چگونه وبا کدام دوستانمان صميمي شويم؟ روش برخورد بادوستان بد هستند چیست؟

از آنجا که انسان از نظر جسم و روح طوري آفريده شده که ناگزير است به طور اجتماعي زندگي کند و در سايه همکاري با ديگران نيازهاي مادي و معنوي خود را فراهم سازد، قهراً بايد با افراد زيادي معاشرت کرده و دوستاني داشته باشد و نداشتن دوست موجب عقب افتادگي، درماندگي و افسردگي مي گردد. لذا در اسلام به معاشرت کردن با مردم و به برگزيدن دوستان خوب و دوري کردن از دوستان بد سفارش شده است. ابتدا لازم است شرايط دوست خوب را بررسي کنيم تا اگر دوست ما داراي اين شرايط بود با او صميمي شويم: 1. عقل و رشد عقلاني: حضرت علي ـ عليه السلام ـ مي فرمايد: «اکثر الصواب والصلاح في صحبه اولي النهي و الالباب؛ بيشترين مصلحت و خير، هم صحبتي با صاحبان عقول است». 2. علم و حکمت: باز آن حضرت مي فرمايد: «صاحب الحکماء و جالس العلماء؛ با افراد حکيم مصاحبت کن و با علماء نشست و برخاست داشته باش». 3. تقوا و پرهيز از گناه: تقواي فرد پرهيزگار در دوست اثر مي گذارد همان طوري که همنشيني با گناهکاران باعث تأثيرپذيري از آنان مي شود». 4. راستگويي: امام محمد باقر ـ عليه السلام ـ مي فرمايد: «لاتقارن ولا تؤاخ... و الکذاب... فانّه يصدق ولا يصدق؛ با دروغگو همنشيني و دوستي نکن، چون او گاهي راست و گاهي دروغ مي گويد، و معلوم نيست که بايد به کدام سخن او اعتماد کرد». 5. نصيحت کردن: از صفات بسيار مهم يک دوست خوب آن است که خيرخواه او باشد و او را نصيحت کند. که حضرت علي ـ عليه السلام ـ فرمود: «دوست را از آن جهت، صديق گفته اند که با تو روراست است و معايب تو را باز مي گويد». 6. مساعدت و ياري نمودن در حل مشکلات: دوست واقعي کسي است که در سختي ها به ياري انسان بشتابد و او را تا حد ممکن کمک کند. حضرت علي ـ عليه السلام ـ مي فرمايند: «تمسک بکل صديق انادتکه الشدة؛ به دوستي پناه ببر که در هنگام سختي تو را ياري کند». 7. وفاداري: دوست خوب کسي است که به دوستي خود پايبند باشد و در صدد ادامه اين دوستي باشد. 8. خوش اخلاقي: خوش اخلاقي باعث زياد شدن محبت بين دوستان مي شود و از اين راه دوستي را پايدار مي کند. پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ فرمودند: «حسن الخلق يثبت المودة؛ اخلاق نيکو دوستي را استحکام مي بخشد». 9. امانت داري: به انسان خائن نمي توان اعتماد کرد، چون همان طور که به نفع تو به ديگران خيانت مي کند روزي هم به تو خيانت خواهد کرد. 10. رازداري: انسان بايد با کسي که رازدار نيست دوستي نکند و رازهاي خود را به او نگويد. 11. پرهيز از سخن چيني: دوست خوب از سخن چيني پرهيز مي کند و همچنين دوست خوب، به سخن سخن چينان اعتنا نمي کند و اين کارموجب قطع شدن رشته دوستي مي شود. 12. پرهيز از عيب جويي: حضرت علي ـ عليه السلام ـ مي فرمايد: «از دوستي با کساني که به دنبال عيوب مردم هستند بپرهيز، زيرا همنشين اين افراد از آنها در امان نيست». 13. پرهيز از حسد: دوست واقعي کسي است که اگر نعمتي به دوستش رسيد خوشحال شود نه اين که نسبت به او حسد بورزد. حال اگر کسي داراي اين شرايط بود، شايستگي دوستي کردن را دارد لذا مي توان با او صميمي شد. اما ما بايد چه کارکنيم تا بتوانيم با دوستانمان صميمي شويم. لازم است هر دو طرف به نکاتي توجه کنند: 1. اجتناب از افراط و تفريط. 2. رعايت حدّ حيا. 3. رعايت حدّ شوخي کردن. 4. دوري کردن از بحث و گفتگوي بي مورد. 5. کنترل کردن زبان. 6. دوستي نکردن با دشمنان دوست. 7. دوري کردن از مسخره نمودن همديگر. 8. ابراز محبت، خود تأثيري مهم در پايداري دوستي دارد و شيوه هاي ابراز محبت در دوستان عبارت است از: 1. سلام کردن و دست دادن. 2. خوش رويي و تبسم: تبسم خستگي را برطرف مي کند و افراد مأيوس را اميدوار مي سازد. 3. اظهار علاقه و محبت که امام صادق ـ عليه السلام ـ مي فرمايند: «وقتي کسي را دوست داري به او خبر بده، همانا اين کار موجب پايداري بيشتر دوستي بين شما خواهد شد». 4. احترام کردن. 5. تواضع کردن. 6. به سخنان دوستان اهميت دادن و احترام نمودن به نظرات او. 7. هديه دادن 8. خوش بيني و خوش قولي کردن. همان طوري که دوست خوب اثر سازنده و سرنوشت سازي در انسان مي گذارد، دوست بد تأثير خطرناک و غير قابل انکاري در سرنوشت انسان دارد. حضرت علي ـ عليه السلام ـ در اين مورد مي فرمايد: «إحذر مجالسة قرين السوء فإنّه يهلک مقارنة و يردي مصاحبه؛ از همنشيني يار بد بگريز که رفيق بد نزديک خود را هلاک مي سازد و...» پس طبق فرمايشات معصومان ـ عليهم السلام ـ بايد از دوستان بد دوري کنيد و رابطه خود را با آنها قطع کنيد و سعي کنيد هرچه بيشتر از بين خوبان دوست داشته باشيد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه