ایمان چه رابطه ای با علم وآگاهی دارد؟

دانشمندان و متکلمین غربی «ایمان» را به گونه­ای تعریف می کنند که با علم در یک مقوله نمی­گنجد ولی ایمان در مکتب اسلام و بیان فلاسفه و علمای اسلامی همان یقین منطقی بعلاوه پذیرش و تلقی به قبول قلب است. توضیح اینکه اگر ما گزاره­ای را صد در صد قبول داشته و صحیح بدانیم این یقین است. (واضح است که ایمان با یقین روانشناختی هم سازگار است، و بین یقین منطقی و یقین روانشناختی تفاوتهایی وجود دارد) و بعد اگر این یقین را قلبا هم پذیرفتیم  آنگاه ایمان خواهد شد. البته روشن است که ایمان دارای مراتب فراوانی است و هر مرتبه با مرتبه دیگر متفاوت خواهد بود. حضرت امام خمینی (ره) برای بیان فرق بین ایمان و علم؛ مثالی شنیدنی دارند، ایشان می­گوید: هم ما و هم یک فرد مرده شوی علم داریم که مردگان به انسان آسیبی نمی­رسانند ولی مرده شوی علاوه بر علم به این واقعیت، قلبش هم تسلیم این حقیقت شده است و به این معنا ایمان پیدا کرده است و در نتیجه با طمانینه و آرامش در میان خیل مردگان رفت و آمد می­کند و اما ما چون تنها به این قضیه علم داریم و هنور قلب ما تسلیم این حقیقت نشده است با رویت مردگان و یا تنهایی با آنان، دچار اضطراب می­شویم و ترس ما را فرا می­گیرد [1] . .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه