تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
مسئله ایمان و کفر ابوطالب از دیر زمان مورد بحث بوده و کم کم بصورت حاد درآمده و از شکل تاریخی بیرون آمده و صورت کلامی و عقیدتی و سیاسی بخود گرفته است. شکی نیست که این همه مخالفت با ایمان ابوطالب برای کاستن قدر علی بن ابیطالب و زدودن افتخار از خاندان او بوده است. روشن است که ابوسفیان و خاندان بنی امیه تا روز فتح مکه در برابر اسلام مخالفت کردند و تنها در آن روز به ناچار اسلام پذیرفتند. این امر در جامعه ای که تفاخر به آباء و اجداد ـ حتی با نهی صریح قرآن از این کار ـ جای مهمی در آن داشت برای بنی امیه نقص مهمی بشمار می رفت و از آنجا که حمایت ابوطالب از اسلام جای انکار نداشت، آنان کوشیدند که این افتخار را از علی (ع) بگیرند و بگویند پدر او مشرک بوده است، در حالی که پدر معاویه ابوسفیان اسلام آورده است. همین امر در مورد بنی عباس هم صادق بود. عباس در مکه اسلام نیاورد و با کفار قریش در جنگ بدر به مقابله رسول خدا شتافت. اینهمه باعث جعل روایات و اخبار مبنی بر مشرک بودن ابوطالب هم از سوی هواخواهان بنی امیه و هم از سوی هواخواهان بنی عباس شد. شواهد عقلی و نقلی بر اسلام ابوطالب فراوان است. طرز تفکر و عقیده هر کس را حداقل از سه طریق می توان به دست آورد: 1. بررسی آثار عملی و ادبی بجامانده از او؛ 2. طرز رفتار و کردار او در میان جامعه؛ 3. عقیده دوستان و نزدیکان بی غرض در حق او. اکنون با توجه به این نکات می گوئیم اشعار و سروده های وی کاملاً گواهی برایمان او و همچنین خدمات ارزشمند او در دهسال آخر عمر خود چنین گواهی می دهد. ضمن اینکه نزدیکان بی غرض جز تصدیق اخلاص و ایمان او چیز دیگری نگفته اند [i] . .
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.