در آ يات 45 و46 سوره كهف، زندگي دنيا به چه چيز تشبيه شده است؟

خداوند متعال در آ يات 45 و46 سوره كهف مي فرمايد: «وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الْحَياةِ الدُّ نيا كَمآءٍ أ نْزَلْنا هُ مِنَ الْسَماءِ فَآ خْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الْا رْضِ فَأ صْبَحَ هشيْماً تَذْ رُوهُ الِّرياحُ وَ كانَ الّلهُ عَلي كُلِّ شَيءٍ مُقْتَدِراً أَلْمالُ وَ الْبَنوُنُ زينَةُ الْحَيوةِ الْدُنْيا وَ الْباقِياتُ الصّا لِحاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَواباً وَ خَيْرٌ اَمَلاً» [(اي پيامبر!) زندگي دنيا را براي آنان به آبي كه از آسمان فرو مي فرستيم تشبيه كن. همان آبي كه به وسيله آن ، گياهان زمين ( سرسبز مي شوند و ) درهم فرو مي روند ؛ امّا بعداز مدّتي مي خشكند و بادها آنان رابه هر سو پراكنده مي كنند و خداوند بر همه چيز تواناست . مال و فرزند ، زينت زندگي دنياست و باقيات صالحات [ارزشهاي پايدار و شايسته] ثوابش نزد پروردگارت ، بهتر و اميد بخش‎تر است.] خداوند متعال در اين مثال زيباي قرآني ، زندگي دنيا را به آب باران تشبيه كرده است. خصوصيّت بارز آب باران آن است كه چند صباحي مايه طراوت و نشاط گياهان و درختان است، ولي اين طراوت و سرسبزي با فرا رسيدن فصل پائيز كه آغاز ايّام مرگ موقّت گياهان است به پايان مي‏رسد و به اين ترتيب يك دوره كوتاه وگذرا از عمر گياهان سپري مي شود و اين در واقع هشداري است به انسان هاي غوطه ور در زندگي دنيا تا در يابند كه زندگي آنها نيز روزي به فصل پائيز خود خواهد رسيد. eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه