علت به وجود آمدن قوم یهود و یهودیت چیست؟

در باب سوم سفر خروج می خوانیم که حضرت موسی (ع) در بیابان حوریب در دامنه کوه، صدای خدای متعال را از میان آتشی از بوته خار شنید که با او سخن می گوید. تورات می گوید خداوند به حضرت موسی (ع) وعده داد بنی اسرائیل را از دست مصریان نجات دهد و سرزمین کنعان و حدود آن را که اماکن پر برکتی بودند، به ایشان عطا کند. از این رو، حضرت موسی (ع) رسالت یافت نزد فرعون برود و از او بخواهد که بنی اسرائیل را رها کند. وی با معجزاتی عازم مصر شد و مقرر گردید حضرت هارون (ع) به وی کمک کند. فرعون سرانجام تسلیم شد و بنی اسرائیل از مصر خارج شدند و در حوالی شبه جزیره ی سینا توقف کردند. بنی اسرائیل چهل سال در بیابان سرگردان بودند تا اینکه حضرت موسی درگذشت. پس از حضرت موسی (ع)، حضرت یوشع بن نون (ع) به امر خدا به رهبری قوم برخاست. وی از رود اردن که از شمال به جنوب فلسطین کشیده شده است، گذشت و بلاد کنعان و حدود آن را فتح کرد و آن سرزمین به بنی اسرائیل اختصاص یافت و بدین ترتیب قوم یهود و یهودیت تاسیس شد. منبع: آشنایی با ادیان بزرگ آقای حسین توفیقی. در ظاهر یهودیان پیرو دین حضرت موسی و پیامبران بنی اسرائیل هستند. توضیح این که: 1. جهود یا یهود دارای ریشه دنباله داری در تاریخ می باشد که رگه های آن را حتی در سال های هزار و هشتصد پیش از میلاد و در زمان حضرت ابراهیم(ع) زیر عنوان «کلدان» در عراق می توان یافت.  (صابر عبدالرحمن طعیمه، الیهود بین الدین والتاریخ، ص 35، مکتبه النهضه المصریه) 2. این گروه که گرایش های آن را آمیزه ای از کهانت و پیشگویی در قلمرو دینی و برتری جویی در حوزه سیاست تشکیل می داد، از همان آغاز و در برخورد با نخستین پیامبر الهی عصر خود تا بدان اندازه برای او گرفتاری پدید آوردند که وی ناگزیر شد از عراق بیرون رود. (همان، ص 36) 3. پس از حضرت ابراهیم(ع) روند ناسازگاری و رویارویی یهود با انبیای الهی تا پیامبر اسلام(ص) دنبال شد. در حقیقت این قوم به جای دنباله روی از انبیاء، همواره در پی آن بودند که آنان را به راه مورد باور خود بکشانند. (عبدالغنی عبود، الیهود و الیهودیه والاسلام، ص 39، دارالفکر) محوری ترین باور آنان درباره خداوند نیز، عقیده به جسم بودن او بود. 4. هر چند جهت گیری کلی یهود در برابر انبیاء الهی، کارشکنی همیشگی آنان را در عرصه تاریخ به نمایش گذاشته است ولی رویکرد یاد شده مانع از آن نبود که این قوم برای دست یابی به منافع خود، پشتیبانی های زودگذری از برخی پیامبران را در پیش گیرند. مثلا به دلیل آن که پیش از بعثت پیامبر اسلام(ص) یهود مورد اذیت و آزار کفار عرب قرار داشتند، به منظور پیروزی بر آنها زیر سایه پیامبر اکرم(ص) آرزوی ظهور او را در سر می پروراندند، هر چند به دلیل حسدورزی، پس از ظهور نیز به وی کفر ورزیدند. قرآن کریم در این باره می فرماید: «و لما جاءهم کتب من عند الله مصدق لما معهم و کانوا یستفتحون علی الذین کفروا فلما جاءهم ما عرفوا کفروا به فلعنه الله علی الکافرین؛ و هنگامی که از سوی خداوند برای آنها کتابی آمد که با نشانه های موجود در نزد آنان هماهنگ بود، و پیش از این (نیز) به خود نوید پیروزی بر کافران می دادند (که با کمک آن، بر دشمنان پیروز شوند) با این همه هنگامی که این کتاب از پیش شناخته شده نزد آنان آمد، به او کافر شدند لعنت خداوند بر کافران باد.» (بقره، آیه 89) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه