آیا تعطیل کردن مجالس عزاداری و صرفا پرداختن به جلسات تفسیر قرآن و احکام به دلیل پیشگیری از انحرافات اخلاقی کار صحیحی است؟

جهت پاسخ به سئوال شما چند نکته بايد مورد توجه قرار گيرد. 1. هر عملي داراي هدف يا اهداف خاص خود است بايد توجه داشت که هر چيزي جاي خودش را دارد و اثرات خاص خودش را به دنبال خواهد داشت. مثلاً خوردن غذا باعث رفع نياز بدن به انرژي و پروتئين ها مي شود و نمي توان گفت که ما چون غذا مي خوريم پس نياز به آب خوردن نداريم يا بالعکس پس عزاداري به جاي خود و ديگر اعمال هم به جاي خود. 2. موقعيت مناسب يکي از بهترين مواقع و زمانها جهت نشر معارف ديني جلسات عزاداري مي باشد؛ چرا که در اين زمان معمولاً همه به دور هم جمع مي شوند و موقعيتي مناسب ايجاد مي کند تا ما اهداف و حقايق دين را بيان کنيم. شما نيز بر اين حقيقت واقفيد که در هيچ زمان ديگري مثل عزاداري ها و خصوصاً محرم همه مردم جهت انجام مراسم جمع نمي شوند و اين خود يک موقعيت بسيار خوب است تا ما با استفاده از آن حقايق دين را به سمع و نظر مردم برسانيم. به همين خاطر است که امام(ره) فرمودند که: اين محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است. 3. اهل بيت از قرآن جدا نيستند همه مي دانيم که ائمه معصومين قرآن ناطقند و چيز جداي از قرآن نيستند در واقع مفسران حقيقي قرآن ائمه هستند و حديث ثقلين به همين امر اشاره دارد که: اني تارکم فيکم الثقلين کتاب الله و عترتي پیامبر اکرم صل الله علیه وآله می فرماید : همانا من شما را با ثقلین (کتاب خدا و عترت خودم) ترک می کنم . 4. بعد عاطفي یکی از فایده‌های عزاداری‌ها، تلطیف قلوب و افزایش ابعاد عاطفی و محبت است. تأثیر مطالب معرفتی با این راه‌کار بسیار اثربخش خواهد بود. به همین دلیل است که پایان سخنرانی‌ها به ذکر مصیبت ختم می‌گردد. همچنین محبت به فرد ايجاد نزديکي مي کند. زماني که ما به فردي محبت پيدا مي کنيم خود به خود توجه ما به رفتار او جلب مي گردد. چون امام شخصيت کاملي از هر جهت مي باشد و اعمال و رفتار او بر اساس حقيقت دين و رضاي خداوند است، محبت به امام باعث ايجاد معرفت و شناخت نسبت به دين مي گردد. 5. خيرالامور اوسطها اسلام دين منطق و استدلال و ميانه روي و اعتدال است. اينکه مي فرمايند بهترين کارها حد وسط آنهاست به اين خاطر است که هميشه افراط و تفريط در کارها به افراد و اهداف آنها ضربه وارد مي کند. نمونه هاي افراط و تفريط در تاريخ بسيارند از افراط خوارج در عبادت و قرائت قرآن و نماز شب که چون با تعقل و تفکر نبود باعث شد که در حساس ترين موقعيت به روي امام خويش شمشير بکشند و آن چنان فريب معاويه که قرآن بر سر نيزه کرده بود را خوردند که هر چه امام فرمود آنها فقط مقداري کاغذ هستند و من قرآن ناطقم حاضر نشدند و سرنوشت جنگ و تاريخ اسلام را تغيير دادند. همچنين تفريط اهل کوفه که چنان نسبت به اهل بيت و عمل به قرآن بي توجه و غرق در دنيا پرستي شدند که فرزندان رسول خدا(ص) را در واقعه کربلا به شهادت رساندند. پس بايد توجه داشت که خيرالامور اوسطها نه اينکه ما فقط عزاداري کنيم آن هم به صورت افراطي نه عزاداري را ترک کنيم به صورت کامل که تفريط در عزاداري است. بهترين راه حد وسط است. عزاداري به حد معقول و در کنار آن برگزاري جلسات قرآن و احکام و اصول عقايد. 6ـ گريه و اثرات آن: 1. اشک و گريه کردن موهبتي است الهي، که داراي فوائد بسياري است: در اين باره امام صادق(ع) فرمودند: «گريه موهبتي الهي است که توسط آن رطوبت مغز انسان جدا مي شود و افراد را از کوري ايمن مي سازد و سلامتي و تندرستي بدن را به همراه دارد و سرانجام حالت نشاط و سبکبالي و طراوت روح به آدمي مي بخشد.» 2. سخنان اهل بيت در مورد گريه بر امام حسين(ع): امام صادق(ع) فرمودند: «کسي که براي ما نگران باشد به خاطر ستمي که بر ما وارد شده و غمگين شود نفس کشيدنش تسبيح است و غم و اندوهش براي ما عبادت است.» امام علي(ع) فرمودند: «خداوند متعال ما را از ميان بندگان خويش برگزيد و براي ما پيرواني انتخاب نمود که همواره در شادي و غم ما شريک اند و با مال و جانشان به ياري ما مي شتابند آنان از مايند و به سوي ما خواهند آمد.» 3. عمل اهل بيت حجت است: امام سجاد(ع) در پاسخ به کساني که به گريه آن حضرت اعتراض مي کردند فرمود: «مگر شما از گريه و عزاداري يعقوب اطلاع نداريد، او ساليان طولاني در فراق يوسف گريست تا بينايي خود را از دست داد، در صورتي که فرزندش حيات داشت و تنها از جلوي چشمانش ناپديد شده بود. اما من با چشمان خود ديدم که پدرم و 17 تن از اهل بيت پيامبر (ص) را شهيد کرده و سرشان را از تن جدا نمودند.» .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه