در شرایطی که مفسدان در جای جای جامعه حضور دارند، حضور انسان در اجتماع، باعث ترس از آلوده شدن به گناه خواهد شد، در این صورت بریدن کامل از زندگی اجتماعی و پناه بردن به گوشه‌ای خلوت و دور از اجتماع چه حکمی دارد؟

گوشه‌گیری گاهی کامل و همیشگی است و گاهی ناقص و مقطعی، کناره‌گیری کامل و همیشگی به جهاتی اشکال دارد؛ زیرا:گوشه‌گیری کامل و همیشگی خلاف طبع بشر و سنت الهی است؛ چون سنت و مشیت ذات حق تعالی بر این است که بشر از راه اختیار و فراهم کردن ابزارهای آن، یعنی فراهم بودن راه ضلالت و هدایت، به تکامل برسد.گوشه‌گیری کامل مورد نهی ادیان الهی قرار گرفته و بدعتی بود که در میان عده‌ای، پیدا شده است. از این جهت دیده نشده است که انبیای الهی و اوصیای آنها به طور کامل از اجتماع انسانی بریده باشند.این نوع کناره‌گیری به هر دلیل که باشد، با روح آموزه‌های دینی و انسانی؛ مانند ادای حقوق مؤمنان، خوش‌رفتاری با پدر و مادر، دیدار برادر دینی، روا ساختن حاجت مؤمن، اصلاح میان مردم و...، منافات دارد.بین رعایت آداب و دستورات دینی با زندگی اجتماعی، منافاتی وجود ندارد. انسان می‌تواند در عین التزام به دستورات دینی، در بین مردم زندگی کند و در جهت خدمت‌رسانی به آنان کوشا باشد. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه