فلسفه جاودانه ماندن در آتش جهنم به خاطر انجام برخی از گناهان در دنیای زودگذر چیست؟ لطفا بسیار سریع پاسخ دهید.

خلود در لغت : ابن فارس می‌گوید «خُلد یَدُلُّ عی الثبات و ملازمه» : خلود بر دوام و ملازم آن دلالت می‌کند ، ‌به ویژه آن که در پاره‌ای از آیات قرآن واژه‌«خلود» و مشتقات آن با لفظ «ابد» مورد تأکید واقع شده است. ابدیت و خلود به همه انسان ها مربوط نیست. اگر کسى مسلمان بود و معصیت کرد، با توبه پاک مى شود. اگر پاک نشد، در برزخ و قیامت پاک مى گردد. چنانچه با این ها هم پاک نشد، به جهنم کشیده مى شود؛ ولى اهل نجات است. اگر کسى دراین دنیا براى پاک کردن خود از کدورت معاصى اقدام نکرد، در آن دنیا پاکش مى کنند؛ ولى آن پاک کردن کجا و این پاک کردن کجا؟ آن جا با آتش انسان را پاک مى کنند.در کتاب توحید مرحوم صدوق، ازامام موسی کاظم علیه السلام نقل کرده:« لا یخلّد الله فی النّار الّااهل الکفر والجحود واهل الضلال والشرک » : «خداوند ،به طور جاویدان در آتش کسی را نگه نمی دارد مگر اهل کفر وانکار وشرک وضلالت را».بنابراین تنها آن کس که به خدا اعلام جنگ می کند و با داده ها و توان خدا دادی اش به خود مغرور گشته و خالقش را به هیچ می انگارد ، سزاوار عذابی ابدی است. حال بهتر است در مورد خود این عذاب و ویژگی های آن کمی بیشتر سخن بگوییم تا روشن شود که آیا عقل ما نیز حکم نمی کند که چنین مجرمانی باید عذابی ابدی بیبنند و آیا اصلا از نظر عقل چنین امری مورد تایید قرار می گیرد. در این بار باید به چند مطلب توجه نمود تا مساله روشن گردد: 1: در قوانین جزایی و کیفری، کیفیت گناه مطرح است نه کمیت و زمان و مکان جنایت. تعداد معصیت و امتداد زمانی آن چندان سرنوشت ساز نیست. باید نوع گناه بررسی شود. مثلا کسی که بمب شیمیایی را در هیروشیما انداخت، در زمان بسیار کوتاهی هزاران نفر را نابود کرد، آیا کیفر جنایت او بیش‌تر است یا آنکه هفتاد سال به زن اجنبی نگاه کرد و تا لحظات آخر عمر مشرک بود ، و آن که در لحظه‌ای عده‌ای را می‌کُشد و به زندان ابد محکوم می‌شود؟ روشن است که این جریمه از نظر کمیت و بُعد زمانی با نوع جرم تناسب ندارد؟‌2 : دیگر اینکه بعضی از مجازات‌ها اثر وضعی و نتیجه طبیعی جرایم است. در این جا مسأله تناسب بین جرم و جریمه مفهوم ندارد. زیرا میان کفر و گناه رابطه علّی و معلولی برقرار است و یک امر قرار دادی نیست که گفته شود چرا اصل تناسب و مساوات رعایت نشده است؟ مثل کسی که خود را از طبقه هفتم به پایین پرت می‌کند جزای طبیعی او مرگ و خاموشی ابدی است ، این اثر ذاتی جرم به حساب می‌آید و یا نتیجه درس نخواندن رفوزه شدن است. عذاب ابدی برای برخی از جنایتکاران در واقع همان آثار شوم و پیامدهای طبیعی جنایت محسوب می‌گردد زیرا عمل و عقیده اگر ضد انسانی باشد یک صورت سیاه و شقاوت باری در روان ایجاد می‌کند که به تدریج با روح ، وحدت پیدا می‌کند و شخصیت آدمی را می‌سازد ، و این صورت پلید پیوسته با روح، همراه و بلکه متحد با آن می‌باشد به گونه‌ای که قابل انفکاک نیست. 3: تجسم عمل(عینیت): یک نوع رابطه دیگر هم وجود دارد که از رابطه تکوینی و وضعی علّی و معلولی قوی‌تر است و آن اینکه شی‌ء دوم همان شی‌ء اول باشد و هر دو متحد و یکی باشند ؛ یعنی آنچه انسان در آخرت می‌بیند عمل او در دنیاست. به عبارتی آخرت در طول دنیا است و تفاوت آنها در اختلاف نشأة مرتبه است. آنکه در این دنیا مال یتیمی را می خورد در آن دنیا آتش است که از درون او را می سوزاند و یا آنکه غیبت می کند شکمش از گوشت برادر مرده اش پر شده است و او در آخرت آن را خواهد یافت. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه