تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
آنچه دربعضی کتب تاریخی معتبر نقل شده تنها این است که آن بانوی باوفا با اسراء اهل بیت به شام رفته بود و در مراجعت در اربعین در کربلاء مانده و تا یک سال در کنار قبر مبارک امام علیه السلام در کربلاء اقامت گزیده است. و بعد از آن به مدینه مراجعت کرد و از کثرت غم و حزن و تأسف بر آن حضرت از دنیا رفت. ابن الاثیر در تاریخ کامل گوید: و کان مع الحسین امرأته الرباب بنت امری ء القیس، و هی أم ابنته سکینة، و حملت الی الشام فیمن حمل من أهله، ثم عادت الی المدینة...... و قیل: انها أقامت علی قبره سنة و عادت الی المدینة فماتت أسفا علیه( تاریخ ابن اثیر، ج 4، ص 88)شیخ کلینی (ره) در کتاب کافی از مصقلة بن طحان روایت کرده که گفت: از امام صادق (ع) شنیدم که فرمود: هنگامی که حضرت سیدالشهداء (ع) شهید شد زوجه ی کلبیه او بر قبر ابی عبدالله (ع) ماتم اقامه کرد و تا یک سال آنقدر گریست تا اشک چشمانش خشک شد. (کافی، ج 1 ،کتاب الحجة ص 387؛ مرآت العقول ج 1 ،ص 394 ؛ وافی ج 1 باب 115 ص 174)به هر حال آنچه مسلم است این است که آنحضرت تا یکسال در عزای سید الشهداء گریه و زاری نموده است و بعد از یکسال به همین خاطر از دنیا رفته است. اما این مطلب که تا بچه های مدینه را می دیده یاد حضرت علی اصغر می افتاده امری است بدیهی چراکه وی در حادثه عاشورا حضور داشته و در جلوی چشمانش فرزند نازنینش را به شهادت رسانده اند و طبیعی است که یک مادر با دیدن دیگر اطفال به یاد فرزند دردانه اش بیفتد اما این مطلب را در کتب متقدم تاریخی نیافتیم. .
پرسمان دانشگاهیان
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.