آيا مي توان اثرات روحي، معنوي و وضعي (جسمي) گناه اعم از کبيره و صغيره را از بين برد، راه هاي آن را توضيح دهيد؟

به طور کلي بايد بگوئيم که وقتي آيات قرآن در رابطه با گناهان، اعمان نيک و بد و توبه را بررسي مي کنيم، مي بينيم که با توبه و انجام کار هاي نيک (پاک سازي و بهسازي) نفس، از آثار وضعي و روحي و معنوي گناه پاک مي شود. و گويي نفس ها و جان هاي توبه کنندگان به نفس جديد تبديل مي شود و با آب توبه غبار معصيت زائل مي گردد و کار هاي نيک جايگزين کار هاي بد مي شود (رک: مختصر الميزان، فرقان، کمال مصطفي شاکر). در رابطه اعمال با يکديگر دو بحث در قرآن تحت عنوان تکفير و حبط بيان شده، تکفير يعني اين که انسان با انجام کار هاي خوب و جبران گناه، آثار گناهان سابق را به طور کلي از چهره جان مي زدايد و حبط يعني اين که اعمال بد مي تواند آثار مثبت برخي از اعمال را محو کند. اما چيزي که توجه به آن لازم است، اين است که هر کار نيک و يا بدي اثر کار نيک يا بد ديگر را از بين نمي برد. بلکه برخي از کارهاي نيک اثر برخي ازکارهاي بد را از بين مي برد و بالعکس. به عبارت ديگر جبران، توبه و پاکسازي و بهسازي هر گناهي متناسب با همان گناه است به عنوان مثال گناه ترک نماز با توبه و قضاي نماز هاي نخوانده جبران مي شود و گناه غصب مال يتيم با باز گرداندن مال به او و توبه و راضي کردن اوست. قرآن، ايمان و عمل صالح، تقوي، هجرت و تحمل آزارها و جهاد، ترک گناهان کبيره، صدقه دادن مخفيانه، احسان، توبه نصوح، به پا داشتن نمازرا باعث محو آثار برخي از گناهان معرفي مي کند. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه