سوال بنده اینه که با وجود این که نماز واجب ترین اعمال عبادی یک فرد مسلمان محسوب می شود و در هیچ شرایطی از او ساقط نمی شود چگونه هست که زنان موقعی که عادت ماهیانه می شوند نماز قضا ندارند ولی روزه قضا رو باید بجا بیاورند؟ آخه می دونید چیه، یک آدم احمق جاهل باب همچین قضیه ای رو علم کرده و به استناد به این مسئله می گه روزه واجب تر از نمازه و هر چه دلیل و برهان از قرآن و حدیث واسش میاریم بازم حرف خودش رو می زنه و می گه پس اینجا چرا این جوریه ؟

باید خاطر نشان کرد که انسان با پیشرفت در علوم و فنون به حکمت ها و فلسفه هایى از احکام فرعى دین دست مى یابد و قرآن و روایات معصومین ( ع ) هم بدان اشاره فرموده است . درباره بحث زن حائض که روزه اش را باید قضا کند و نمازش که این قدر در اهمیتش سخن در میان است , قضا ندارد یکى از حکمت هاى آن را از روایات امامان معصوم ( ع ) مى توان چنین بیان کرد : شیخ صدوق ( ره ) در کتاب شریف , علل الشرایع با توجه به سلسله سند , از ابى بصیر نقل مى کند که او مى گوید ( ( از حضرت امام صادق ( ع ) سؤال کردم که چرا زن حائض روزه اش را باید قضا کند ولى نمازش را قضا لازم نمى باشد حضرت در جواب فرمودند زیرا روزه در یک ماه فقط واجب مى باشد ولى نماز در هر شبانه روز از سال واجب مى باشد ) ) فلذا براى اینکه زن حائض بتواند مقدارى از روزه هاى فوت شده را درک کند واجب است روزه هایى که در ایام عادت بوده است را قضا نماید ولى چون مى تواند در ایام دیگرى ( غیراز ایام عادت ماهانه ) به فیض نماز نائل آید نیازى به قضاى نمازهاى ایام عادت ندارد . و در روایتى دیگر على بن مهزیار , آن مرد وارسته اى که به محضر امام زمان - ارواحنا له الفداء - شرفیاب شده است نقل مى کند که ( ( مسئله اى پرسیدم که امام ( ع ) در جواب فرمودند : روزه را قضا کند و لازم نیست نماز را قضا نماید , عرض کردم چرا ایشان فرمودند چون رسول الله ( ص ) زنان را چنین امر فرموده است ) ) از این روایت فهمیده مى شود که مسائل و احکام شرعى بعنوان تعبد و فرمان الهى بوده و به صلاح بنده ى خداست که اطاعت نماید و آن ها را امتثال کند . پاسخ گویى تفصیلى به این سؤال توجه به امور زیر لازم است : . 1 از منظر اندیشه بنیادین اسلام ، زن و مرد در انسانیت همسان اند و براساس یک هدف مشترک آفریده شده اند . با وجود این ، زن و مرد دو صنف مختلف اند که ویژگیهاى طبیعى آنها را از یکدیگر متمایز مى سازد ، همین تفاوت هاست که زمینه ساز درک متقابل ، تمایل دو سویه و هماهنگى و همکارى جدى بین این دو جنس را فراهم مى سازد . طبیعى است که محدوده این تفاوت ها منحصر در ویژگیهاى جسمى و فیزیولوژیک نیست بلکه پهنه اى وسیع تر را شامل مى شود . خلاصه ، این دو موجود به حسب کارکرد خاصى که دارد ، مجهز به یک نوع ساختار طبیعى و جهاز تکوینى است که این ساختارها و تفاوت ها ( اعم از جسمى و روحى ) ، در راستاى همان کارکردها معنا و مفهوم مى یابد . . 2 همان گونه که بین زن و مرد به لحاظ ساختارى تفاوت هایى است ، به لحاظ برخى تکالیف و احکام دینى نیز تفاوت هایى وجود دارد ، چنانکه تفاوت هاى طبیعى و اجتماعى منافاتى با تساوى ارزش زن و مرد ندارد ، تفاوت در پاره اى از احکام فرعى نیز منافاتى با تساوى ارزش معنوى و اجتماعى زن و مرد ندارد ، زیرا معیار ارزش معنوى انسان ها تقوا و تقرب به خداوند است و ملاک ارزش اجتماعى یک شخص توانایى ها و صلاحیت هایى است که براى اجتماع نافع و سودمند است . آنچه در این میان هیچ سهمى در تقلیل یا تکثیر ارزش ندارد ، جنسیت است . . 3 داشتن عادت ماهیانه یکى از ویژگیهاى جسمانى زن و زمینه براى بارورى است . دانشمندان علم پزشکى این فرآیند را جهت آماده شدن زن براى باردارى ضرورى مى دانند ، دکتر پاک نژاد در این در این زمینه مى نویسد ، دو نتیجه مهم عادت ماهیانه عبارتند از « آزاد شدن تخمک از تخمدان ها براى به وجود آمدن نسل جدید براى حفظ قانون بقاى نسل و دیگرى آماده ساختن « اندومتر » یعنى جدار داخلى رحم براى پذیرش مهان تازه واردى که باید آن را در خود به نحوى خاص جایگزین سازد . » همو در ادامه به فایده و فلسفه دیگرى قاعدگى اشاره کرده مى گوید : « همراه خون و بافت هایى که در جریان قاعدگى از رحم خارج مى شود ، تعداد زیادى « گویچه هاى سفید » نیز آزاد مى شود ، که وجود اینها و عوامل احتمالى دیگر با وجود برهنه بودن سطح « اندومتر » ، رحم را در برابر عفونت ها بسیار مقاوم مى سازد و ارزش حفاظتى زیاد است . » ( نک : سیدرضا پاک نژاد ، اولین دانشگاه و آخرین پیامبر ( بهداشت بدن ) بى جا ، انتشارات یاسر ، چاپ اول ، 1364 ، ه . ش ، ص 118 و 122 ) . 4 معافیت زن در هنگام قاعدگى از عباداتى که نیاز به وضو ، یا تیمم یا غسل دارد ، امتنان و تسهیلى است که خداوند براى زنان مقرر کرده است ، زیرا طبیعى است که آنهااولا در این وضعیت آرامش ، طمأنینه و طهارت لازم را که شرط عبادت است ندارند . ثانیازنان غالبا درچنین وضعیت نیازبه تغذیه کافى دارندوروزه گرفتن براى آن هاسخت ومشقت آور خواهد بود . از سوى دیگر کمبود عبادت زن در ایام عدات قابل جبران است چون وى مى تواند وقت نماز ، خود را پاکیزه نموده و در نمازگاه خد ذکر خداوند گفته و ارتباط معنوى خود را با خدایش حفظ نماید و روزه ها را قضا کند . بدین ترتیب ، عبادت زنان کمتر از مردان نخواهد بود به علاوه این که زنها چند سال زودتر از مردان به انجام آیین هاى عبادى صلاحیت و اهلیت پیدا مى کنند و در ایام باردارى و بخشى از زمان شیردهى به طور طبیعى عادت ماهانه ندارند به ویژه اینکه خونریزى ماهانه ( همان گونه که ذکر شد ) زمینه ساز باردارى و مادر شدن آنهاست که بدین طریق به مقام والایى نایل مى شوند . پیامبر اکرم ( ص ) فرمود : « اجر زنانباردارد چون مجاهد فى سبیل الله است . زایمان زنان موجب آمرزش گناهان آنان مى گردد و شیردهى بانوان ثواب آزادکردن بنده ، در راه خدا را دارد . » ( بحار ، ج 100 ، ص 253 ) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه