آیه 3 سوره سجده: خداوند فرمود در هر ملتي پيامبري را برگزيديم. خداوند پيامبر را براي قومي فرستاد كه پيامبري قبل از او نبود. با توجه به فاصله زماني بين ابراهيم پيامبر(ع) و حضرت رسول اكرم(ص) آيا تكليف مرداني كه ميان اين دو زيسته و مردند و فريب حيله گري پدران خود را خورده اند مرجون الي الله خواهند بود؟ مقصر هستند يا قاصر؟

در آيه 3 سوره سجده آمده است: «... بل هو الحق من ربك يتنذر قوما ما آتهم من نذير...؛ ... اين سخن حقي است از سوي پروردگارت تا گروهي را انذار كني كه قبل از تو هيچ انذار كننده اي براي آنها نيامده است...». اما سؤال اصلي اين است كه منظور از اين قوم كه هيچ بيم دهنده اي قبل از پيامبر اسلام براي آنها نيامده چه قومي است؟ در پاسخ به اين سؤال برخي بر آنند كه منظور قبيله قريش است كه پيش از پيامبر اسلام(ص) انذار كننده نداشته است و بعضي ديگر مي گويند منظور فاصله ميان قوم عيسي و ظهور پيامبر اسلام است. ولي هيچ كدام از اين دو نظر صحيح نيست زيرا طبق عقيده صحيح و مستدل، هرگز زمين خالي از حجت الهي نيست و در هر عصر و زماني پيامبر يا وصي پيامبري براي اتمام حجت در ميان انسان ها وجود داشته است. بنابراين به نظر مي رسد منظور از «نذير» پيامبر بزرگ باشد كه دعوت خود را آشكارا و توأم با معجزات و در محيطي وسيع و گسترده آشكار سازد و مي دانيم چنين انذار كننده اي در جزيره عربستان و در ميان قبائل مكه قيام نكرده بود (تفسير نمونه، ج 17، ص 110 - الميزان، ج 16 ، ص 257). بنابراين در فاصله زماني ميان حضرت ابراهيم(ع) و حضرت محمد(ص)، پيامبراني ظهور كرده اند تا حجت الهي را بر مردم تمام كنند و به آنان بيم و بشارت دهند. در مورد كساني كه با وجود پيامبران معصوم، از دستورات آنها روي گرداندند و مشرك شدند بايد گفت كه اگر آنها از هيچ راهي نمي توانستند حقيقت را دريابند، جاهل قاصر هستند و مرجون الي الله ولي اگر شرايط درك حقيقت براي آنها آماده بوده است ولي با اين حال باز هم از حقيقت روي گردانده اند، به آنها جاهل مقصر اطلاق مي شود و مرجون الي الله نيستند. بنابراين چنانچه كساني به فريب پدران خود دچار شوند و ديگر نتوانند حقيقت را تشخيص دهند و در شرك باقي بمانند جاهل قاصرند و مرجون الي الله. eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه