آیا حضرت علی (ع) با خلفا بیعت کردند؟ اخیرا در برخی شبکه ها و فضای مجازی این گونه تبلیغ می شود که حضرت با میل و رغبت با خلفا بیعت کرده اند آیا چنین مساله ای صحیح است؟

شواهد متعددی در دست است که نشان می دهد امام  علی (ع) کسانی که خود را جانشین خلافت معرفی می کردند، قبول نداشتند و آن ها را غاصبان خلافت می دانستند. مدارک و شواهد دراین باره آن قدر زیاد است که عدم بیعت و یا نهایتا بیعت اجباری حضرت را با خلفا نشان می دهد. اما برای نمونه  تنها به یکی از این شواهد اشاره می شود. و آن پاسخ معاویه به نامه عزل حضرت و مخالفت وی با تحویل امارت شام به نماینده حضرت علی ع است.  بعد از به حکومت رسیدن امام علی(ع) و در پی دستور امام(ع) به معاویه، مبنی بر تحویل امارت شام به حاکم اعزامی حضرت(ع)، این امر بر معاویه گران آمد و در طی نامه ای به منظور تنقیص و پایین آوردن مقام امام علی(ع) خطاب به امام علی(ع) نوشت：  «وَ مَا مِنْ هَوُلَاءِ اِلَّا مَنْ بَغَیتَ عَلَیهِ وَ تَلَکأتَ فِی بِیعَتِهِ حَتَّی حُمِلْتَ اِلَیهِ قَهْرَاً تُسَاقُ بِخَزَائِمِ الاِقْتِسَارْ کَمَا یُسَاقُ الْفَحْلُ الْمَخْشُوشْ»  تو بر هر یک از خلفای پیشین دشمنی ورزیدی و از بیعت با آنان امتناع کردی تا آن که تو را همانند شتر افسار زده برای بیعت حاضر کردند. این جمله معاویه حکایت از بیعت تحمیلی امام علی(ع) و بردن امام(ع) با وضع نامطلوب در مورد بیعت با خلیفه اول بوده است.(۱) در طی نامه ای، امام علی(ع) پاسخ نامه معاویه را چنین نوشت：  «وَ قُلْتَ إِنِّی کنْتُ أُقَادُ کمَا یقَادُ اَلْجَمَلُ اَلْمَخْشُوشُ حَتَّی أُبَایعَ وَ لَعَمْرُ اَللَّهِ لَقَدْ أَرَدْتَ أَنْ تَذُمَّ فَمَدَحْتَ وَ أَنْ تَفْضَحَ فَافْتَضَحْتَ وَ مَا عَلَی اَلْمُسْلِمِ مِنْ غَضَاضَةٍ- فِی أَنْ یکونَ مَظْلُوماً مَا لَمْ یکنْ شَاکاً فِی دِینِهِ وَ لاَ مُرْتَاباً فِی یقِینِهِ وَ هَذِهِ حُجَّتِی إِلَی غَیرِک قَصْدُهَا»  گفته ای که مرا همچون شتر افسار زدند و کشیدند که بیعت کنم! عجبا! به خدا سوگند با این سخن خواسته ای مذمّت کنی و ناخواسته مدح و ثنا گفته ای! خواسته ای رسوا کنی؛ ولی رسواشده ای! این برای یک مسلمان نقص نیست که مظلوم واقع شود؛ مادامی که در دین خود تردید نداشته باشد و در یقین خود شک نکند و این خلاصه حجّت و دلیل من است حتّی در برابر غیر تو!(۲)  می بینیم که در متن نامه معاویه به وضوح دیده می شود که حضرت علی ع با کسانی که خود را خلفای پیامبر معرفی می کردند به صراحت مخالفت کرده و همواره در نفش مخالف بوده اند و هیچ گاه آن ها را تایید نمی کردند.  منابع： ۱)بحار الأنوار مجلسی، ج۳۳، ص۶۰ ۲)الاحتجاج طبرسی، ج۱، ص۱۷۶ .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه