف از وظايف خود شماريد و در همه امور متعادل باشيد. 5- در كفاره روزه عمد بجاى 61 روز روزه گرفتن مى توانيد براى هر روزه اى كه عمدا افطار شده است 60 مسكين را طعام دهيد (به هر نفريك مد گندم يعنى ده سير) و قضاى آن را هم بگيريد. در صورتى كه خود فقيرى را نمى شناسيد مى توانيد از روحانيون محل استعانت جوييد. 6- فقدان استاد اخلاق ضايعه بزرگى براى شيفتگان خودسازى و طالبان سير وسلوك است ليكن جنابعالى از چند طريق مى توانيد جايگزين بسيار ارزشمند و مناسبى براى آن بيابيد: الف) استعانت از پروردگار و توسل به اهلبيت (ع) كه بدون دستگيرى آنان كارى از پيش نخواهيد برد. ب) انس با قرآن و تلاوت آن با توجه و حال و تدبر در معانى. ج) ارتباط وثيق با دعاهاى ماثوره كه مشتمل بر بلندترين معارف عاليه و آموزنده كرايم والاى اخلاقى اند. بويژه دعاى مكارم الاخلاق مناجات خمسه عشر و د) مطالعه كتب اخلاق عرفانى اعتقادى و تفسير. ه) مكاتبه و مراوده با شخصيتها و علما برجسته اخلاق و. 7- تغاير حالات امرى طبيعى است. در نهج البلاغه است: ((ان للقلوب شهوه و اقبالا و ادبارا)) و تأكيد شده است كه بهنگام اقبال دل به مستحبات و گاه ادبار آن به فرايض و واجبات روى آوريد. البته هر قدر حب دنيا از دل زدوده شود و عشق الهى در مكامن نفس استوار يابد اقبال دل دوام بيشترى مى يابد. و واصلان كوى عشق را هماره اقبال است و ديگر هيچ كه از آن به صلوه دايم تعبير شده است: خوشا آنانكه دايم در نمازند به حمد و قل هو الله كارشان بى‏8- از عدم موفقيت در همه تصميمات خود پيرامون سير و سلوك اندوهگين مباشيد ليكن در صدد رفع اشكال برآييد. اولا: بكوشيد برنامه ها را متعادل قابل حصول و متناسب با واقعيتها و شرايط موجود بريزيد. ثانيا: وقتى از صحت برنامه اطمينان يافتيد از خداوند استعانت جوييد و با جديت تمام در اجراى آن بكوشيد در صورتيكه خارج از اراده شما انجام آن عملى نشد نگران نشويد ولى بكوشيد كه سستى در شما راه نيابد. 9- به موضع گيرى هاى ديگران التفات نكنيد كه در واقع آنچه كه نسبت به آن حساسيت لازم است تعريف و تمجيد آنان است كه موجب وسوسه شيطان نفس مى شود در عين حال هم بكوشيد زبانزد اين و آن نگرديد. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه