در این آیه از قرآن کریم است که:«یُوصیکُمُ اللّهُ فی أَوْلادِکُمْ لِلذَّکَرِ مِثْلُ حَظِّ اْلأُنْثَیَیْنِ فَإِنْ کُنَّ نِساءً فَوْقَ اثْنَتَیْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثا ما تَرَکَ وَ إِنْ کانَتْ واحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ‏ ، خداوند در باره فرزندانتان به شما سفارش می‏کند که سهم (میراث) پسر، به اندازه سهم دو دختر باشد؛ و اگر فرزندان شما، (دو دختر و) بیش از دو دختر باشند، دو سوم میراث از آن آنهاست؛ و اگر یکی باشد، نیمی (از میراث،) از آن اوست» حال چرا در فقه جعفری اگر یک دختر باشد، تمام ارث را می برد؟

اگر کسی از دنیا رفت و تنها یک دختر داشت سهم او نصف است یعنی فرض او نصف است و نصف دیگر سهم دیگران (مثل پدر و مادر و اجداد او) است ولی اگر از طبقه اول ارث جز این دختر باقی نمانده باشد نصف ارث به عنوان سهم او و (فرض) به او داده می شود، و نصف دیگر به عنوان (ردّ) که (صاحب سهمی در کار نبوده و بالمآل به این دختر بر می گردد) به این دختر داده می شود و در نتیجه تمام ارث به او داده می شود. پس آیه شریفه در مقام بیان (فرض) است و فقه جعفری هم همین را می گوید ولی اگر از طبقة اول وراثی نمانده بود این نصف دیگر به عنوان (ردّ) به دختر بر می گردد و این منافات با آیه شریفه ندارد. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه