در آیه ۳۱ سوره بقره آمده است: {A{/Bوَ عَلَّمَ آدَمَ اَلْأَسْماءَ کُلَّها{w۱-۵w}{I۲:۳۱I}/}A} منظور از «اسماء» تنها یک سلسله اسامى و نام هاى بدون معنا نیست؛ بلکه منظور حقایق و اسرار عالم هستى است؛ یعنى، منظور معانى این اسما و مسمّاهاى آنها بوده است. اگر تنها نام ها و الفاظى بدون معنا بود که براى آدم، افتخارى به حساب نمى آمد. آدم با فراگیرى این علوم، امکان آن را یافت که از مواهب مادى و معنوى این جهان، در مسیر تکامل خویش بهره گیرد. هم چنین آدم، استعداد نام گذارى اشیاء را فرا گرفت که این نیز خود نعمت بزرگى است و اصولاً اگر این نام گذارى ها نبود، علوم و معارف از گذشتگان به آیندگان انتقال نمى یافت.

در آیه 31 سوره بقره آمده است: {/Bوَ عَلَّمَ آدَمَ اَلْأَسْماءَ کُلَّها{w1-5w}{I2:31I}/} منظور از «اسماء» تنها یک سلسله اسامى و نام هاى بدون معنا نیست؛ بلکه منظور حقایق و اسرار عالم هستى است؛ یعنى، منظور معانى این اسما و مسمّاهاى آنها بوده است. اگر تنها نام ها و الفاظى بدون معنا بود که براى آدم، افتخارى به حساب نمى آمد. آدم با فراگیرى این علوم، امکان آن را یافت که از مواهب مادى و معنوى این جهان، در مسیر تکامل خویش بهره گیرد. هم چنین آدم، استعداد نام گذارى اشیاء را فرا گرفت که این نیز خود نعمت بزرگى است و اصولاً اگر این نام گذارى ها نبود، علوم و معارف از گذشتگان به آیندگان انتقال نمى یافت. البته تعلیم اسما بدین معنا نیست که کلاسى بود و یکى به آدم یاد داده شد؛ بلکه بدین معنا مى باشد که او، استعداد فراگیرى این حقایق را یافت و این گونه آفریده شد. حضرت آدم (ع)پیامبر بود ,ولی همسر ایشان از مواهب نبوت بر خوردار نبود. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 2/100104311) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه