در پاسخ به این پرسش به چند نکته اشاره می شود:۱. پس از مفارقت و جدایی روح از بدن، روح به یک بدن برزخی و مثالی تعلق می گیرد این بدن از سنخ موجودات مادی و جسمانی نیست. بلکه در روایات از آن تعبیر به بدن مثالی و نوری شده، که بیش از این کیفیت آن برای ما مشخص نیست.۲.

در پاسخ به این پرسش به چند نکته اشاره می شود:1. پس از مفارقت و جدایی روح از بدن، روح به یک بدن برزخی و مثالی تعلق می گیرد این بدن از سنخ موجودات مادی و جسمانی نیست. بلکه در روایات از آن تعبیر به بدن مثالی و نوری شده، که بیش از این کیفیت آن برای ما مشخص نیست.2. نفس آدمی پس از مفارقت از بدن وکالبد مادی، دارای علم و ادراک و آگاهی شدید تری خواهد بود، تا زمانی که به این کالبد جسمانی وابسته بود علم و آگاهیش محدود و مقید به شرایطی بود، مثلا دیدن با چشم سر منوط به برقراری تماس مستقیم(وضع و محاذات) با شیء مرئیّ لذا اشیاء پشت سر خود را نمی دید و روح بر حسب کمالات وجودی سعه وجودی که دارد می تواند آگاهی بیتشری داشته باشد، خلاصه اینکه نفس با مردن قویتر، آگاه تر می شود؛ لذا براساس نقل هایی که از برخی شده حتی می تواند ناظر مراسم تشییع جنازه خود باشد و در زمان غسل می تواند ناظر و شاهد شستشوی بدن خود باشد.برای مطالعه بیشتر به کتاب «منازل الآخره» شیخ عباس قمی مراجعه کنید. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه