صلوات خاص امام زمان(عج) در این صلوات، حضرت مهدی(عج) با ویژگی‌های پدران ارجمند خویش توصیف، فضایل و مناقبی که آن حضرت از اجداد خویش به ارث برده، بیان شده است. متن ذیل یادداشتی درباره نکاتی پیرامون صلوات خاص حضرت ولی عصر (عج) است که به نقل از تارنمای (سایت) تبیان می‌خوانید. عصاره فضائل امام مهدی(عج) وارث همه ی انبیا و اولیا و عصاره ی فضایل همه ی آنهاست. در برخی از روایات و کلمات بزرگان شباهت‌های نام امام مهدی(عج) با پیامبران و اوصیای الهی به تصویر کشیده شده است، که یکی از آنها صلوات منسوب به حکیم ربّانی، خواجه نصیرالدّین طوسی(ره) است. اشاره:

صلوات خاص امام زمان(عج) در این صلوات، حضرت مهدی(عج) با ویژگی‌های پدران ارجمند خویش توصیف، فضایل و مناقبی که آن حضرت از اجداد خویش به ارث برده، بیان شده است. متن ذیل یادداشتی درباره نکاتی پیرامون صلوات خاص حضرت ولی عصر (عج) است که به نقل از تارنمای (سایت) تبیان می‌خوانید. عصاره فضائل امام مهدی(عج) وارث همه ی انبیا و اولیا و عصاره ی فضایل همه ی آنهاست. در برخی از روایات و کلمات بزرگان شباهت‌های نام امام مهدی(عج) با پیامبران و اوصیای الهی به تصویر کشیده شده است، که یکی از آنها صلوات منسوب به حکیم ربّانی، خواجه نصیرالدّین طوسی(ره) است. اشاره: امام مهدی(ع) وارث همة انبیا و اولیا و عصاره ی فضایل همه ی آنهاست. هر آنچه خوبی در اوّلین و آخرین وجود داشته، همه در وجود شریف آن حضرت متجلّی شده و ایشان را آینة تمام‌نمای حق ساخته است. در برخی از روایات و کلمات بزرگان شباهت‌های نام امام مهدی(عج) با پیامبران و اوصیای الهی به تصویر کشیده شده است، که یکی از آنها صلوات منسوب به حکیم ربّانی، خواجه نصیرالدّین طوسی(ره) است. در این صلوات، حضرت مهدی(عج) با ویژگی‌های پدران ارجمند خویش توصیف، فضایل و مناقبی که آن حضرت از اجداد خویش به ارث برده، بیان شده است. شایان ذکر است که صلوات خواجه نصیر را به عنوان توسّل به ذیل عنایت حضرت بقیّـةالله(عج) می‌خوانند. این صلوات را با هم می‌خوانیم: أللّهمَّ صلِّ وَ سَلِّم، وَ زِد وَ بارِک، عَلی: بار خدایا! رحمت‌های پیاپی فرست و درودهای خجسته ی خویش را ارزانی دار صاحبِ الدَّعوَةِ النَّبویَّة، بر امام بزرگواری که صاحب دعوت محمّدی است وَ الصَّولَةِ الحَیدریَّة، و صولت حیدری و العِصمَةِ الفاطِمیَّة، و عصمت فاطمی و الحِلمِ الحَسَنِیَّة، و حلم حسنی و الشّجاعَةِ الحُسَینِیَّة، و شجاعت حسینی و العِبادَةِ السَّجّادِیَّة، و عبادت سجّادی و المآثِرِ الباقِریَّة، و مفاخر باقری و الآثار الجَعفَرِیَّة، و آثار جعفری و العُلومِ الکاظِمیَّة، و علوم کاظمی و الحُجَجِ الرَّضَوِیَّة، و حجج رضوی و الجُودِ التَّقَوِیَّة، و جود تقوی و النَّقاوَةِ النَقَوِیَّة، و نقاوت نقوی۱ و الهَیبَةِ العَسکَریَّة، و هیبت عسکری و الغَیبَةِ ” درود و رحمت و سلام و تحیت بر تو باد! ای وصیّ حسن عسکری و ای جانشین شایستة شایسستگان، ای امام زمان، ای مهدی قائم منتظران، ای زادة ختم رسولان، ای فرزند امیرمؤمنان، ای امام مسلمانان، ای حجّت خدا در میان مردمان، ای سرور ما، ای مولای ما! ما به آبروی تو، روی به درگاه خدا آوردیم و تو را نزد خدای شفیع ساختیم و به اعتبار منزلت تو، حاجات دو جهان خویش طلبیدیم “ الإلهیَّة، و غیبت الهی. القائمِ بِالحَقِّ، و الدّاعی إلی الصِّدقِ المُطلَقِ، کَلمةِ الله، و أمانِ الله، و حُجّةِ الله، القائمِ بِأمرِ الله، المُقسِطِ لِدینِ الله، الغالِبِ لِأمرِ اللهِ، و الذّابِّ عن حَرَمِ الله، إمام السّرِّ والعَلَنِ، دافعِ الکَربِ والمِحَن، صاحبِ الجُودِ و المِنَن، الإمامِ بِالحَقِّ، أبی القاسِم محمّدِ بن الحَسن، صاحبِ العَصرِ والزَّمان، وقاطعِ البُرهان، و خَلیفةِ الرَّحمان، و شَریکِ القُرآن، و مُظهرِ الإیمان، و سیِّد الإنسِ و الجانّ، صَلَوات اللهِ و سلَامُهُ عَلیه و علیهِم أجمَعین. آن قائم به حق و درفش افراز صدق مطلق، کلمة خدایی و امان الهی و حجّت ربّانی، برپا ‌دارنده ی امر خدای و گسترنده ی آیین عدل خدای و پیروز گرداننده ی حکم خدای و پاسدارنده ی ناموس خدای، امام آشکارا و نهان، برطرف‌سازنده ی گرفتاری‌ها و اندوهان، صاحب جود و بخشش و احسان، امام بر حق، ابوالقاسم محمّد بن الحسن، صاحب عصر و زمان، روشن‌کننده ی حق و برهان، خلیفه ی خدای رحمان، عدل و انباز قرآن، آشکارساز مظاهر ایمان و مهتر آدمیان و پریان. رحمت‌ها و درودهای خدایی بر او باد و بر همه ی نیکان پاک او. الصَّلاةُ و السَّلامُ عَلیک، یا وَصیَّ الحَسَن، و الخَلَفَ الصّالِح، یا إمامَ زَمانِنا، أیُّها القائمُ المُنتَظَرُ المَهدِیّ، یابنَ رسول الله، یَابنَ أمیرِالمُؤمنین، یا إمام المسلمین! یا حُجَّةاللهِ عَلی خَلقه! یا سَیِّدنا و مولانا! إنّا تَوَجَّهنا، و استَشفَعنا، وَ تَوَسَّلنا بِکَ إلی اللهِ، وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا، فِی الدُّنیا و الآخِرَة، یا وجیهاً عِندَ الله، إشفَع لَنا عِندَ الله ـ عَزَّوَجَلّ.۱ درود و رحمت و سلام و تحیت بر تو باد! ای وصیّ حسن عسکری و ای جانشین شایستة شایسستگان، ای امام زمان، ای مهدی قائم منتظران، ای زادة ختم رسولان، ای فرزند امیرمؤمنان، ای امام مسلمانان، ای حجّت خدا در میان مردمان، ای سرور ما، ای مولای ما! ما به آبروی تو، روی به درگاه خدا آوردیم و تو را نزد خدای شفیع ساختیم و به اعتبار منزلت تو، حاجات دو جهان خویش طلبیدیم. ای سرافراز در نزد خدا و ای آبرومند بارگاه کبریا، حاجات ما را، از خدای عزیز جلیل، تو طلب کن و برآورد آنها را تو بخواه.»۲ پی‌نوشت‌ها: * به نقل از: حکیمی، محمّدرضا، خورشید مغرب، صص ۱۷۵-۱۷۶. ۱. نقاوت: پاکی و پاکیزگی، مطهّر بودن. ۲. این صلوات، که دارای ۱۴ بند است و در توسّل به ذیل عنایات چهارده معصوم(ع) انشا شده است، به «دوازده امام خواجه نصیر» شهرت یافته است. نسخه‌های خطّی و چاپی آن، در دسترس است، از جمله در کتاب مفتاح، در نسخه‌ها، گاه اختلافی در ضبط وجود دارد. بند چهاردهم که در بالا آورده شده است، از مجموعه‌ای خطّی نقل شد و جمله‌ای از آن، از روی نسخه‌ای چاپی تکمیل گردید. منبع: ماهنامه موعود شماره ۱۱۴ .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه