آیا این نظریه صحیح است که نوشیدن مشروبات الکلی به اندازه کافی از نظر علم پزشکی ضرری ندارد و حتی عمر انسان را طولانی می کند؟

توجه به نکاتی می تواند سودمند باشد: 1- تا کنون چنین چیزی در علم پزشکی ثابت نشده است که همه پزشکان نظرشان بر سودمند بودن مشروبات الکلی(در صورتی که به اندازه کافی نوشیده شود ) و موجب طولانی شدن عمر انسان، گردد. ممکن است که یا چند پزشک خاص چنین نظریه ای داشته باشند ولی در مقابل پزشکان زیادی بوده و هستند که مصرف مشروبات الکلی را زیان آور می دانند. بر فرض اینکه اکنون علم پزشکی و همه پزشکان چنین نظریه ای داشته باشند آیا می توانند این تضمین را بدهند که در آینده ای نزدیک و به برکت پیشرفت علم پزشکی، نظرشان عوض نخواهد شد و نمی گویند که از مصرف مشروبات الکلی خود داری کنید زیرا به تازگی ثابت شده است که مصرف آن مضر بوده و مثلا به بافت هایی از بدن آسیب وارد می کند؟ 2- ما می گوئیم: خدای متعال که ازهمه بیشتر بندگان خود را دوست دارد و به آنان مهربان است و نعمت های بی شماری برای آنان آفریده است و از همه چیز آگاه است، فرموده است شراب ننوشید زیرا ضرر آن بیشتر از سود آن است [1] با این وصف اگر همه پزشکان که مخلوقات اویند، بگویند که شراب سودمند است یک انسان عاقل حرف چه کسی را قبول می کند؟ حرف خدا را یا حرف بندگان ضعیف و نادانی را که هر لحظه علم شان در حال تغییر و تبدیل است. اصلا جای شک نیست کلام خدا که برترین کلام هاست باید پیروی شود. 3- محدوده و قلمرو  علم پزشکی بدن و جسم انسان است و این علم توان ندارد که پیرامون تأثیرات روحی مشروب بر انسان بحث کند. ممکن است علم پزشکی اثبات نماید که از نظر فیزیکی مشروبات الکلی در رشد بافت هایی از بدن موثر است، اما علومی هم چون روانشناسی و روان پزشکی و ... اثبات نمایند که نوشیدن مواد الکلی تاثیرات مخرب روحی را در بر دارد (از اثرات مخرب شراب این است که باعث مستی می گردد و در حالت زوال عقل، این امکان وجود دارد که انسان به هر کار و جنایتی دست بزند) [2] و در مقایسه بین این دو ، عاقل از منفعت بدنی به خاطر زیانهای روحی دوری می جوید. بهر حال اسلام که حکم به تحریم شراب کرده است به خاطر مفاسدی است که در آن موجود بوده است، بعضی از این مفاسد تا کنون کشف شده و بعضی تا کنون کشف نشده است، ما دستورات اسلام را وحیانی می دانیم و یقین داریم که خداوند حکیم و دانا با علم به پلیدی شراب آن را بر مردم حرام کرده است نتیجه این که به صرف دستاورد علمی بر فائده داشتن بدنی شراب نمی توان از این دستور الهی دست برداشت و گفت که بر آن هیچ پلیدی و لو پلیدی روانی و روحی مترتب نیست.  اولش شر و آخرش آب شدن تو بدو دین و بخردی داده او به تو دیوی و ددی داده .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه