لطفا این حدیث را شرح دهید. امام رضا علیه السلام فرمودند: مَوَدَّةُ عِشرینَ سَنَهً قَرابَةُ؛ دوستی بیست ساله، در حکم خویشاوندی است. (1)

شرح حدیث:آنچه مردم را به یکدیگر پیوند می دهد، «الفت روحی» است، نه «نزدیکی جسمی». و آنچه ارتباطها را استمرار می بخشد و دوستیها را مستحکم می کند، یکدلی و صداقت و صمیمیّت است. «دوستیِ بیست ساله» نعمت بزرگی است؛ یعنی عبور از گردنه های جانفرسایی که می توانسته است در دوستی خلل ایجاد کند و غلبه بر عواملی که می توانسته رابطه ها را سست کند. بسیارند کسانی که با هم خویشاوندند و رابطه ی نسبی دارند، امّا با یکدیگر پیوند روحی و قلبی ندارند. و بسیارند کسانی که فامیل هم نیستند، ولی از فامیل به هم نزدیک ترند. پس اگر دوستیِ دراز مدت را مثل خویشاوندی به شمار آورده اند، بجاست. در ادامه ی همین سخن است که: «علم و دانش، اهل علم را بهتر گرد می آورد تا پدران»(2)؛ یعنی پدر، محور تجمّع فرزندان است و دانش، محور تجمّع دانشمندان، ولی علم و دانش، بیش از نسبتِ پدر و فرزندی، مایه ی انسجام و آشنایی و همبستگی افراد می شود و همان طور که پدر، حق پدری بر فرزند دارد، دانشمندان هم حق پدری بر دانشجویان دارند. از این رو گزاف نیست که بزرگان، معلم و استاد را «پدر معنوی» شمرده اند. قدر دوستیهای خالص و دوستان یکدل را بدانیم و با خوبان دوستی کنیم تا خوبیهای ما افزون گردد. جامه ی کعبه را که می بوسنداو نه از کِرم پیله، نامی شدبا عزیزی نشست روزی چندلاجرم همچنو گرامی شد(3)پی نوشت: 1. بحارالأنوار، ج 71، ص 1752. والعلم اجمع لأهله من الآباء. 3. از ابن یمین. منبع: حکمت های رضوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام رضا علیه السّلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم (1391). .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه