فرا رسیدن سوم شعبان المعظم، سالروز ولادت بزرگ پاسدار اسلام، حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و روز پاسدار، بر تمامی سبزپوشان سپاه مبارک باد. سوم شعبان و روز پاسدار، فرصتی مغتنم است برای اینکه هویت واقعی سپاه پاسداران بار دیگر مورد واکاوی قرار گیرد و مردم و به ویژه نسل جوان با این نهاد انقلابی و اسلامی، بیش از پیش آشنا شوند. اهمیت توجه به این موضوع در مقطع فعلی بیش از مقاطع پیشین است، چرا که طی یکی- دو سال گذشته، تهاجم علیه سپاه پاسداران در قالب پروژه سپاه هراسی به شکل بی سابقه ای افزایش یافت و به اوج رسید.

فرا رسیدن سوم شعبان المعظم، سالروز ولادت بزرگ پاسدار اسلام، حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و روز پاسدار، بر تمامی سبزپوشان سپاه مبارک باد. سوم شعبان و روز پاسدار، فرصتی مغتنم است برای اینکه هویت واقعی سپاه پاسداران بار دیگر مورد واکاوی قرار گیرد و مردم و به ویژه نسل جوان با این نهاد انقلابی و اسلامی، بیش از پیش آشنا شوند. اهمیت توجه به این موضوع در مقطع فعلی بیش از مقاطع پیشین است، چرا که طی یکی- دو سال گذشته، تهاجم علیه سپاه پاسداران در قالب پروژه سپاه هراسی به شکل بی سابقه ای افزایش یافت و به اوج رسید. دلایل تهاجم علیه سپاه از سوی دشمنان خارجی و معاندان، مخالفان و منحرفان داخلی برای آگاهان به مسائل انقلاب و نظام اسلامی روشن است. اگر نبود نقش تعیین کننده سپاه در خنثی سازی توطئه های سال های اول انقلاب از قبیل غائله های تجزیه طلبی در مناطق قومیتی، تروریسم داخلی، غائله بنی صدر و کودتاهای پی درپی، سپاه اینگونه مورد هجوم قرار نمی گرفت. اگر نبود نقش سپاه و بسیج در تبدیل جنگ تحمیلی به دفاع مقدس و ناکام گذاشتن متجاوزان به ایران اسلامی، سپاه اینگونه مورد تهاجم قرار نمی گرفت. اگر نبود نقش سپاه در شکست طرح ها، سیاست ها و برنامه های آمریکا در خاورمیانه و از جمله در عراق، افغانستان، لبنان و سرزمین های اشغالی، سپاه اینگونه مورد تهاجم قرار نمی گرفت. اگر نبود نقش مهم و تأثیرگذار سپاه در امر سازندگی کشور و پیشبرد پروژه های ملی در راستای خنثی سازی توطئه تحریم های اقتصادی کشور، سپاه اینگونه مورد خشم و غضب خارجی ها قرار نمی گرفت. اگر نبود نقش سپاه در خنثی سازی جنگ نرم، فتنه 88 و افشای ماهیت واقعی فتنه گران و منحرفان از خط اصیل انقلاب اسلامی، امروز اینگونه مورد هجوم واقع نمی شد. بنابراین، اگر اکنون در دهه چهارم انقلاب قرار داریم و جمهوری اسلامی با اقتداری شگفت انگیز و روزافزون، ضمن تأمین عزت ملی برای مردم ایران در حوزه های گوناگون در حال پیشرفت است، این موقعیت کفایت می کند تا بگوییم، سپاه پاسداران به رسالت خود و به وظایف و مأموریت هایش به خوبی عمل کرده که ما در این نقطه قرار داریم. آنچه در این نوشتار مدنظر است، مروری بر کارنامه و عملکرد سپاه طی 33 سال گذشته نیست، این نوشتار به دنبال آن است تا به اجمال، هویت سپاه را واکاوی کند. بازشناسی هویت سپاه از این جهت مهم است که برخی از دوستان جاهل در داخل، بدون توجه به این ماهیت، برخی از کارکردها و رویکردهای سپاه را، برخلاف قانون یا وصایای امام(ره) دانسته و بر همین اساس، سپاه را مورد هجوم قرار می دهند. کما اینکه در دوره موسوم به اصلاحات، مدعیان اصلاحات وقتی که برای پیاده سازی پروژه های ساختارشکنانه خود، با مانع محکم و تسخیرناپذیر سپاه و بسیج مواجه شدند، سپاه را به باد انتقاد گرفته و این نهاد انقلابی را به ورود در مسائل سیاسی و انجام رفتارهای باندی و جناحی متهم ساختند. جالب اینکه در آن دوران، کسانی سپاه را اینگونه متهم ساخته و می گفتند سپاه از خط حضرت امام(ره) عدول کرده که در همان دوران، به دنبال براندازی خاموش نظام بوده و در فتنه 88 دستان خیانتکارشان برای امت حزب الله وفادار به امام(ره) باز شد. نظر به اینکه این قبیل تهاجمات در داخل کشور هر از چندی از سوی معاندان، مخالفان و منحرفان علیه سپاه تدارک دیده می شود، شفاف سازی ماهیت سپاه و هویت آن، ضرورتی اجتناب ناپذیر است.بر اساس القائات دشمنان خارجی و تمامی جریان های غیرهمسو با انقلاب اسلامی و نظام ولایی، برخی تصور می کنند که سپاه یک مجموعه صرفاً نظامی و شبیه ارتش جمهوری اسلامی ایران است. طبق همین تصور نادرست از ماهیت سپاه، حتی برخی از سردلسوزی می گویند، آیا داشتن دو تشکیلات نظامی موازی درست است؟ بهتر نیست با گذشت زمان از اول انقلاب و تثبیت نظام، اکنون این دو تشکیلات نظامی با هم ادغام شوند! این نوع نگرش و قضاوت در خصوص ارتش و سپاه، نشان می دهد که برای برخی، ماهیت متفاوت سپاه از ارتش کاملاً روشن نشده است. البته جریان های ضدانقلابی، مخالفان و منحرفان حمله کننده به سپاه، عمدتاً متوجه ماهیت سپاه هستند، لکن برای ایجاد بدبینی نسبت به عملکردهای سپاه در جامعه، این ماهیت را نادیده انگاشته و سعی می کنند در تصویرپردازی ها از سپاه، این نهاد انقلابی را صرفاً یک مجموعه نظامی معرفی کرده، تا از این منظر، برخی از رویکردها و عملکردهایش را زیر سوال ببرند. هویت واقعی سپاه چیست و این نهاد انقلابی از چه ماهیتی برخوردار است؟ برای پاسخ به این سوال باید به فلسفه وجودی سپاه توجه و رسالت آن را بازشناسی کرد. سپاه پاسداران، برای پاسداری از انقلاب اسلامی، از ابتدای تشکیل، یک نهاد سیاسی، نظامی و فرهنگی بوده و با همین نگرش با اصل 150 قانون اساسی رسمیت یافته است. اساسنامه سپاه نیز بر همین اساس در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید و مأموریت های آن تعریف شد. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، پیش از آنکه یک سازمان باشد، یک نهاد است و بر اساس همین ویژگی نهادی اش، در هر زمان و در هر مکان، هر نوع اقدام لازم با هر نوع ماهیت و جهتی را که ضرورت داشته باشد، باید برای حفظ انقلاب و پیشبرد آن انجام دهد. سپاه صرفاً ماهیتی نظامی ندارد که فقط بخواهد با تهدیدات نظامی مقابله کرده و به اقدامات مسلحانه علیه نظام اسلامی پاسخ دهد. سپاه هر لحظه باید آمادگی داشته باشد تا به انواع تهدیدات سخت، نیمه سخت و نرم پاسخگو باشد. در کنار این مهم، کمک به عمق بخشی داخلی و خارجی از دیگر مأموریت های سپاه پاسداران به حساب می آید. سپاه نقش مهمی را در پیشبرد اهداف انقلاب بر عهده دارد. سپاه باید از هر نوع انحرافی در مسیر انقلاب جلوگیری کند. سپاه باید با توطئه های داخلی و خارجی و هر نوع فتنه و از سوی هر کس در شرایط لازم برخورد کند. اگر سپاه غیر از این باشد و غیر از این عمل کند، آنگاه سپاه، پاسدار انقلاب اسلامی نخواهد بود. برای فهم دقیق تر از هویت سپاه، سخنان رهبر فرزانه انقلاب، مقام معظم فرماندهی کل قوا در این خصوص بسیار راه گشا است. معظم له در سال گذشته و به مناسبت سوم شعبان(روز پاسدار)، در بیانات شان در دیدار با فرماندهان و مسئولان سپاه پاسداران، هویت سپاه را اینگونه تشریح و تبیین فرمودند: «... امروز من عرض کنم هویت سپاه که هویت پاسداری است، به معنای یک مفهوم محافظه کارانه تلقی نشود. پاسداری یعنی نگه داشتن، حفظ کردن. این حفظ کردن را می توان با یک تفسیر محافظه کارانه معنا کرد. یعنی بگوییم وضع موجود انقلاب را حفظ کنیم؛ من این را نمی گویم. حفظ انقلاب به معنای حفظ وضع موجود نیست، چرا؟ چون انقلاب در ذات خود یک حرکت پیش رونده است، آن هم پیشرفت پرشتاب. به کجا؟ به سمت هدف های ترسیم شده. هدف ها عوض نمی شوند. این اصول و ارزش هایی که بر روی آن بایستی ایستادگی کرد و برای آن جان داد، اصول و ارزش هایی هستند که در اهداف، مشخص شده اند. هدف نهایی، تعالی و تکامل و قرب الهی است. هدف پایین تر از آن، انسان سازی است؛ هدف پایین تر از آن ایجاد جامعه اسلامی است، با همه مشخصات و آثار که استقرار عدالت در آن باشد، توحید باشد، معنویت باشد. اینها اهداف هستند. این اهداف عوض شدنی نیستند؛ ... در این جهت. انقلاب پیش رونده و پیش برنده است. حفظ انقلاب یعنی حفظ همین حالت پیش روندگی و پیش برندگی. پاسداری از انقلاب، به این معناست.»تأمل در این بیانات که برای سپاه در حکم تدابیر قلمداد می شود، به خوبی نشان می دهد که سپاه پاسداران چه مجموعه ای از فعالیت ها را در حوزه های گوناگون اعم از سیاسی، نظامی، فرهنگی، امنیتی، اقتصادی و ... باید انجام دهد تا بتوان به آن سپاه گفت. سپاه باید سپاه باشد و سپاه آنگاه سپاه خواهد بود که به هویت خود که هویت پاسداری است، توجه کند. هویت سپاه، هویت پاسداری است/دکتر یدالله جوانی/بصیرت/91/03/30 . .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه