چرا به حضرت عیسی(ع) می گویند روح الله، به حضرت داود(ع) می گویند خلیل الله، حضرت موسی(ع) و ... علت آن چیست؟

روح الله به معنای روح خدا است و تعبیری است که خداوند درآیه 171نساء در مورد حضرت عیسی –ع- به کار برده است : یا أَهْلَ الْکِتابِ لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ وَ لا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَ کَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى مَرْیَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ لا تَقُولُوا ثَلاثَةٌ انْتَهُوا خَیْراً لَکُمْ إِنَّمَا اللَّهُ إِلهٌ واحِدٌ سُبْحانَهُ أَنْ یَکُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ کَفى بِاللَّهِ وَکِیلا : اى اهل کتاب در دین خود غلو نکنید و در باره خدا غیر از حق نگوئید . مسیح عیسى بن مریم فقط فرستاده خدا و کلمه او است، که او را به مریم القا نمود و روحى از طرف او بود، بنا بر این ایمان به خدا و پیامبران او بیاورید و نگوئید سه گانه است ، خوددارى کنید که به سود شما نیست، خدا تنها معبود یگانه است، او منزه است که فرزندى داشته باشد ، از آن او است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و براى تدبیر و سرپرستى آنها خداوند کافى است. عیسى روحى است که از طرف خدا آفریده شد. این تعبیر که در مورد آفرینش آدم و به یک معنى آفرینش تمام بشر نیز در قرآن آمده است اشاره به عظمت آن روحى است که خدا آفرید و در وجود انسانها عموما و مسیح و پیامبران خصوصا قرار داد . تفسیر نمونه، ج 4، ص: 223 ».چگونگی سخن گفتن خداوند با پیامبران یا نزول وحی بر آنان مختلف بوده است. گاهی از طریق فرشته وحی ، گاهی از طریق الهام به قلب و گاهی از طریق شنیدن صدا به این ترتیب که خداوند امواج صوتی رادر فضا و اجسام می آفرید و از این طریق با پیامبرانش سخن می گفت. از کسانی که این امتیاز را داشته موسی بن عمران (ع )بود که گاهی امواج صوتی را از لابلای شجره وادی ایمن و گاهی در کوه طور می شنید و برای همین لقب کلیم الله به موسی (ع )داده شده است .لقب حضرت ابراهیم علیه السلام «خلیل الله» به معنای دوست خدا است . قرآن دارد : « ...و اتخذ الله ابراهیم خلیلا » سوره نساء آیه 125.« خلیل الله» لقب حضرت داود علی نبینا و آله و علیه السلام نیست . علت این که حضرت ابراهیم خلیل الله است این است آن حضرت دارای خصوصیتهای فراوانی بود که برای هیچکس اینهمه خصوصیت یکجا جمع نشد مانند : اطعام فوق العاده مردم ، نماز های شبانه ، اردت فراوان او نسبت به پیامبر و اهلبیتش ، سجده های فراوان، نسوختن در آتش، هیچوقت از غیر خدا چیزی نخواست و دوست بودن خدا با او را عزرائیل مژده داد . ( بحار الانوار ج 12 ص 4 و 5 حدیث 5 ، 8 ، 9 ، 10 و 11 ) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه