منجی جهانی كیست؟

در ابتدا باید به این نكته توجه كرد كه تورات و انجیل فعلی، مجموعه‌‏ای از كتاب‌‏هایی است كه به وسیله یاران حضرت موسی علیه‌‏السلام و حضرت عیسی علیه‌‏السلام به وجود آمده و در عین حال، شک نیست كه قسمتی از تعلیمات انبیا و محتوای كتاب‏‌های آسمانی، در ضمن گفته‏‌های پیروانشان به این كتاب‏‌ها انتقال یافته است؛1 پس آنچه در كتاب‏‌های ادیان فعلی وجود دارد، وحی آسمانی نیست تا اعتبار و حجیت داشته باشد. با توجه به این نكته، باید گفت كه آن چه از قرآن درباره بشارت‏‌های كتاب‏‌های قبلی و اصلی - تحریف نشده - استفاده می‌‏شود و آن چه هم از لابه‌‏لای انجیل و تورات فعلی استفاده می‏‌شود، این است كه بشارت به آمدن پیغمبری به نام «محمد و احمد» صلی‌ ‏الله‌ ‏علیه‌‏ و آله داده‌‏اند؛ نه منجی كه تمام بشریت را نجات دهد و عدالت را فراگیر و جهانی نماید كه در ذیل به این مطلب اشاره می‏‌شود:بشارت در آیات قرآن1. «و به یاد آورید، هنگامی را كه عیسی بن مریم گفت: ای بنی‌‏اسرائیل! من فرستاده خدا به سوی شما هستم؛ در حالی كه تصدیق كننده كتابی كه قبل از من فرستاده شده [تورات] می‌‏باشم و بشارت دهنده به رسولی كه بعد از من می‌‏آید و نام او احمد است».2 این آیه می‌‏گوید كه آن چه در تورات اصلی آمده، بشارت به آمدن رسولی به نام احمد است و نه منجی.2. «آنها كه از فرستاده خدا - پیامبر امی - پیروی می‌‏كنند، همان كسی كه صفاتش را در تورات و انجیلی كه نزدشان است، مكتوب می‌‏بینند».3 از این آیه هم استفاده می‏‌شود كه بشارت كتاب‌‏های قبلی، آمدن پیامبر امی بوده، نه منجی جهانی.3. «هنگامی كه از طرف خداوند، كتابی [قرآن] برای آن‌ها آمد كه موافق نشانه‌‏هایی بود كه با خود داشتند و پیش از این جریان به خود نوید فتح می‌‏دادند [كه با كمک او بر دشمنان منطقه‌‏ای پیروز گردند، با این همه] هنگامی كه این كتاب و پیامبری را كه از قبل شناخته بودند، نزد آن‌ها آمد، به او كافر شدند. لعنت خدا بر كافران باد».4در شأن نزول این آیه چنین می‏‌خوانیم: «یهود در كتاب‌‏های خویش دیده بودند كه هجرت‏گاه پیامبر اسلام صلی ‏الله ‏علیه ‏و آله بین كوه «عیر» و «احد» خواهد بود؛ لذا از سرزمین خویش بیرون آمدند و در جست‏وجوی سرزمین مهاجرت رسول اكرم صلی ‏الله ‏علیه ‏و آله پرداختند. در این میان، به كوهی به نام «حداد» در اطراف مدینه رسیدند و گفتند: حداد، همان احد است و در همان جا متفرق شدند و هر گروهی در جایی مسكن گزید.5 این نشان می‌‏دهد كه در كتاب‏‌های آن‌ها، نام حضرت محمد صلی ‏الله‏ علیه ‏و آله و محل هجرتش مشخص بوده و این مشخصات، غیر از آن چیزی است كه درباره منجی عالم آمده است.بشارت در تورات و انجیل در انجیل یوحنا چنین آمده است: «و من از پدر خواهم خواست و او تسلی دهنده دیگر، به شما خواهد داد...»6 همین طور، فخرالاسلام، نویسنده معروف انس ‏الاسلام كه خود یكی از كشیشان بود، جریان مفصلی دارد كه نشان می‌‏دهد لفظ «فارقلیطا»، به زبان سریانی و «پریكتوس»، به زبان یونانی كه در تورات و انجیل آمده، «احمد» و «محمد» است كه همان پیامبر اسلام است7 و نه منجی جهانی.همچنین باید گفت كه اگر (بر فرض محال) چنین چیزی بوده كه تحقق نیافته است؛ زیرا پیامبر اكرم صلی ‏الله ‏علیه ‏و آله كه به اعتقاد پیروان همه ادیان و جهانیان از دنیا رفت و عدالت فراگیر جهانی به وجود نیامد؛ هر چند او دین كامل و جهانی آورد؛ ولی عدالت، جهانی نشد و تمام بشریت نجات نیافت؛ پس گذشت تاریخ، بطلان این نظر را نشان داده است؛ علاوه بر این، در همان ادیان، به طور جداگانه، بشارت به منجی جهانی داده شده است كه به نمونه ‏هایی اشاره می ‏شود:1. در كتاب مقدس هندوها، چنین می‌خوانیم: «دور دنیا تمام شود، به پادشاه عادلی در آخرالزمان كه پیشوای ملائكه و پریان و آدمیان باشد؛ حق و راستی با او باشد».8 «پادشاهی دنیا، به فرزند سید خلایق [همان پیامبر خاتم صلی ‏الله‏ علیه ‏و آله] دو جهان، كشن بزرگوار، تمام شود. او كسی باشد كه بر كوه‌‏های مشرق و مغرب دنیا حكم براند و بر ابرها سوار شود و دین خدا، یک دین شود و دین خدا زنده گردد».9برهمائیان می‌‏گویند: «و شینو در میان مردم ظاهر گردد... او از همه كس قوی‌‏تر و نیرومندتر است... هنگام ظهور وی، خورشید و ماه، تاریک شوند و زمین خواهد لرزید».10چینیان معتقدند كه: «كریشنا ظهور كرده، جهان را نجات می‌‏دهد».11 چینی‌‏ها همچنین می‏‌گویند: «هنگامی كه فساد، انحطاط و تباهی، جهان را فرا گیرد، شخص كاملی كه آن را تیرتنگره (نوید دهنده) گویند، ظهور كرده، تباهی را از بین می‌‏برد و صافی را از نو برقرار می‌‏سازد».12در كتاب‏‌های آسمانی تحریف شده انبیای گذشته، بیشتر از موعود جهانی سخن به میان آمده است. این موعود، در دین مجوس، به نام «بهرام ایستاده (قائم) و نجات دهنده»، در زبور، به نام «عفیق»، در صحف ابراهیم به نام «حاشر»، در تورات، «ماشع» و در انجیل، «مسیح الزمان» خوانده شده است.13 در كتاب‏های مقدس زرتشتیان چنین می‏‌خوانیم: «سوشیانت (نجات دهنده)، دین را به جهان رواج دهد؛ فقر و تنگدستی را ریشه كن سازد؛ ایزدان را از دست اهریمنان نجات دهد و مردم جهان را هم‏‌فكر، هم‌‏گفتار و هم‌‏كردار سازد».14در زبور داوود، چنین آمده است: «قوم‏‌ها را به انصاف داوری خواهد كرد. آسمان، شادی كند و زمین، مسرور گردد. دریا غرش نماید. صحرا و هر چه در آن است، به وجد آید. آن گاه، تمام درختان، ترنم خواهند نمود به حضور خداوند؛ زیرا كه [او] می‌‏آید... ».15در تورات، كتاب مقدس یهودیان، چنین آمده است: «مسكینان را به عدالت داوری خواهد كرد. گرگ با بره سكونت خواهد كرد. پلنگ با بزغاله خواهد خوابید و در تمامی كره زمین مقدس، شر و فسادی نخواهد بود؛ زیرا كه جهان از معرفت خداوند پر خواهد شد».16و در انجیل متی چنین می‏‌خوانیم: «شما نیز حاضر باشید؛ زیرا در ساعتی كه گمان نبرید، پسر انسان می‌‏آید». همچنین آمده است: «همچنان كه برق از مشرق ساطع می‌‏شود تا به مغرب ظاهر می‏‌شود، ظهور پسر انسان نیز چنین خواهد بود».در سخنان هیچ یک از پیامبران گذشته، بسان پیامبر آخرالزمان، سخن از مهدی موعود و منجی بشر نرفته و تصویر جامع و كاملی از قیام، عدالت، حكومت و اوصاف شخصی آن حضرت ارائه نشده است. بخش‏های نقل شده از ادیان گذشته، نشان‏‌دهنده آن است كه منجی جهانی، غیر از پیغمبر خاتمی است كه بشارت ظهور وی در ادیان گذشته داده شده است.برای مطالعه بیشتر، به كتاب‏‌های زیر مراجعه نمایید:1. خورشید مغرب، محمد رضا حكیمی.2. مجله مبلغان، شماره 34 (در مقاله نبرد انتظارها) و شماره 58 (مقاله خاتم انبیا از خاتم اوصیا می‌‏گوید).3. مهدی، انقلابی بزرگ، ناصر مكارم شیرازی.پی ‏نوشتها:1. ناصر مكارم شیرازی، تفسیر نمونه، دارالكتب الاسلامیه، ج 1، ص 210.2. صف(61)، آیه 6.3. اعراف(7)، آیه 156.4. بقره(2)، آیه 89.5. تفسیر نمونه، ج 1، صص 342-343؛ طبرسی، مجمع‌‏البیان، ج 1، ص 310؛ نخبه التفاسیر، ج 1، ص 282.6. تفسیر نمونه، ج 24، ص 75.7. همان، ج 1، ص 211-212.8. مجله مبلغان، شماره 58، ص 45؛ سخنان مهدی، ص 5.9. مجله مبلغان، شماره 34، ص 45؛ سید هادی خسروشاهی، مصلح جهانی، ص 60.10 و 11. اوپانیشاد، ص 647؛ به نقل از مجله مبلغان، شماره 58، ص 45؛ ریك و داماند الای، ص 16 و 24.12. مجله مبلغان، شماره 58، ص 46.13. شیخ محمود عراقی، دارالسلام، ص 47.14. جاماسب نامه، ص 141 و مجله مبلغان، شماره 58، ص 45.15. زبور، مزامیر، مزمور 96، جمله های 10-13.16. قاموس مقدس، ص 219؛ مبلغان، شماره 58، ص 45. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه